فهرست مطالب

مقدمه. 15

مقدمه مؤلف.. 17

قدسي‌بودن سراسر تاريخ. 23

فصل اول فلسفة ارسال رسولان (ص)... 25

شروع زيباي تاريخ. 27

پيامبران؛ مستقر‌کنندگان حق در تاريخ. 30

فصل دوم نقش تاريخي و هدايت‌گرانة حضرت محمد(ص)    33

جايگاه آخرين پيامبر (ص)در هستي.. 33

جايگاه اهل بيت پيامبر(ص)... 37

نتايج محبّت به اهل بيت(ع)... 41

فصل سوم جايگاه تاريخي و نقش هدايتگرانة حضرت علي(ع)    47

غدير؛ وعدة خداوند براي حفظ اسلام ناب.. 48

اَسراري از علي(ع) که رسول‌خدا(ص) پنهان داشت.. 66

فصل چهارم از شهادت علي(ع) تا غيبت حضرت مهدي(عج)    75

حقيقت نبايد فراموش شود 78

فصل پنجم نقش تاريخي امام مهدي(عج)... 83

آثار غفلت از موعودِ موجود 84

احساس حضور در اردوگاه حاكميت حق.. 88

امام زمان(عج) خشم بزرگ خدا براي كفار 93

چرا همه چيز از قداست ‌افتاد؟. 98

توجه به نماد کامل شعور حضوري و قلبي.. 101

مقام واسطة فيض... 104

جايگاه علم امام. 105

مقام اوّل ما خَلَق الله... 107

چشم دوختن به افقي برتر 115

روزگار ثمردهي کار انبياء و اولياء(ع)... 118

نظر به جامعة آرماني.. 123

عصاره هدايت تاريخي خدا 124

فصل ششم مهدی(عج) و فرهنگ مهدويت.. 129

نظر به حجت خدا 135

نظر به حجت کامل خداوند. 137

فصل هفتم نظر به آرزوي بزرگ بشريت.. 141

مگر مي‌شود اين دوري را تحمل کرد؟! 145

انتظار؛ عامل وصل. 154

نظر به آينده‌اي حياتي.. 157

فصل هشتم بهترين تقاضا از خداوند. 161

فصل نهم با چشم يار مي‌نگرم روي يار را 167

عالي‌ترين تقاضا 170

تعادل بي‌منتها 172

مقدمه

باسمه تعالي

از آن‌جايي که بسياري از شيعيان به راهنمايي ائمه معصومين(ع) هر صبح جمعه از طريق دعاي ندبه حيات معنوي خود را در گسترة زندگي فردي و تاريخي، زنده نگه مي‌دارند و متوجه‌اند که راه تحقق عالي‌ترين آرمان بشري، يعني ظهور حضرت بقية‌الله‌اعظم(عج) فراموش نشود، جا داشت که اين سنت بسيار نيکو هر چه بيشتر با محتواي کامل‌تري برقرار گردد تا عالي‌‌ترين نتيجه را به‌بار آورد و لذا بر آن شديم با ارائه شرحي از دعاي ندبه که توسط استاد طاهرزاده تهيه شده است، تا حدّي وظيفة خود را نسبت به توجه بيشتر به هدف اصلي اين دعايِ بزرگ ايفاء کرده باشيم. اميد است که از جهت اصلي و رسالت مهم اين دعاي جليل‌القدر غفلت نشود، چرا که وقتي نگاه و نظر نسل جوان و تحصيل‌کردة ما متوجه فرداي نوراني تاريخ شد، ديگر تحت تأثير ظلمات زمانه قرار نمي‌گيرد و از تحرک و نشاط براي فرداي نوراني خود و جامعة خود باز نمي‌ايستد، و يکي از رسالت‌هايي که دعاي ندبه متذکر آن است چنين نکته‌اي است. علاوه بر آن، اين دعا براي مسلمانان روشن مي‌کند که اگر هنوز ما به عظمت‌هايي که در اسلام عزيز نهفته است دست نيافته‌ايم به جهت آن است که به اسلام اهل‌البيت(ع) رجوع نکرده‌ايم و در واقع اين دعا راه برگشت به عظمت اسلام را گوشزد مي‌کند و انسان را در عبادتي پاک و هوشيارانه وارد مي‌نمايد تا قلب او همواره در سوز نور مقدس حضرت بقية‌الله(عج) منوّر بماند و از بهره‌هاي وجودي آن حضرت در زمان غيبت نيز محروم نباشد.

