متن پرسش
سلام علیکم:
در روایات داریم که دینداری در آخرالزمان مانند نگه داشتن زغال در کف دست است.
حال سوال بنده این است که اولاً منظور روایت چیست؟! اگر واقعا دینداری اینقدر سخت می شود پس نباید از خیلی از مردم آخرالزمان انتظار دیندار بودن را داشت. مثلا الان از 7 میلیارد جمعیت کره زمین چند نفر می توانند ذغال داغ را در کف دست خود بگیرند؟! شاید از هر 10 میلیون یا حتی 100 میلیون نفر یک نفر آنهم یا مرتاض هندی است که با ریاضت های خاص به این توانائی رسیده یا فردی است که استثنائی است. وگرنه 99.99% مردم نمی توانند این کار را بکنند. پس دینداری نیز اینقدر سخت است؟! ثانیاً انسان افراد زیادی را می شناسد که ظاهراً در زندگی دیندار هستند ضوابط شرعی را در زندگی لحاظ می کنند و مسائل دیگر. پس ظاهراً دینداری اینقدر هم سخت نیست. ثالثاً یعنی مردم در گذشته دیندارتر بوده اند؟!
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: مواظب باشید در مثال مناقشه نکنید. از مثال همین اندازه استفاده کنید که میخواهند بگویند در آخرالزمان دین داری سخت است. حالا چرا رفتهاید سر اینکه چند درصد مردم زغال داغ را در کف دست نگاه میدارند تا سر از مرتاضهای هندی درآورید؟! اگر دینداری را به این شکل معنی کنید که زندگی دنیایی تنها برای آبادانی آخرت است، عدهی کمی را میبینید که به زندگی دنیایی صرفاً با این دید نگاه کنند. موفق باشید