دنیا همچون برگشت سايه ای نا پایدار

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ عليهما السّلام إِنَّ جَمِيعَ مَا طَلَعَتْ عَلَيْهِ الشَّمْسُ فِي مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَحْرِهَا وَ بَرِّهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا عِنْدَ وَلِيٍّ مِنْ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ وَ أَهْلِ الْمَعْرِفَةِ بِحَقِّ اللَّهِ كَفَيْ‏ءِ الظِّلَالِ ثُمَّ قَالَ «علیه السلام» أَ وَ لَا حُرٌّ يَدَعُ هَذِهِ اللُّمَاظَةَ لِأَهْلِهَا يَعْنِي الدُّنْيَا فَلَيْسَ لِأَنْفُسِكُمْ ثَمَنٌ إِلَّا الْجَنَّةُ فَلَا تَبِيعُوهَا بِغَيْرِهَا فَإِنَّهُ مَنْ رَضِيَ مِنَ اللَّهِ بِالدُّنْيَا فَقَدْ رَضِيَ بِالْخَسِيسِ.

و على بن حسين عليهما السّلام فرمود: «به راستى، هر آنچه آفتاب بر آن دمد از باختران و خاوران زمين، از دريا و بيابان و دشت و كوه آن، به ديده دوستى از دوستداران خدا و اهل معرفت حقّ چون برگشت سايه (بى‏ثبات و ناپايدار) باشد- سپس فرمود عليه السّلام- آيا آزاد مردى نيست كه [اين‏] باز جويده و ته‏مانده- دنيا- را به خواستارانش وانهد؟ جان هاى شما را بهايى جز بهشت نباشد پس آن را جز بدان نفروشيد  زيرا هر كه از (نعمتهاى) خدا (فقط) به دنيا خشنود شود در واقع به چيزى پست خشنود شده است.
چيست دنيا؟ از خدا غافل بدن
ني قماش و نقره و ميزان و زن
حمدلله کاين رسن آويختند
فضل و رحمت را به هم آميختند
تا ببيني عالم جان جديد
عالم بس آشکار ناپديد
گرچه رخنه نيست عالم را پديد
خيره يوسف وار مي بايد دويد
تا گشايد قفل و در پيدا شود
سوي بي جايي شما را جا شود
اين جهان خود جنس جانهاي شماست
هين رويد آن سو که صحراي شماست

والسلام