باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور که میفرمایید اصل حجاب یک بحث است و شکل آن در موقعیتهای مختلف، بحث دیگر. آنچه در جواب مذکور مدّ نظر بود شکل حجاب میباشدکه نباید مثلاً تصور شود حجاب اسلامی صرفاً با روسری سیاه، تنها محقق میشود و هرکس از این مسئله عدول کند به یک معنا حجاب را تقلیل داده است. این چیزِ مطلوبی نیست و موجب یک نحوه تکفیریگری میگردد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله وسلم مى فرمايند: «خَلَقَ اللَّهُ الْأَرْوَاحَ قَبْلَ الْأَجْسَادِ بِأَلْفَيْ عَامٍ» خداوند ارواح را دو هزار سال پيش از بدنها آفريد. و در همین رابطه است که بحث تعهد عهدِ الست و اقرار به ربوبیت حضرت حق مطرح است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: به گفتهی یکی از بزرگان، مردم غرب از دینِ تحریفشدهی خود فاصله گرفتند و وضعشان بهتر شد و ما از دین حق خود فاصله گرفتیم و هر روز وضعمان بدتر شده، لذا همه باید مشکلات را در فاصلهگرفتن از دین بدانیم و دولت تا آنجایی که متعهد به انقلاب اسلامی و اسلام است مورد تأیید ما است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: در خواب از جهت وجودی جدای از تن خود هستیم ولی از نظر ذهنی در هر حال، معنایی از تن خود و دیگران داریم و از این جهت خود را زن و یا مرد مییابیم و اشکالی ندارد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: مدرنیته یک رخداد تاریخیِ چهارصدساله است که برای عبور از آن، فرآیندی صدساله نیاز است و بحمداللّه فرآیند عبور، با به میدانآمدن مقام معظم رهبری«حفظهاللّه» بهخوبی در حال وقوع است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بستگی به موقعیت روحی خودمان و اطرافمان دارد، اگر مزاحم اطرافیان نباشید با صدای محزون و جوهردار بهتر است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: موضوع را میتوان از زاویهی دیگری که خداوند «هادی» است نگاه کرد و اینکه حضرت حق چگونه نور هدایت خود را در طول تاریخ به صورتهای مختلف ظهور داد تا انسانهایی که طالب هدایت الهی هستند، محروم نباشند و هرکس به هر اندازهای که طالب هدایت است از هدایت الهی بهرهمند گردد. در این صورت معلوم نیست خیلیها جهنمی باشند. در همین تاریخ خودمان چند نفرند که واقعاً اراده کردهاند در مقابل حق بایستند؟ اکثراً جاهلاند و نه مغرض. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: انسانها در عین داشتن فطرت الهی، دارای اختیار هستند تا از آن طریق یا فطرت خود را از حالت بالقوه به حالت بالفعل در آورند و فطرت را جزو شخصیت خود نمایند و یا نسبت به آن بیتفاوت شوند. مرحوم شهید مطهری در کتاب «فطرت» در رابطه با بالقوهبودنِ فطرت نکات خوبی دارند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور که میفرمایید زمانه جنبهی ظلمانیاش غلبه دارد ولی اگر ما با سلوک الهی با آنها برخورد کنیم، وجه الهی آنها را تحریک کردهایم. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده هم به طور پراکنده مقالههای ایشان را در مجلهی «سوره اندیشه» خواندم و همینطور که میفرمایید فهم دقیقی دارند، ولی کار اساسی همان کاری است که جناب استاد یزدانپناه پایهریزی کردهاند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: کار اصلی خود را بعد از ادبیات، فعلاً بر روی فقه و اصول بگذارید، همین امر موجب قدرت فکری شما میشود و سپس با جدیت میتوانید کتابهای استاد را دنبال کنید؛ البته با یادداشتبرداری. