متن پرسش
سلام.حضرت استاد شما چیزی به عنوان ذاتی وعرضی دین را که دکتر سروش در بسط تجربه نبوی عنوان می کنند را قبول دارید؟
به عنوان مثال سوره ی ابولهب ونزول ان را مثال می زنند که اگر ابولهب نبود ویا اصلا مومن بود دیگر این سوره در طعن ونفرین او نازل نمی شد وهیچ خللی هم به دین وارد نمی شود ویا مثلا تاثیر محیط زندگی پیامبر درنزول وحی که مثلا از مردم می خواهد که به آفرینش شتر دقت کنید که اگر این فضای حجاز نبود دیگر شتری نبود که داخل در وحی شود واز این قبیل؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: از دکتر سروش که بهکلّی وَحی را منکر است و رسول خدا«صلواتاللّهعلیهوآله» را همچون شاعر خوش قریحهای میداند که این آیات را گفته، غیر از این انتظار نیست که به هر بهانهای کفر خود را اظهار کند. در حالیکه قرآن یک حقیقت آسمانی است که در ظرفهای مختلف ظهور میکند و این حادثهها صرفاً حادثه نیست بلکه ظرف حقیقت قرآن است مثل آنکه چشم شما ظرف ظهور قوهی بینایی شما است، حالا میشود کسی بگوید چشم عرض ذاتی انسان است در حالیکه نفس انسان با همین اعضاء، قوای خود را ظهور میدهد و به کمال میرسد. این سخنان دکتر سروش حکایت از آن دارد که او حقیقتی برای قرآن قائل نیست. موفق باشید