باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید منظور حضرت آن باشد که چرا قرآن را فقط در مواقعی که گرفتار مشکلات و هجر هستیم میخوانیم و از اُنس دائمی با آن غفلت داریم. موفق باشید
سلام استاد گرامی: ان شاءالله تا روز ظهور زنده باشید و از برکت وجودتون استفاده کنیم. استاد من قبلا عالمی که توی اون زندگی میکردم عالم خدایی بود. شاید مستحبلت را کمانجام میدادم و حتی گناه همزیاد میکردم، ولی میدونم که عالمم عالم الله بود. ولی چند سالی است که عالمم عوض شدا است و انگار با وجود نماز و روزه و ...خودم را در آن عالممعنوی و دنیای خدایی احساس میکنم، به نظرم به راحتی به دنیای مادی کوچ کردم و کارهای دینی را فقط انجام میدهم... چه کنم؟
باسمه تعالی: سلام علیکم: این امری است طبیعی که انسان همواره باید از منزلی از ایمان به منزلی برتر و زندهتر سیر کند و در این رابطه به حضور در دیانتی فکر کنید که مربوط به این زمانه است ذیل ولایت رهبر معظم انقلاب و مقابله با استکبار، تا شور ایمان شهدا به لطف الهی به جنابعالی برگردد. موفق باشید
سلام علیکم: بنده از همان اوایل حامی و مدافع شخصیت دکتر سعید جلیلی بودم! ایشان دارای اخلاص و برنامه ای راهبردی و جامع برای برون رفت از وضع موجود بودند که بنا به شرایط انتخابات به نفع آقای رئیسی کنار رفتند. بنده به شدت مخالف حضور آقای رئیسی در انتخابات بودم و امید داشتم که ایشان در قوه قضایه می ماندند چون کار و تخصصشان همان جا بود. تعریف بنده از جلیلی یعنی اصلاح ساختار اداری_اجرایی کشور. الان حس بنده اینه که دولت رئیسی برنامه ای اساسی و ملموسی برای برون رفت از وضع فعلی اقتصاد نداره! الان در گروه ها بحث می کنن و میگن واقعا ما تغییر ملموسی در کشور نمی بینیم و بی برنامگی داد می زنه و نیروها همان نیروهاست و احیای برجام همان ادامه ریل برجام و ... است. به نظر شما ما بچه حزب الهی چه نگاه امیدوارانه ای به این دولت داشته باشیم و از چه چیز این دولت در برابر هجمه ها به جمهوری اسلامی دفاع کنیم؟ و اینکه چرا آقای رئیسی از دکتر جلیلی به صورت مستقیم و در پست معاون اولی استفاده نکرد!؟
باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. در مورد عدم حضور جناب آقای جلیلی در پست معاونت اولیه دولت، عرایضی در جواب سؤال شماره 33355 داده شده است. ۲. در مورد حضور جناب آقای رئیسی به عنوان ریاست جمهور، به نظر بنده باید خدا را شاکر بود که او توانست کشور را از ورشکستگی اقتصادی که منجر به تسلیمی میشد که آمریکا دنبال آن بود و دولت قبلی زمینه آن را فراهم کرده بود؛ نجات داد و رهبر معظم انقلاب هم در همین رابطه متذکر زحمات جناب آقای رئیسی هستند. به این نکته مهم فکر کنید که با آقای رئیسی، انقلاب اسلامی به مسیر خود برگشت و طبیعی است که برای رسیدن به نتایج لازم، نیاز به زمان داریم. موفق باشید