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر میرسد عوامل زیادی در صحنهی تاریخ معاصر در حال وقوع است که امکان ادامه اسرائیل را سخت کرده، از جمله روحی که در غرب پیش آمده که دیگر وجود اسرائیل در خاور میانه برایشان امر استراتژیک نیست و دیگر بحرانهایی است که در خود اسرائیل در حال وقوع است. و این علاوه بر تواناییهایی است که در جبههی مقابل اسرائیل در حال شکلگیری است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: روحی در جهان اسلام ظهور میکند که همه به سوی فرزند رسول خدا«صلواتاللّهعلیهوآله» رجوع خواهند کرد. شاید بتوان گفت انقلاب اسلامی بیدارباشی جهت آن رجوع باشد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بالاخره وظیفهی ما است که طوری زندگی خود را شکل دهیم که نسبت به رشد فکری و رعایت حقوق خانواده کوتاهی نشود. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بحثی در کتاب «جايگاه جن و شيطان و جادوگر در عالم» در صفحهی 98 به بعد در این رابطه شده است که عیناً سؤال و جواب مربوط به این موضوع که در آن کتاب مندرج است، خدمتتان ارسال میگردد:
سؤال: اخيراً ديده مى شود كه عده اى براى رفع مشكل افراد و يا جهت شفا از بيمارى توصيه مى كنند آن ها اسم خود را تغيير دهند تا آن جا كه به افراد مى گويند اسمى مثل محمد و يا فاطمه را تغيير دهند و مثلًا پوريا يا صدف بگذارند. جالب است كه بعضاً با تغيير اسم مشكلشان رفع شده و يا بيمارى آنها بهبود يافته، موضوع اين كار چيست؟
جواب: به ما توصيه شده است كه نام نيك بر فرزندانتان بگذاريد. رسول اكرم (ص) مى فرمايند: «مِنْ حَقِّ الْوَلَدِ عَلَى وَالِدِهِ ثَلَاثَةٌ، يُحَسِّنُ اسْمَهُ، وَ يُعَلِّمُهُ الْكِتَابَةَ، وَ يُزَوِّجُهُ إِذَا بَلَغ»[1] از حقوقى كه فرزند بر پدر خود دارد سه چيز است: اسم نيكو براى او انتخاب كند، نوشتن به وى بياموزد، وقتى بالغ شد وسائل تزويجش را فراهم نمايد. حتى رسول خدا (ص) مى فرمايند: «مَنْ وُلِدَ لَهُ أَرْبَعَةُ أَوْلَادٍ وَ لَمْ يُسَمِّ أَحَدَهُمْ بِاسْمِي فَقَدْ جَفَانِي»؛[2] اگر كسى چهار فرزند دارد و نام يكى را محمد نگذاريد به من جفا كرده است. و نيز روايات از حضرت صادق (ع) خبر مى دهد؛ «اسْتَحْسِنُوا أَسْمَاءَكُمْ فَإِنَّكُمْ تُدْعَوْنَ بِهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ قُمْ يَا فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ إِلَى نُورِكَ قُمْ يَا فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ لَا نُورَ لَكَ» ؛ نامهاى نيكو بگذاريد زيرا روز قيامت به آن نامها صدايشان مى زنند و مى گويند: اى فلان پسر فلان! به سوى نورت برخيز! و اى فلان
پسر فلان! برخيز! ولى نورى ندارى. اگر پدر و مادرى نام نيك بر فرزندشان نگذارند در قيامت فرزندشان از آنها شكايت مى كند.
از سليمان جعفرى روايت شده كه گفت از اباالحسن (ع) شنيدم مى فرمود:
«لَا يَدْخُلُ الْفَقْرُ بَيْتاً فِيهِ اسْمُ مُحَمَّدٍ أَوْ أَحْمَدَ أَوْ عَلِيٍّ أَوِ الْحَسَنِ أَوِ الْحُسَيْنِ أَوْ طَالِبٍ أَوْ عَبْدِ اللَّهِ أَوْ فَاطِمَةَ مِنَ النِّسَاءِ»
؛[3] فقر داخل خانه اى كه در آن نام محمد و يا احمد و يا على و يا حسن و يا حسين و يا جعفر و يا طالب و يا عبد الله و يا فاطمه باشد نمى شود.
