متن پرسش
سلام علیکم:
در کتاب مفاتیح الجنان فراوان برخورد کردم با اعمالی که به اشکال مختلف توصیه شوده مثل تعقیبات نمازها، اعمال ایام و مکانهای خاص که وعده های مشخص دنیوی و نقدی در پی انجام آنها از جانب امام داده شده، مثلا غسل شب اول ماه رمضان که وعده شده خارش به بدن نمی رسد تا رمضان سال آینده انجام می شود تکرار می شود که شرایط رعایت شود از قبیل حلال بودن آب غسل نیت و...... مکرر انجام دادم این اعمال را و هر بار هیچ کدام از نتایج را ندیدم و وعده ها محقق نشد گرچه تحقق آنها اصل مطلوب من نبوده و در طلب حوایجی بسیار فراتر از اینها آن اعمال را انجام دادم لکن این سوء ظن ایجاد شده که از کجا معلوم اثار اخروی و معنوی هم مثل این وعده ها محقق نشود از این دست روایات فراوان دیدم که نه در صحیح بودن آنها جای شک هست و از طرفی در مفاتیح فراوان هست که من تقریبا همه را انجام داده و هیچ یک از نتایج وعده داده شده حاصل نشد. خواستم به نقص عملم تلقی کنم توجیه شدنی نبود. دقت و تکرار هر روزه و هر ساله آنها، دقت و طلب صحیح آن اعمال و انجام آنها پس از اعمالی که ذکر شده. شما پس از انجام این عمل کلیه گناهان گذشته و آینده تان آمرزیده است چونان روزی که از مادر متولد شده ایم و مانعی برای قبولی عمل نیست انجام شده قبلا با اشتیاق و قوه فوق العاده ای مقید به انجام کامل تعقیبات احیای شبهای جمعه و انجام اعمال آن اعمال وارده در ایام خاص بودم بدون خستگی و تردید ولی کم کم تردید و سوء ظن ناشی از عدم تحقق وعده های فوری و نقد مرا بی اعتماد نسبت به کل ادعیه و روایات و صحت این کلمات و به بن بست و سوءظن نسبت به کلیه روایات و احادیث کشانده در جستجوها و طرح این مسئله با علما هم به پاسخ قانع کننده ای نرسیدم. لطفا در حل این مسئله در صورت امکان کمک کنید. امام نمی تواند خلف وعده کند.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: عنایت داشته باشید اولاً: همانطور که در آخر آیهی مربوط به روزه میفرماید: «لعلکم تتقون» یعنی به اندازهای که در نیّت صادق باشیم و نیّت ما عمیق باشد، به تقوا حاصل میشویم؛ در سایر اعمال نیز قضیه از همین قرار است. ثانیاً: زمینههای روحانیِ خاصی که برای هر عملی نیاز است باید در ما فراهم باشد. ثالثاً: بعضی از این روایات، جنبهی تأویلی دارد که مثلاً از وسوسهها آزاد میشوید و این را با تأویل آزادشدن از خارش بدن مطرح میکند. رابعاً: در بسیاری از موارد وعدهها عملی شده است ولی ما متوجه نیستیم. به قول فیض کاشانی: گفتم بکام وصلت خواهم رسید روزی/ گفتا که نیک بنگر شاید رسیده باشی». موفق باشید