هانری کربن و بحث «تخیّل خلاّق» در عرفان ابن عربی

باسمه تعالی

متنی که پیش در پیش رو دارید خلاصه و گزینشی است از کتاب «تخیّل خلاّق» در عرفان ابن عربی از جناب پروفسور هانری کربن . امید است مطالعه آن برای عزیزان مفید افتد.       طاهرزاده

ص 42- در ظرف خیال، «روح»، جسمانی و «جسم»، روحانی می‌شود.
143- قوه‌ی خیال، اندام ادراکی خاصی است که حالت تجلی دارد و قادر است داده‌های حسی را به رمز و حوادث تاریخی را به سرگذشت‌های رمزی تبدیل کند.
تأویل مربوط به اندامی است که بتواند تجلیات را درک کند و به صورت‌های مرئی، شأنی تجلی‌گونه و انکشافی ببخشد و آن، همان خیالِ فعّال است.
153- توحید انتزاعی و دین ظاهری نمی‌تواند امکان یک مواجهه‌ی الهیِ ثمربخشی را با حقیقت فراهم سازد، نادیده‌گرفتن عرفان و طریقت باطنی موجب می‌شود نتوانیم اسلام را درست بشناسیم و درست معرفی کنیم.
161- خیال فعال، علمی است که نه به براهین عقلی تن می‌دهد و نه به قضایای هندسی، نوعی تشرف به شهود است و نه چیزی مثل خیال‌پردازی. مشاهده‌ای است خاص با نظر به آن‌چه اگر در مکانی نبود، مشاهده نمی‌شد به همان معنایی که شهودهای تجلی‌گونه و شهودهای جذبه‌آمیز در حالتِ رؤیا و یا در حالت بیداری راه‌یابی به عالمی با ساحت دیگر می‌باشند. مثل آن‌که در خبرها می‌یابیم که پیامبران و یا اولیاء الهی با شیطان برخوردهای تندی دارند و او را از خود می‌رانند. این وقایع در تاریخی که دارای زمانی خاص باشد، واقع نمی‌شود بلکه وقوع آن در ساحت دیگری است به نام خیال فعال.
228- خطر راکدساختنِ خویش در فلسفه‌ی مفهومی تهدیدمان می‌کند.
244- خیال فعّال یا خلاّق به عنوان قوه‌ای میانجی، شرط محبت کامل یعنی محبت عرفانی است. در این مرتبه، ساحت روحانی یا روح مطلق، خویش را در صورت جسمانی متجلی می‌سازد. این صورت می‌تواند یک شخص محسوس باشد که قوه‌ی خیال آن را تبدیل به یک مظهر می‌کند یا صورت مثالی باشد که قابل ادراک است. این محبوب حقیقی است که خویش را در قالب این مظهر متجلی می‌سازد ...

برای مطالعه کامل متن فایل های  pdf وdoc را دانلود فرمایید