«إِنَّ الشَّيْطَانَ إِذَا سَمِعَ مُنَادِياً يُنَادِي يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُّ ذَابَ كَمَا يَذُوبُ الرَّصَاصُ»
؛[4] از ابى جعفر (ع) نقل شده كه فرمود: شيطان وقتى صداى كسى را كه به اسم محمد و يا على صدا مى زند بشنود مانند سرب ذوب مى شود.
اما اينكه عده اى با محاسبه هاى غير قابل اعتماد مى آيند بر اساس حروف ابجد عدد مربوط به اسمى را تعيين مى كنند و سپس آن عدد را نسبت به امرى ديگر مثل عددِ مربوط به اسم همسر آن فرد، مقايسه مى كنند و ادعا مى نمايند اين دو عدد همخوانى ندارد، پس بايد اسمهايشان را عوض كنند تا همخوانى پيدا كنند؛ نه تنها حرف بى پايه و اساسى است، بلكه پشت كردن به عقل و دستور شريعت الهى است. و اينكه چرا بعضاً با تغيير اسم، مشكلات فرد يا خانواده مرتفع مى شود و يا بيمارى طرف بهبود مى يابد، پاى شيطان در ميان است. آرى شيطان براى هلاكت انسان مشكلاتى را ايجاد مى كند تا او را از خدا باز دارد و به غير خدا متوسل شود و عملًا از دين الهى فاصله بگيرد و لذا در اين راستا راههاى موفقيت هاى ظاهرى را براى او مى گشايد ولى در زير اين موفقيت ها ايمان طرف را از او مى گيرد و سپس همان موفقيت هاى ظاهرى را نيز از آن فرد دريغ مى كند.
براى شيطان كار دشوارى نيست كه حتى عامل بهبودى شخصى از بيمارى شود تا از آن طريق او را به هلاكت برساند. در حالى كه خداوند سلامتى و بيمارى و توسعه ى رزق و محدودبودن رزق را بستر امتحان بندگانش قرار داد تا انسانها در شرايط مختلف بتوانند بندگى خدا را در جان خود نهادينه كنند. حال انسانى كه از دين الهى فاصله گرفت به جاى اينكه سختى ها و بيمارى ها را بستر امتحان الهى بداند و در عين برنامه ريزى طبيعى جهت رفع آنها، بندگى خود را محفوظ دارد، بى صبرى از خود نشان مى دهد و به وسايل غير الهى متوسل مى شود و خود را در دنيا و آخرت روسياه مى نمايد. در حالى كه قبلا در حديث قدسى مطرح شد كه خداوند مى فرمايد:
«به عزت و جلال و بزرگوارى و رفعتم بر عرشم سوگند كه آرزوى هركس را كه به غير من اميد بندد، به نوميدى قطع مى كنم. و نزد مردم بر او جامه خوارى مى پوشانم، و او را از تقرب خود مى رانم و از فضلم دور مى كنم. آيا او در گرفتارى ها به غير من آرزو مى بندد، در صورتى كه گرفتارى ها به دست من است؟ و به غير من اميدوار مى شود و در فكر خود درِ خانه ى جز مرا مى كوبد با آنكه كليدهاى همه ى درهاى بسته نزد من است و درِ خانه من براى كسى كه مرا بخواند باز است؟ كيست كه در گرفتارى هايش به من اميد بسته و من اميدش را قطع كرده باشم؟ كيست كه در كارهاى بزرگش به من اميدوار گشته و من اميدش را از خود بريده باشم؟ ...»[5] كه متن كامل حديث در صفحات قبل مطرح شد. اين روايت گرانقدر در عين اينكه در مسئله ى فوق ما را متذكر مى نمايد كه در امورمان به غير از خدا متوسل نشويم، به ما تذكر مى دهد چگونه اميدبستن به ساحر و امثال آنها ما را با ناكامى در امورمان روبهرو مى كند. خداوند إنشاءالله به من و شما توفيق دهد تا در كسب معارف و اخلاق و رعايت آداب دينى موفق شويم و سعى كنيم آن عقايد را قلبى نماييم تا منوّر به نور عالم معنا گرديم و مورد نظر رضايتمندانه ى پروردگارمان قرار گيريم. موفق باشید
[1] ( 1)- مكارم الأخلاق، شيخ حسن فرزند شيخ طبرسى، ص 220.
