متن پرسش
سلام: خدا قوت استاد: بنده طلبه ام، بیست و یک ساله. .... زندگی می کنم. یکی از آشنایانم در شهرستان است که ۴ سال از بنده بزرگتر است و یتیم است و پدر ندارد. ولی احساس می کنم افق فکری اش با من سازگار است، یک مقدار هم به او رحمم می آید. چون پدر ندارد و زجر فراوان دیده است. مشکل در سن است. نظر شما چیست؟ اگر با او ازدواج کنم به چه مشکلاتی بر می خورم؟ و چه خوبی دارد؟ اگر صلاح می دانید هر دو طرف قضیه را بفرمایید. التماس دعا.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: کار مشکلی است. اگر بتوانید شرایط ازدواج ایشان را با کسی که از نظر سنی از او بزرگتر باشد، فراهم کنید بیشتر به او خدمت کردهاید تا اینکه با او ازدواج کنید و بعد از مدتی به جهت نداشتن جذبهی لازم او در چشم شما تحقیر شود. موفق باشید