متن پرسش
سلام علیکم:
(سوال شخصی است چون فکر می کنم سوال زیاد مهم و عمومی نیست)
مومن نباید گناهان و عیوب خود را به دیگران بگوید. ولی وقتی عیوب خود را نمی گوید و با مردم (بدون قصد ریا) خوش رفتاری می کند مردم او را انسان خوبی می شناسند. آیا این حرف منطقی هست که حالا که ما نمی توانیم عیوب خود را بگوییم با مردم زیاد رفتار نیک، نکنیم تا به نوعی به صداقت نزدیک تر باشیم، صداقت به این معنا که زیاد ما را خوب نبیند و ما را واقعی تر درک کنند؟
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: بهتر است چیزی را که خدا از مردم پنهان کردهاست، ما آشکار نکنیم و سعی کنیم همچنانکه حقیقتاً میخواهیم خود را شخصیتی مقیّد به دین و دینداری نمایان کنیم تا إنشاءاللّه از درون نیز به همین خُلق منوّر شویم و این غیر از نفاق است که طرف اساساً برای دین و دینداری ارزشی قائل نیست. موفق باشید