[2] ( 2)- عدةةة الداعى و نجاح الساعى، ابن فهد حلى، ص 87.
[3] ( 1)- همان.
[4] ( 2)- همان.
[5] ( 1)- الكافى، ج 2، ص 67، باب التفويض إلى الله و التوكل عليه.
باسمه تعالی: سلام علیکم: چرا حجاب را طوری معنا کنیم که به چنین نتایجی برسیم؟! چرا نباید زنان ما در عین رعایت حجاب شرعی، ظاهری آراسته و پیراسته داشته باشند؟! برادر عزیزم آقای رحیم صفوی میفرمودند «وقتی حضرت امام در نوفلشاتو بودند خانمی با مانتوی نسبتاً بلند که بلندی آن کمی زیر زانو بود و جورابهای خاکستری ضخیم و با یک روسری خاکستری که تمام گردن و موهای او را در بر میگرفت، خدمت امام رسید و پرسید: این حجاب چطور است؟ و حضرت امام کاملاً از سر تا پای ایشان را با دقت نگاه کردند و فرمودند خوب است.» موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر میرسد وقتی محمد و آل محمد«علیهمالسلام» سبیل و راهِ الی اللّه هستند، اگر کسی خود را منطبق به راهی کند که آنها گشودهاند، در زیر سایهی آنان قرار خواهد گرفت و به یک معنا در کنار آنها، مقامات آنها را احساس خواهد کرد. این سؤالها برای کسی که میخواهد سالک باشد مهم نیست، بلکه گفت: «تو پای در نه و هیچ مپرس / خودْ راه بگویدت که چون باید کرد». موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: اجازه دهید از آخر شروع کنیم و معنایِ مرگآگاهی که مقام فتحِ همهی امکاناتی است که بشر برای زندگی مییابد. و آن وقتی است که خود را نهتنها از گذشته و آینده، حتی از «خود» آزاد کنیم و با وجودی روبهرو شویم که عین لاوجودی و به تعبیر صدرالحکماء، عین ربط است و لاغیر. وجودِ معلّقی است که هیچچیز نیست تا بخواهد «چیزی» شود، تنها «چیزیشدنش» با نظر به هیچبودنش برایش ظهور میکند. هیچبودنی که تنها به سویِ حقبودن، او را معنا میدهد و این حقیقتاً فتح بزرگ تاریخی است که با حضرت روح اللّه«رضواناللّهتعالیعلیه» شروع شد، آنگاه که در آخرین کلماتش یعنی آن کلمات معنابخشی به همهی عالم و آدم، ندا سر داد: «مگر بيش از اين است كه فرزندان عزيز اسلام ناب محمدى در سراسر جهان بر چوبههاى دار مىروند؟ مگر بيش از اين است كه زنان و فرزندان خردسال حزب اللَّه در جهان به اسارت گرفته مىشوند؟ بگذار دنياى پست ماديت با ما چنين كند ولى ما به وظيفه اسلامى خود عمل كنيم». و این ترسیمِ یک زندگی کامل در این تاریخ است که هم با انقلابیبودن و هم با بیعملی همساز میباشد. در چنین فضایی انسان با تمام وجود، یک عزم میشود و آن؛ مقابله با هرچیزی که حقیقت انسان را به حجاب برده است؛ و در عین انقلابیبودن، گرفتار سطحینگریهای روزمرّه نمیگردد که موجب خاموشکردنِ عزم انسان گردد. معلوم است که درکِ حضوری تاریخ کار آسانی نیست که زبانِ امروزین توان گزارشکردنِ آن را داشته باشد، ولی شاید تذکری را به زبان آورده باشم که موجب گشودگی افقی گردد و به جای «فهمیدن» و در حافظهسپردن، «تفکری» را به میان آورد که با هیچ فهمیدنی قرار نگیرد و همچنان «تفکر» باقی بماند. در این صورت مسلّم دیگر تقابلی بین انجامدادن و انجامندادن برای ما نمیماند که در فشار آن قرار گیریم و به گفتهی شما سؤالاتمان چون آواری بر سرمان خراب شود. