سلام استاد خدا قوت: استاد در منازل السائرین منزل محاسبه، دو سوال خدمتتون دارم: ۱. استاد چه نگاه هایی ظلمت میاره؟ به دلیل بی حجابی اطرافیان، من نگاه بهشون نمیکنم ولی در حوزه ی دید من هستند. مثلا سر سفره پای خواهر زنم رو میبینم که نمیشه چشمم رو ببندم یا مثلا زن هایی که سن و سال شون زیاد هست حدود ۵۰ سال آستین شون رو بالا میزنند جوراب نمیپوشند گردن شون مشخصه از اقوام من هم هستند. استاد من گیر کردم بین نامحرم هایی که حجاب ندارند نمیدونم تا چه حد میتونم نگاه کنم ۲. استاد از نظر فقهی من گناه نمیکنم. وقتم رو هم از صبح تا شب مدیریت میکنم. نمیدونم چه چیزهایی رو گناه حساب کنم. آیا نظر به کثرات رو باید گناه حساب کرد؟ استاد خدا خیرتون بده
باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. اینکه چیزی به چشم انسان بخورد، غیر از آن است که انسان اراده کند تا آن را ببیند. حالت دوم است که نهی شده است. ۲. امام صادق «علیهالسلام» فرمودهاند: «حُبُّ اَلدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ. دوستى دنيا سر هر گناه است. از این جهت باید مواظب باشیم انگیزههای ما در زندگی منحصر به داشتن دنیای بیشتر نشود. موفق باشید