شهید حججی، وجدان تاریخی ما و انقلاب اسلامی

بسم الله الرّحمن الرّحیم

«مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً»(احزاب 23)

در رابطه با نظر به حضور تاریخیِ پدیده‌ی شخصیت شهید حججی«رحمت‌اللّه‌علیه» در این زمان، بحث بر سر این است که آیا می‌توانیم از طریق نظر به این شهید، وضعیت خودمان را بررسی کنیم؟ به این معنا  که با نظر به حضور  تاریخی او ببینیم در کجا هستیم؟ و به این فکر کنیم که آیا این چنین نیست که حضور  و سیره‌ی او، معنای حضور ما در این زمانه است و می‌توانیم با او وارد نحوه‌ای از زندگی شویم که لذّات آن زندگی با لذّات اهل دنیا متفاوت باشد که به آن لذّات، لذّات متعالی می‌گوییم که به یک معنا «لذّت ترک لذّت» است که در مورد آن گفته‌اند:

اگر لذّت ترک لذّت بدانی                   دگر لذّت نفس لذّت ندانی

باز تاکید می‌کنم به این فکر کنید که می‌توان وارد نوعی از لذّت شد که با گفتگو نسبت به این شهید به سراغ ما می‌آید و نوعی سعه‌ی وجودی خاصی را به ما عطا می‌کند.

 عنوان بحث هست: «شهید حججی، وجدان تاریخی ما و انقلاب اسلامی»، با این فرض که تاریخ ما که همان انقلاب اسلامی است وجدانی دارد و این شهید وجدان آن تاریخ است. وجدان یعنی آن احساسی که هرکس در وجه متعالی خود احساس می‌کند؛ از واژه‌ی «وَجَدَ» می‌باشد. آن احساس و یافتی است که می‌خواهد با ما سخن بگوید و در این رابطه به سراغ ما آمده است. بحث آن طولانی است. همین اندازه یادمان باشد که بناست از طریق این شهید اشاراتی نسبت به حقیقت این دوران به ظهور آید.

روح تاریخی امام خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه»

ملت ما به‌خصوص جوانان از طریق شهید حججی راهِ گمشده‌ی خود را در این ظلمات یافتند. شما واژه‌ی گمشده را درنظر بگیرید که اگر آن راه گمشده بود، چگونه با شهید حججی پیدا شد و اگر پیدا بود چرا می‌گوییم گمشده بود. همیشه قصه‌ی حقیقت این طوری است که در عین آن که به یک معنا گمشده است، کافی است کسی بتواند به آن اشاره کند تا از گمشدگی به در آید. به یک معنا می‌توان گفت اشاره به حقیقتِ گمشده، نوعی افق گشایی است؛ افقی که خداوند در مقابل یک ملت قرار می‌دهد تا عده‌ای به سوی آن حرکت کنند و بقیه متوجه آن بشوند. شهید حججی«رحمت‌اللّه‌علیه» از جمله کسانی بود که متوجه آن افق شد و در آن قدم گذاشت و بقیه را متوجه آن راهی کرد که به ظاهر گمشده بود.

آری! در این تاریخ راه ما راهی است که حضرت روح الله«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در مقابل ما گشود و حججی‌ها رهروان آن راه هستند و بدین لحاظ در مؤثرترین نحوه‌ی زندگی قرار گرفتند و امید را به جامعه برگرداندند.

بنده بر روی این واژه‌ی «مؤثر»بودن عرایضی دارم از آن جهت که معتقدم تنها راهی که انسان بتواند مؤثر باشد و بتواند حیات حقیقی و فعالی داشته باشد و بتواند نقش‌آفرین گردد،  در این تاریخ راهی است که حضرت امام«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در پیش روی ما گذاشتند. عجیب است که همین نکته در سخنان شهید حججی هم هست که می‌گوید: دعا کنید مؤثر باشم. این واژه، واژه‌ی روح تاریخ خمینی«رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» است در دنیایی که انسان‌ها گرفتار انواع بطالت هستند. راستی هرکدام از ما این مؤثربودن را در کجا باید جست و جو کنیم؟ شهید خرازی مؤثربودن را در مسیری که در مقابل خود دید، جستجو کرد؛ و شهید باکری نیز به نحوه دیگری راهِ مؤثربودن خود را یافت؛ و شهید حججی یک مرتبه در  شرایط دیگری که دیگر ...