سلام علیکم: ۱. به نظر شما جنبه توحیدی و عرفانی در کتاب جامع السعادت بیشتر است یا معراج السعاده؟ به طور کلی کتاب اخلاقی مثل کتاب شرح حدیث جنود عقل و جهل امام خمینی چی پیشنهاد میدهید؟ ( کتاب جزو کتب اخلاق حساب بیاد نه عرفان اما مقداری هم مطالب عرفانی و توحیدی داشته باشد) ۲. معنی تکوینی چیست؟ در متون عرفانی به چه معناست؟ ۳. به نظر شما کتاب یا کتاب های خوب برای آشنا شدن با زندگی تاریخی امام خمینی چیست؟
باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. کتاب شریف «جامع السعادات» مبنای کتاب «معراج السعاده» است. ولی هر دو کتاب در جای خود قابل استفاده میباشند بستگی به ذوق افراد دارد که با کدامیک از آن دو بهتر میتوانند رابطه برقرار کنند. مطالعه کتاب «چهل حدیث» از حضرت امام، نیاز به مقدمات عرفانی دارد. ۲. نظر به وجه «وجودیِ» انسان و مخلوقات را نظر به وجه «تکوینیِ» آنها گفته میشود. ۳. بر اساس اطلاعاتی که بنده دارم جلد اول کتاب «تحلیلی از نهضت امام خمینی» و یا کتاب «سایه آفتاب» از آقای محمد حسن رحیمیان کتابهای خوبی است ولی احتمالاً کتابهای بهتری به بازار آمده است که بنده اطلاع نداشته باشم. موفق باشید
بسمه تعالی سلام علیکم و رحمت الله. یکی از مسائل امروز رعایت قوانین مختلف در کشور است. به عبارتی عمل به قوانینی که وضع شده اند در بسیاری از موارد شاید بتوان گفت ناممکن است. مثلا فرض بفرمائید شما به دلیل مسئله ای کاملا موجه به جلسه امتحان دیر رسیده اید و تنها راه برای توجیه غیبت برای شما این است که یک گواهی پزشکی مبنی بر کسالت بیاورید در حالی که دلیل عدم حضور شما در جلسه امتحان چیز دیگری است. این مسائل در کسب و کار فراوان رخ می دهد و با دیدن این مسائل دست و دل بنده به خیلی از کارها نمی رود و همین باعث فاصله گرفتن از بسیاری از فعالیت های اقتصادی شده است. البته هیچ کدام از این مسائل ربطی به حلال و حرام های اولیه شرعی و یا مسئله حق الناس ندارد. تنها مسئله عدم رعایت نص صریح قوانین است که واقعا عدم رعایت آن ها نیز نه موجب حق الناس می شود و نه به خودی خود یک حرام شرعی است. با توجه به مطالب بالا، آیا می توان گفت که نباید به صرف این مسائل خیلی در این موارد ریز شد و خود را از فعالیت های اقتصادی محروم کرد؟ با تشکر
باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر بنده باید سعی کرد در زندگی مسیری را انتخاب کنیم که با چنین چالشهایی روبهرو نگردیم. زیرا به هر حال مسیر طلب رزق، آنهم رزقی که حضرت ربّ العالمین از قبل برای ما تقدیر فرموده، نباید همراه با چنین اموری باشد. موفق باشید
با سلام: من زمانی که کتاب و مباحث مصباح الهدایه را دنبال میکنم انگار گمشده ی خویش را جسته ام. و اشتیاق زیادی دارم تا جمله پایانی حضرت امام خمینی (ره) در پایان مصباح ۳۰ را یاد بگیرم. خواستم استاد من را راهنمایی کنند. احساس میکنم ظرفیت آن را دارم. حدود ده سال است که به صورت جدی تر در حال مطالعه هستم و درسیر مطالعاتی به کتاب مصباح الهدایه رسیده ام که برای دور دوم کلمه به کلمه در حال مطالعه هستم. شاگردان زیادی _ بیش از چند هزار نفر _ از دکترا تا زیر لیسانس نیز داشته و دارم.
