متن پرسش
با سلام: در شعر: «جهانی کان جهان عاشقانست / جهانی ماورای نار و نور است» منظور از نار و نور و عالم نار و نور چیست؟ این آیه از قرآن که می فرماید قرآن خواندن هنگام سحر و سپیده دم مورد مشاهده فرشتگان است منظور چیست؟ معنای جمله العبودیه جوهرها کنه ها الربوبیه چیست؟ و در آخر اینکه این آیه از قرآن کریم که می فرماید «قل روح من امر ربی» روح از عالم امر است به چه معناست؟ بی نهایت خواهش می کنم به همه ی سوالاتم پاسخ دهید. ممنون.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: 1- آری! جهان عاشقی جهانی است که انسان نه از ترس جهنم خدا را میپرستد و نه از طمع بهشت 2- در روایت داریم که در هنگام سپیدهدم، هم فرشتگان شب هنوز نرفتهاند و در صحنهاند، و هم فرشتگان روز به صحنه آمدهاند 3- میفرماید عبودیت حضرت حق آنچنان انسان را رشد میدهد که با ارادههای حضرت الهی، امور را جلو میبرد و لذا در عمق عبودیت، ربوبیت نهفته است 4- در نکتهی دهم «ده نکته از معرفت نفس» موضوع روح را می توانید دنبال کنید 5- سعی بفرمایید با مطالعهی کتابها به تفکری برسید که خود به خود این نوع سؤالها برایتان حل بشود. موفق باشید