متن پرسش
به نام خدا
خدمت استاد عزیز سلام:
لطف بفرمایید این حدیث شریف را توضیح دهید
اذا احب الله عبدا لم یضره ذنب (پیامبر اکرم ص)
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: وقتی خداوند بندهای را به جهت نیّتهای پاک و جهتگیری کلّیاش دوست داشت، حال اگر یک لغزش و گناهی از او سر بزند، آن گناه به او آنچنان ضرر نمیزند که از ادامهی راه و رحمت الهی مأیوس شود. زیرا عموماً شیطان برای چنین انسانهایی از این نوع نقشهها میکشد تا آنها را مأیوس کند. روایت فوق شبیه همان روایتی است که رسول خدا (ص) مى فرمايند: «حُبُ عَلِيٍ حَسَنَةٌ لَا يَضُرُّ مَعَهَا سَيِّئَةٌ وَ بُغْضُ عَلِيٍّ سَيِّئَةٌ لَا يَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَة»[1] دوستى على حسنه اى است كه با داشتن آن، سيئه زيانى نمى رساند و دشمنى على سيئه اى است كه با وجود آن، حسنه سودى ندارد. موفق باشید
[1] ( 2)- نهج الحق و كشف الصدق، ص 259. كنوز الحقائق، طبع بولاق مصر، ص 53، 57، 67، ينابيع المودة، ص 19.