به اميد هرچه بيشتر نزديک‌شدن به فرهنگ معنوي و پرباري که دعاي ندبه در اختيار ما قرار مي‌دهد.

گروه فرهنگي الميزان

مقدمه مؤلف

باسمه تعالي

دعاي ندبه؛ مرامنامة انسان‌هايي است که شهادت به پويايي و جهت‌دار‌بودنِ تاريخ مي‌دهند و معتقد به جهت‌گيري خاصِ حق و حقيقت‌ در دل ظلمت به سوي نور هستند.

دعاي ندبه؛ يادآور اين نکتة دقيق است که زخم‌هاي ستم‌ديدگانِ مظلوم نه‌تنها فراموش نشده، بلکه آن مظلوميت‌ها مقدمة به‌بارنشستن همة زحمات انبياء و اولياء(ع) است در بلوغ تاريخ زمين و با ظهور امام معصوم(عج)، همچنان‌که؛

صد هزاران طفلْ سر بُبْريده شد      تا کليم‌الله صاحبْ ديده شد

يعني هيچ ظلمي بي‌جواب نمي‌ماند و هيچ مظلوميتي بي‌حاصل نخواهد بود و خون مظلومان و نالة ستمديدگان زمينة ظهور آن حضرت را فراهم خواهد کرد.

دعاي ندبه؛ قصة دل همة آگاهان به حقانيت حاکميت حق است که به وعدة خداوند ايمان دارند و هرگز ظلم روزگاران را به رسميت نمي‌شناسند و يک روز از زندگي را بي‌امام خود نخواهند گذراند و اگر از ظهور او محروم‌اند نگذاشته‌اند که از نجواي با او محروم شوند.

دعاي ندبه؛ متذکر جريان نوراني تاريخ است که از حضرت آدم(ع) شروع شده و از طريق ساير انبياء(ع) همواره تاريخ را درمي‌نَوَردد و جلو مي‌رود، و معتقدان به اين جريانِ نوراني را از مهلکه‌هاي ظلمات روزگارشان رهايي مي‌بخشد. در مقابل اين جريان نوراني، جرياني است که همواره گرفتار ظلمات زمانة خود است و نه‌تنها از آن غافلة بزرگ که نهايتي بس نوراني دارد عقب مي‌افتد بلکه گرفتار پوچي و بي‌ثمري خواهد شد.

دعاي ندبه؛ گوياي حقيقتي است که همة مسلمانان و حتي غير مسلمانان نيز مي‌توانند بر محور آن به منزل‌هاي اميدبخش آيندة بشر نايل شوند.

فرهنگ غرب مي‌خواهد بگويد و بر آن اصرار دارد که تاريخ بشر سيري داشته که به فرهنگ غرب ختم شد و آن فرهنگ، نهايت تاريخ است.[1] ولي وقتي شما از طريق دعاي ندبه روشن نمودي اين حرف، حرف مطلقي نيست، عملاً همة غرب را ويران کرده‌اي و روشن نموده‌اي فرداي تاريخ نه غربي است و نه ادامة غرب.

به فرمايش آيت‌الله‌مرعشي«رحمة‌الله‌عليه»: «دعاي ندبه از پر رازترين ادعيه است که بندة گناهکارِ خداوند را به ساحل آرامش مي‌رساند و از جمله ادعية معتبر و از توسلاتِ عالية‌الْمضامين مي‌باشد که آن را شيخ بزرگوار محمدبن‌مشهدي در مزار و سيدجليل، ابن‌طاووس در مصباح‌الزائر و علامه مجلسي در بحارالانوار و آقاميرزاحسين نوري در تحفة‌الزائر نقل فرموده‌اند».[2]

آري! معارف بسيار بلند و عميق اين دعا دليل روشني است که جز از سرچشمة زلال امامان معصوم(ع) صادر نشده است و به قول معروف «مَتْنُهُ دَليلٌ عَلي صِحَّتِه» و از استحکام آن همين بس که تمام مضامين مطرح در اين دعا منطبق بر قرآن و يا رواياتي است که در بين همة مسلمانان - اعم از شيعه و سني - مورد اعتماد و اطمينان مي‌باشد.[3]

دعاي ندبه؛ نه‌تنها در همين امروز، ما را متوجه جايگاه عقيدتي تاريخي‌مان مي‌نمايد، متذکر اين نکته دقيق است که مواظب باشيم هدف گم نشود و در نتيجه گرفتار روزمرّگي‌ها شويم، و از ثمردهي جريان نوراني حرکات انبياء(ع) در سراسر تاريخِ بشر غفلت کنيم، و جهان را براي جولان ستمگران باز بگذاريم و از وعدة بزرگ خدا، که حاکميت جبهة نور بر جبهة ظلمت است باز بمانيم.

