سلام اقای طاهرزاده یه راهنمایی ازشمامیخواستم اقایی در جلسه ای میگفتن اهل طریقت باریاضت به خداونورمیرسن حالابلا وریاضت یه تفاوتی داره؛بلافعل خداست که سرسفره بنده اش میزاره تابااون بلا بنده روبه سمت خودش بکشونه.عامل بلاخودانسان نیست وخود انسان مصدر ومنشا وعلتش نیست.که بهش بلای عرفانی میگن خداکسی رودوست داشته باشه اونو به بلادچارمیکنه واگه خیلییییی دوسش داشته باشه میچیندش یعنی همه چیزو ازش میگیره مال وهمسر وفرزندو...که کلا ازدنیا ومحبت دنیا منقطع بشه طبق اون شعر که میگن: هرکه دراین بزم مقرب تراست جام بلا بیشترش میدهند خدابدبنده اش روکه نمیخواد وصلاح ادمو میخواد ولی چرابرای اینکه بنده روبه خودش نزدیک کنه همه چیزو ازش میگیره ؟؟