سلام به استاد گرامی. مدتی است میخواستم این نکته را با شما در میان بگذارم که چرا در جلسۀ اعتکاف که بحمدالله جلسۀ خوب و مفیدی بود، در آخر اعمل «امّ داوود» آن وقتی که همه در حال سجده قرار گرفتند تا راز و نیاز خود را با خداوند آغاز کنند؛ مداح محترم شروع به روضه خوانی کردند آن هم با مطرح کردن جزئیاتی که مسئله را بسیار سطحی میکند و از عظمت اهداف عالیۀ حضرت اباعبدالله(علیه السلام) که با اشاره ها میتوان مدّ نظر قرار داد؛ کاسته میشود. ای کاش ایشان که به آن خوبی دعا را خواندند، این مطلب را نیز متوجه میشدند. با تشکر
باسمه تعالی: سلام علیکم: خدا را شکر که ما را توفیق داد که در آن اعتکاف و در آن مراسم عزیزالقدر «امّ داوود» حاضر شویم. به نظر میآید به نکتۀ خوبی اشاره فرمودهاید زیرا هر اندازه به روحانیتی که در شخصیت حضرت اباعبدالله«علیهالسلام» و یاران آن حضرت هست اشاره شود و مصیبت بزرگ در بیحرمتی به شخصیت آن عزیزان از طریق اشاره مدّ نظر بیاید؛ نتیجه عمیقتر حاصل میشود. موفق باشید