متن پرسش
سلام استاد عزیز:
1. در نماز باید خیال ما از حوادث و کارها و بحث و... خالی باشد درست. ولی استاد عزیز مگر می شود خیال خالی بماند؟ سوال من این است کسانی که نمازشان با حضور قلب است در خیالشان چه می گذرد؟ آیا خیالشان خالی از صورت است؟ 2. برای مبتدی ها چگونه باید باشد؟
جایگاه خیال در نماز کجاست؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: عرایضی در شرح کتاب «آدابالصلواة» حضرت امام در این مورد شده است، خوب است تمام آن کتاب را با شرح صوتی آن دنبال فرمایید. آری! وقتی در بیرونِ نماز از هر مظهری به حضرت حق منتقل شدیم، و همهچیز را آینهی حق یافتیم، در نماز که خلوتگاهِ بین عبد و ربّ است؛ این ارتباط شدیدتر میشود و با خدایی که در همهچیز با او آشنا شدیم مأنوس میگردیم و مظاهری را مدّ نظر قرار میدهیم که به تمامه آینهی نمایش حقاند و در همین رابطه حضرت صادق«علیهالسلام» میفرمایند در نمازتان یکی از ائمه«علیهمالسلام» را مدّ نظر قرار دهید. در این رابطه در کتاب «چگونگی فعلیتیافتن باورها» عرایضی شده است. موفق باشید