دعاي ندبه؛ دعوت انسان است براي قرارگرفتن در جبهة مثبت و نوراني تاريخ و فاصله‌گرفتن از جبهة منفي و ظلماني آن، و با اطمينان و ايمان به وعدة خداوند و با قرارگرفتن در جبهة مثبت تاريخ، خود را براي ظهور نور نهايي آماده کنيم. چرا که حضرت أبي‌الحسن(ع) فرمودند: «اِنْتِظارُ الْفَرَجِ مِنَ الْفَرَج»[4] يعني همين که نظر خود را از آن فرج نهايي بر نداريد، هم‌اکنون در فرج و گشايش هستيد و ظلمات آخرالزمان، شما را نمي‌ربايد. و توجه به دعاي ندبه عامل قرارگرفتن در چنين فرجي است.

در اين دعا به ما آموزش داده‌اند در عين اين‌که در هيچ شرايطي از موضوع حقانيت مسير اهل‌البيت(ع) عدول ننماييد و همواره سعي کنيد آن را زنده نگهداريد. در اين راه به گونه‌اي حرکت کنيد که موجب اختلاف در جامعه مسلمين نشود و به واقع اين دعا الگوي مناسبي است جهت معني‌کردن انسجام اسلامي، چرا که معني انسجام اسلامي به معني نفي حقانيت شيعه نيست، بلکه به اين معنا است که اين حقانيت نبايد منشأ اختلاف بين مسلمانان باشد و فرهنگ تشيع که مي‌تواند بهشتي از معارف اسلامي را در اختيار جهان اسلام قرار دهد نبايد عامل دوگانگي در جهان اسلام شود.

تذکر: همچنان که ملاحظه خواهيد کرد دعاي ندبه داراي نظم و ترتيب دقيقي است که از توجه به ارسال رسولان يعني از آدم(ع) شروع مي‌شود و پس از طرح نقش تاريخي هر يک از انبياء(ع) ما را متوجه نقش تاريخي و هدايتگرانه حضرت محمد(ص) مي‌نمايد و جايگاه تاريخي حضرت علي(ع) را مطرح مي‌نمايد و در نهايت ما را متوجه ابعاد مختلف تاريخي و تکويني و هدايتگرانه حضرت مهدي(عج) مي‌کند، و چون دقت در متن دعا موجب مي‌شود تا بهتر از آن استفاده شود آن دعا در نُه فصل تنظيم شد تا موضوع هر فرازي جداگانه مورد توجه قرار گيرد.

طاهرزاده

[1] - به کتاب «پايان تاريخ و آخرين انسان» از «فوکوياما»، ترجمه موسي غني‌نژاد رجوع فرماييد.

2 - وصيت‌نامة آيت‌الله مرعشي«رحمة‌الله‌عليه»

3 - در رابطه با سند دعاي ندبه به اطلاع مي‌رسانم که مرحوم مجلسي در مجلد 102 بحارالانوار از دو کتاب دعاي معروف و معتبر علماي قرن 6 و 7 نقل مي‌کند. ابتدا در صفحة 104 همان مجلد از کتاب مصباح‌الزائر سيدبن‌طاووس «متوفاي 667» مي‌آورد و در صفحة 110 مي‌گويد: «محمدبن‌مشهدي(از علماي قرن 4) در مزار کبير از محمدبن‌علي‌بن‌ابي‌قرّه نقل مي‌کند که او مي‌گويد: من اين دعا را از کتاب ابوجعفرمحمدبن‌حسين‌بن‌سفيان نقل کردم. مرحوم محدث قمي در کتاب هدية‌الزائرين صفحه 507 ، دعاي ندبه را از سه کتاب مزار نقل مي‌کند و در اين سه مزار، دعاي ندبه از کتاب ابن‌ابي‌قرّه نقل شده که او از حسين‌بن‌سفيان بزوفري نقل کرده، شايد او نيز از پدرش که از علماء و راويان بزرگ قرن چهارم و در زمان غيبت صغري بوده نقل کرده و او هم به وسيلة نوّاب اربعه از راه مکاتبه و توقيع با حضرت صاحب‌الامر(عج) در ارتباط بوده و اين دعا را هم در کتاب خود نقل کرده و به دست فرزندش رسيده است.

4 - بحارالانوار، ج 52، ص 130.