باسمه تعالی: سلام علیکم: بحمدلله طی ۶۰ جلسه کتاب مذکور شرح شد. ممکن است إنشاءالله بتواند در ارتباط بیشتر با آن کتاب کمک کند. صوت آن جلسات را میتوانید از جناب آقای حاج آقا نظری بخواهید تا برایتان ارسال کنند. شماره تماس ایشان 09136032342 . موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بحث در مورد ارتباط اموات با ملکاتی که در دنیا برای خود شکل دادهاند، بحث مهمی است و خوب است به کتاب «معاد؛ بازگشت به جدّیترین زندگی» که روی سایت است رجوع فرمایید. در آنجا روشن میشود که متوفی نسبت به کسی که بر سر مزارش میرود، نظری خاص میاندازد و اگر در شخصیت دنیاییاش اهل ایمان و توحید باشد، اذکار توحیدی زائر او، در هرچه زندهکردن ملکات متوفی مؤثر است و اثر آن نور توحیدی، ما بهالقوههای او را به فعلیت میآورد و یا از اجمال به تفصیل میکشاند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: چندان نمیتوان به حدسهایی که افراد به نام طبّ سنتی در این رابطه نظر میدهند اعتماد کرد. بنا نیست که نظریات علمی را بهکلّی نادیده گرفت. بناست بین نظریات تجربهشده طبّ سنتی و طب جدید جمع نمود. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: خیر. عرایضی معرفتی در کتابهای روی سایت هست که اگر کسی آن مباحث مطابق ذوقش بود، بتواند استفاده کند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: «آنقدر ای دل که توانی بکوش / گرچه بهشتاش نه به کوشش دهند». در حدّی باشد که بتوانید رویهمرفته کیفیت و کمیّت را جمع کنید. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: سخن درستی است. باید به راهکارهایی فکر کرد که جریانهای فاسد رانتخوار احساس شرمندگی بکنند و این با معنای درست زندگی ممکن میشود. معنایی از سلحشوری و ایثار و ایمان، تا ارزش هرکس به تقوای او باشد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید مصلحتهای دیگری در کار باشد و یا اساساً اجل مسمّای آنها به وقوع پیوسته است و آن ویروس بهانه باشد. مشهور است که جناب عزرائیل به حضرت ربّ العالمین عرض کرد؛ مردم بخاطراینکه میدانند علت مرگشان من هستم، به من بدبین میشوند. حضرت ربّ العالمین فرموده باشند آنقدر بهانه در میان است که هیچکس فکرش را هم نمی کند که مرگ آنها به جهت حضرت قابض باشد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: شخصیت علمی آقای فروغی از قضیهی سیاسی او در این موارد جدا است. آری! اگر موضعگیری کرده باشد باید تأمّل کرد ولی صرف ترجمه، آن ترجمه میتواند قابل استفاده باشد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: همینطور است. حرکتهای توحیدی در تاریخ همچنان نور خود را از باطن به ظاهر میآورند و این نکتهای است که انسانهای توحیدشناس میفهمند و علاوه بر آنکه متذکر آن میشوند، آن حرکت را به طریقی که میفهمند جلو میبرند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: به طور مشخص در این رابطه فکر نکردهام. تفسیر المیزان را ورق بزنید، مطالب خوبی مییابید. