متن پرسش
بنام حق و با سلام حضور استاد گرامی
عطف به سوال 6731
جواب شما به سوال دوم در مورد عرفا و غیر معصومین به راحتی قابل پذیرش است اما راجع به انبیاء و اولیاء معصوم که مدار و قطب زمانه خویشند و دنیا و آخرت که همان ظاهر و باطن است، برای آنان ظاهر است و شهود آنان بنحو ( أنّ ) است نه ( کأنّ ) چگونه می تواند وجهی داشته باشد و چگونه می توان فشار مرگ را برای آنان توجیه کرد. لطفا از این زاویه توضیح بفرمایید.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: فرقی نمیکند همینکه انسان در این دنیا است و بخواهد از این ساحت به آن ساحت برود از جهتی همانطور که حضرت یحیی«علیهالسلام» فرمودند با فشار انتقال از مرحلهی مادون به مرحلهی مافوق روبهرو هستند و این خود یک نحوه سلوک است و ربطی به آن افق «إنَّ» آنها که همواره در دنیا بدان نظر دارند، ندارد. موفق باشید