متن پرسش
سلام استاد: خدا قوت. این چند روزه که سوال و جواب های روی سایت رو میخوندم چند جا کلمه تواضع نسبت به حق و خلق به خصوص تواضع در برار خانواده به خصوص همسر رو پیش کشیده بودین. میشه بگین تواضع در برابر خانواده دقیقا چیه؟ باید برنامه ای و سیری رو که ریختی به اجبار به خاطر برنامه های خانواده زیر پا بزاری؟ حد این تواضع چقدره استاد؟ و یا شاید با این تعابیری که من میگم اصلا تواضع رو نفهمیدم؟ بنده حس میکنم قبل از ازدواج اصلا این طوری نبودم. یعنی بی حسی و بی مسئولیتی نسبت به مسائل این قدر وسعت نداشت. قبل از ازدواج سحر و بین الطلوعین و اهمیتم به نماز و روزه خیلی بیشتر بود و حتی مطالعاتم کم و بیش یه سیری داشت. من به ذوق عبادت بیشتر و سریعتر شدن سیرم به سمت حضرت حق ازدواج کردم. اما حالا بعضی اوقات آرزو میکنم کاش ازدواج نمیکردم و این طوری برای مطالعه و کار کردن وقت بیشتری داشتم. خودم احساس میکنم که مشکل از خودم هستش و میشود با یک برنامه ریزی درست همه چیز رو حل کرد ولی هر بار برنامه ریزی میکنم باز نمیشود. تقریبا به یک روزمرگی مرگ بار افتادم. کمکم کنید. ممنون
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: مگر جز این است که انسانها با انسانها، انسان میشوند؟ میدان توحیدی خانواده برای آن است که از روحیهی فردگراییِ عبادات، وظایف عبادی خود را در هستهی توحیدی خانواده دنبال کنیم. در دلِ جمع توحیدیِ خانواده همراه با ایثار و تواضع باید خود را رشد داد. بحث خانواده هسته ای توحیدی از کتاب «زن؛ آنگونه که باید باشد» إنشاءاللّه در این مورد مفید خواهد بود. موفق باشید