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: از صوت همان سورههایی که در سایت پیشنهاد شده، استفاده شود تا آرامآرام روح انس با قرآن شکل بگیرد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید بتوان گفت حضرت لوط «علیهالسلام» قبل از ارتباط با حضرت ابراهیم «علیهالسلام» در نبوتِ اجمالی خود بهسر میبردند تا آنکه مصداق آن را یافتند و آن اجمال به تفصیل درآمد، به همان معنایی که بعثت انبیاء به صورتی خاص و در زمانی خاص انجام میگیرد و امامت ائمه «علیهمالسلام» بعد از رحلت و شهادت امام قبلی، به تفصیل و تعیّن درمیآید. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: سخن درستی نیست. باید اهل سیاست منوّر به سیاستِ متعالیه باشند تا دین، در امورِ اجتماعی نیز جلوه کند. هر اندازه که ضربه خوردهایم به جهت همین غفلتها بوده. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده نیز این حرف و نظر را در جای خود قبول دارم. آری! اگر انسان در قبض خود با «صبر» بر عهدی که بسته است خود را ادامه دهد، راههایی که در بسط نصیب او نمیشد، برایش گشوده میشود. عمده آن است که متوجه باشیم در بلا هم الطاف او را میتوان چشید. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: نه اولویت دیگری نیست. «دیو چو بیرون رود، فرشته درآید». موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: به همین جهت عرض شد باید مشکلی در میان باشد. آیا باید گفت روحِ ترنسها نوعی غفلت در ساختن بدن خود داشتهاند آن هم در این حدّ که بدنی غیر از بدن مناسب روح خود برای خود شکل دادهاند؟ یا نحوهای از گرایش است که نباید تسلیم آن بشوند در آن حدّ که گمان کنند حقیقتاً روح آنها غیر بدنشان است؟ موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: بنا نشد سؤالات فقهی را هم از این سایت بپرسید و از ارتباط با فقها خود را محروم نمایید. موفق باشید
سلام علیکم: اکنون که این کلمات و جملات را مینویسم، نمیدانم به کدام امید و به چه انتظاری چنین اقدامی میکنم. حتی دیگر به جواب رسیدن هم برایم دور شدهاست و تا حدی قید آن را زدهام. سوالاتی یقه من را گرفتهاست و مرا ول نمیکند و در عمقِ خود میکشاند. در حدی است که حتی پرسشِ آن هم در لکنت و سختی میافتد و تا جوابِ این سوال دادهنشود، حرف دیگری نمیشود زد. به دنبال سرنخ میگردم و پیدا نمیکنم، شهرها را زیرِ پا میگذارم و خانهای پیدا نمیکنم. من زنم و چگونه بدونِ خانه زندگی کنم؟ چگونه مادر باشم در حالی که در و دیوار از بیمادری مینالد و جوابی برای «چی میخواهیم.» نداریم؟ با خودم میگویم چه «مرگمونه دقیقا» که آن چه هست راضیمان نمیکند و آن چیزی هم که میخواهیم را نمیدانیم. خودِ موت که ذائقه هر نفسی است، در پرده میرود و به آن محتاج میشویم، نه زندهایم و نه به مرگ میرسیم. چگونه در این برزخ تاب بیاوریم و مقاومت کنیم و بمانیم؟ ترسِ بیطاقتی در مقابل این آینده نامعلوم من را گرفتهاست و حتی لب به شکایت گشودن و این سخنان هم میترسم که بیطاقتی تلقی شود.
باسمه تعالی: سلام علیکم: آری! حرف همین حرفِ آخر است که امید به آینده را از دست میدهیم. در حالیکه خالق هستی و خالق ما، یقیناً آینده ما را در بستر بندگیاش تأمین کرده است و در همین رابطه در قرآن میفرماید: «وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا» (هود/6) هیچ جنبدهای در زمین نیست مگر آنکه خداوند بر خود تکلیف کرده که رزق او را فراهم کند و رزق ما همه آن چیزی است که به طور طبیعی بدان نیازمندیم. عمده آن است که خود را در افق تاریخی زندگی زمینی امیدوارانه حاضر نگه داریم و فکر فردا را، فردا بکنیم.
