سلام خدمت استاد بزرگوار: مشکلی داشتم خواستم خدمت حضرت عالی مطرح کنم در احادیث داریم: «اصْبِرُوا عَلَى أَدَاءِ الْفَرَائِضِ‏ وَ صابِرُوا عَدُوَّكُمْ‏ وَ رابِطُوا إِمَامَكُمُ الْمُنْتَظَرَ.» سوال من این است چگونه باید با امام زمانمان ارتباط داشته باشیم؟ چگونه بفهمیم که امامان از ما راضیست یا خیر؟ اگر راضی نیست به کدام راه باید برویم باید چکار کنیم؟ در جایی دیدم نوشته بود در تعجبم از کسی که اگر وسیله بی ارزشی از او گم شود روزها بدنبال آن می گردد در حالی که شما امام زمانتان را گم کرده اید و برایتان سنگین نیست و اهمیتی نمی دهید. حال باید چکار کنیم؟ زندگی که یوسف زهرا از انسان راضی نباشد چه ارزشی دارد؟ ما مجبور هستیم نفس بکشیم و زندگانی کنیم وگرنه به اندازه یک نفس کشیدن آن هم راضی نیستیم مگر این امید که شاید خداوند در اینده اصلاح کند. وقتی راهی پیدا می کنیم چکار می توانیم بکنیم. استاد گرامی شما بفرمایید راه چیست؟