متن پرسش
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و عرض ادب حضور محترم استاد گرامی:
سوال بنده در رابطه با جزوه اخیر حضرتعالی با عنوان روحیه ی تمدن سازی و عرفان اسلامی است.
سوال اول:
معنی و تفسیر درست حیات اجتماعی چیست؟
سوال دوم:
جمع بین سلوک فردی و اجتماعی چگونه ممکن است؟
سوال سوم:
رابطه بین عرفان نحله نجف با تمدن اسلامی چگونه قابل تفسیر می باشد و اگر نحله نجفی وجود نداشت آیا این انقلاب اسلامی را داشتیم یا خیر؟
نکته آخر این که بروزاتی که از امام می بینیم در عرصه اجتماعی در نحله نجف دیده نمی شود، چرا؟
ممنون
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: 1- حیات اجتماعی یعنی حضوری که دینداری در اجتماع برای ما در نظر گرفته و بیتفاوتنبودن به نظامی که اسلام مدّ نظر دارد و کارهای اجتماع را به شاه و قیصر واگذار نکردن 2- سلوک دینی وجوهی فردی دارد مثل نماز و روزه، و وجوهی اجتماعی دارد مثل امر به معروف و لوازم آن 3- نحلهی نجف در شرایط تاریخی خود آن کار کاری را که باید میکرد انجام داد و مقدمهای شد برای ظهور انقلاب اسلامی. به نظر بنده خداوند با مدیریت خود عرفان نجف را مدیریت فرمود تا دست ما در انقلاب اسلامی خالی نباشد 4- بنا نیست در آن زمان بروزاتی که مربوط به این تاریخ است را در ان تاریخ داشته باشیم. بر روی این موضوع فکر کنید که هر تاریخی تقدیر خاص خود را دارد و عالمان واقعی متوجه آن تقدیرات هستند و مطابق آن عمل میکنند. در 6 جزوهی امام خمینی«رضواناللّهتعالیعلیه» و «سلوک در تقدیر تاریخی زمانه» عرایضی داشتهام. موفق باشید