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: در مباحث معرفت نفس عرض شد که در عین توفّی و جداییِ نفس از بدن در هنگام خواب، تدبیرِ نفس بدون حضور در بدن، محقق است. به همان معنایی که در هنگام خواب، قلب و معده در فعالیت میباشند. و سخنگفتن و راهرفتنِ بعضی از افراد در خواب به جهت آن است که نفس، در این موارد بهرهای از تدبیر خود را إعمال میکند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: امام معصوم مظهر اسماء الهی هستند و توسل به آن مقام، یعنی نظر به حضرت حق از طریق عالیترین واسطهها، به همان معنایی که قرآن میفرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ وَ جَاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (مائده/35) اى ايمان آوردندگان، از خدا بترسيد و به سوى خدا وسيله بجوييد و در راهش جهاد کنيد شايد که نجات يابيد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: 1- «عجب» یعنی کمالات را به خودمان نسبت دهیم ولی اگر متوجه باشیم «هر عنایت که داری ای درویش / هدیهی حق شمر، نه کردهی خویش». همین توفیق را خداوند میتواند به همان کسی که فعلاً گرفتار گناه است بدهد. لذا باید با بدیِ افراد خلافکار بد بود و نه با خودشان 2- عمده آن حالتی است که انسان (خود را) مقابل خداوند هیچ بداند، نه آنکه با مقایسه با آن حیوان خود را خوار شمارد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بستگی دارد آن استاد محترم از اصطلاح «احدیتِ ذاتی» چه مقامی را منظور کردهاند؟ آری! میتوان فهمید ایشان احدیتِ ذاتی را همان مقام فنایِ ذات در مقام احدی میدانند و بعضیها معتقدند تا این مقامات، امکان سلوک هست، ولی برای نادر افرادی که مؤلف محترم نیز آن را متذکر شدهاند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: حتماً برای انسان وقتی مسیر شریعت الهی را با یقینِ قلبی دنبال کند، این حالت پیش میآید که یک لحظه لذّات معنوی برایش قابل مقایسه با تمام لذّات دنیایی نخواهد بود رزقنی اللّه و ایّاکم. آری! «اگر لذّتِ ترک لذّت بدانی / دگر لذّت نفس، لذّت ندانی». عمده صبر و پایداری بر ترک معصیت و انجام عبادات است. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: وقتی همواره سیرهی امامان معصوم مدّ نظر باشد، خطا به شدت کاهش مییابد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: مقام معظم رهبری«حفظهاللّه» در یکی از خاطراتشان میفرمایند: امام تصور میکردند که برادران اهل سنت، احترام خاصی برای معاویه قائل نیستند و از این جهت صراحتاً او را نقد میکردند – نه لعن – ولی بعد که به ایشان عرض شد اهل سنت، معاویه را نیز محترم میشمارند از آن به بعد حضرت امام از انتقاد به معاویه نیز خودداری نمودند تا این اندازه احترام به برادران اهل سنت را برای خود فرض میدانستند. عرایض نسبتاً مفصلی در بحثی که نسبت به آیهی 4 سورهی احزاب در تبیین آن سوره شد؛ خدمت عزیزان شده است. موفق باشید