مولوى در مثنوى در رابطه با همين موضوع داستان آن گاوى را مىگويد كه هر روز از صبح تا شب در مزرعه سرسبزى مىچريد و علفهاى آن را مىخورد و بعد از سر شب تا صبح غصه مىخورد كه فردا چكار كنم! باز فردا با علفهاى از نو سرسبز شده آن مزرعه روبهرو مىشد و تا شب به خوردن آن مشغول مىگشت و باز از شب تا صبح نگران رزق فردا بود. مىگويد:
يك جزيره هست سبز اندر جهان
اندرو گاوى است تنها خوش دهان
جمله صحرا را چرد او تا به شب
تا شود زَفْت و عظيم و منتجب
شب زانديشه كه فردا چه خورم
گردد او چون تار مو لاغر زغم
چون برآيد صبح بيند سبزْ دشت
تا ميانْ رَسته قصيلِ سبزْ كَشت
اندر افتد گاو با جوعُ الْبَقَر
تا به شب آن را چرد او سر به سر
باز شب اندر تب افتد از فزع
تا شود لاغر زخوفِ منتجع
كه چه خواهم خورد فردا وقت خَور
سالها اين است خوف اين بقر
هيچ ننديشد كه چندين سال من
مىخورم زين سبزه زار و زين چمن
هيچ روزى كم نيامد روزيم
چيست اين ترس و غم و دلسوزيم
باز چون شب مىشود آن گاوِ زفت
مىشود لاغر كه آوه رزق رفت
مولوى بعد از اينكه اين مثال زيبا را مطرح مىكند و ما را متوجّه ضعف بينش اين گاو مىنمايد كه چگونه از نظام الهى كه همواره در حال فيضان رزق بندگانش است، غافل است، مىگويد:
نفسْ، آن گاواست وآن دشت، اين جهان
كه همى لاغر شود از خوف نان
كه چه خواهم خورد مستقبل عجب
لوت فردا از كجا سازم طلب
همواره نگران فردايى است كه بوجود نيامده و لذا از نتيجه اى كه امروز بايد از زندگى خود بگيرد غافل است، مولوى سپس به ما روى مىكند كه
سالها خوردى و كم نامد ز خَور
ترك مستقبل كن و ماضى نگر
لوت و پوت خورده را هم يادآر
منگر اندر غابر و كم باش زار
به جاى اينكه اينهمه نگران آينده باشى كه نيامده است، كمى هم به گذشته بنگر كه چگونه به راحتى گذشت و نگرانى تو نسبت به آن بىجا بود. حضرت در آن فرمايش شان همين نكته را متذكّر مىشوند كه اى پسر آدم! غصه رزقى را كه هنوز نيامده است بر امروز خود حمل نكن. ما امروز وظيفه اى داريم و براى انجام آن روزمان را شروع كنيم و مسلم آنچه در امروز نياز داريم، خداى خالقِ امروز برايمان خلق مىكند، و چون خداوند فردا را خلق كرد، نياز مربوط به فرداى مخلوقاتش را نيز خلق مى كند. اينكه ما نيازهاى فرداى خود را در پيش خود نداريم چون هنوز فردا را خلق نكرده تا رزق فردا را خلق كند. آرى؛ فردا هم بايد كارى كه به عهده ماست، انجام دهيم. رزق فردا هم به عهده خداست و حتماً مىرسد. اشكال در اين است كه شما امروز كارى را شروع مى كنيد، براى اينكه بى رزق نشويد، و لذا از اوّل صبح غصه رزق آن روز را مى خوريد و در نتيجه آن كارى را كه به عهده تان است انجام نمى دهيد و غم چيزى را مى خورديد كه بدون اين غمها محقّق مى شد، حال با اين نوع تفكر، چون پس فردا مى آيد، غصّه رزق روز بعدش را مى خوريد، و خلاصه هر روز كارمان مى شود رفتن به دنبال چيزى كه خودش به وقتش مى آمد، و در نتيجه از بندگى خدا كه محتواى حقيقى زندگى انسان است درمى مانيد و بعد در خودتان كه تأمّل مى كنيد مى بينيد سخت از زندگى خود ناراضى هستيد، چون به محتواى معنوى كه بايد مى رسيديد، دست نيافتيد.
امام معصوم (ع) مى فرمايد: نگرانى رزق فردا را بر امروزت حمل نكن، «فَانَّهُ انْ يَكُ مِنْ عُمُرِكَ يَأتِ اللهُ فيهِ بِرِزْقِك»؛ اگر فردا جزء عمرت باشد، خدا در همان فردا رزق تو را مى رساند. فردايى كه هنوز نيامده است تمام ذهنت را مشغول نكند تا روزى كه آمده است را از دست دهى.
باسمه تعالی: سلام علیکم: در این مورد خوب است به کتاب «مبانی نظری نبوت و امامت» در قسمت «مبانی حکومت دینی» صفحه ۱۹۵ رجوع فرمایید. کتاب روی سایت هست. موفق باشید