سلام استاد: این یک قانون است در عالم که اگر من چاقو را در دستم فرو کنم چاقو دست مرا می‌بُرد. نمیشه گفت اگه من برم در حرم معصومین(ع)، دیگر چاقو دست مرا نمی‌برد. استاد وقتی از نظر علمی به کرونا نگاه می‌کنیم می‌گوییم همه باید پروتکل های بهداشتی را رعایت بکنند تا باعث انتقال بیماری نشود و ربطی به مکان خاصی ندارد. چون این یک قانون است. بنده خودم با این حرف واقعا موافق بودم. ولی استاد چرا تجربه چیز دیگری را نشان می‌دهد؟ این همه آدم در اوج کرونای جهانی در حرم امام حسین (ع) چسبیده به هم و نَفَس به نَفَس همدیگر هستند هیچ اتفاقی نمی‌افتد. واقعا چرا؟! بعضی از طلبه های جوان و یا حتی بعضی از علما قائل به ماسک زدن نیستند. من همیشه به اینها خرده می‌گرفتم که این کارها خشک‌مقدس بازی است. ولی در عمل می‌بینم حرف اینها درست درمی‌آید. نظر شما چیست؟ ولی خب اگر هم‌ واقعیت داشته باشد باز هم نباید این حرف درست را به مردم گفت. چون ظرفیت پذیرش این حرف الان وجود ندارد و گفتن حرف های اینجوری موجب سبک شمردن و تمسخر دین میشه.