متن پرسش
سلام استاد. از برخی روایات برداشت می شود که حضرت اباعبدالله علیه السلام و یاران شهیدشان، درد ضربه های شمشیر و نیزه را تحمل نکرده اند و شرایط برایشان همانگونه که آتش برای حضرت ابراهیم برد و سلاما شد، ایجاد گشت. آیا این امر حقیقت دارد؟ اگر درست باشد ایشان صرفا با این ضربات از این دنیای تنگ و تاریک به بهشت ابدی منتقل شده اند بدون درد و دردسر و این تماما برد است و هیچ باختی در میان نیست؛ پس چرا با این وجود فردی که نامش در خاطرم نیست با اینکه تمام روز عاشورا را در رکاب حضرت جنگید؛ عصر گریخت؟ مگر دیوانه بود؟اگر نه دردی نه چیزی خلاصه نه چکی و نه چانهای و بروی به خلد برین؛ چرا اینقدر راحت این شرایط را از دست دادند برخی افراد؟ تشکر
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: داستان اصحاب کربلا داستان عاشقان شیفتهای است که توانسته اند در جهت محبوب خود از خود بگذرند و لذا دیگر آن سختیها در راه جانان برایشان نمود نداشت این کجا و عمل ضحّاک بن عبدالله مشرقى کجا که نتوانسته از خود بگذرد و بعداز واقعه عاشورا به شدت اظهار پشیمانی می کرد. موفق باشید