پس از سلام
به عرض جنابعالی می رسانم که عشق مجازی یعنی عشقی که انسان را با واسطه ،به معشوق حقیقی می رساند مثل عشق و محبت به ائمه(ع) که جلوه زیبائی های خداوند هستند و می توانند مجاز یا محل عبور به محبوب حقیقی شوند.
عاشق کسی است که در مقابل معشوق همه وجود خود را نفی می کند ، ولذا وقتی با تمام وجود طالب بندگی خدا شدید به لطف الهی وارد عالم عشق الهی شده اید.
هر عاشقی ، عاشق زیبائی های معشوق خود می باشد ،حال وقتی همه زیبائی ها از خداستُ پس باید دل را متوجه همین امر نمود.که البته مقدماتی دارد وبا رعایت دقیق دستورات حضرت رب العالمین شروع می شود.
آنچه تحت عنوان عشق بین بعضی از افراد مطرح است در اصطلاح عرفانی عشق حیوانی گفته می شود و مبنای آن قوه وهمیه می باشد و نه دل.
باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید آنطور که عرض شد اگر راضی به تقدیر خود میبود از همان ابتدا که با آن روبهرو میگشت، آن را میپذیرفت و کارش به اینجاها نمیکشید و یا شاید از ابتدا با همان که تقدیر اوست ازدواج کرده است، ولی چون راضی به تقدیرش نیست، کارش به طلاق کشید. سخن آقای پناهیان در سؤال شمارهی 16169 نکتهی خوبی دارد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: حضرت ثامن الائمه«علیهالسلام» در آن شرایط متوجهی رسالت تاریخی بزرگی شدند و در کنار ایشان خواهر عظیمالشأنشان حضرت معصومه«سلاماللّهعلیها» و بردار گرانقدر ایشان حضرت احمد بن موسی(علیهما السلام) با توجه به آن رسالت تاریخی پا به صحنهی ایران گذاشتند و ما دیانت خود را نهتنها وامدار مولایمان و ولیّ نعمتمان حضرت رضا«علیهالسلام» هستیم؛ وامدارِ این دو بزرگوار نیز میباشیم. اینان همه عاملان نور توحید در این سرزمیناند و لذا به یک معنا در راستای طرح حضرت رضا«علیهالسلام» وارد این حرکت شدهاند، موضوع عواطف خانوادگی محور اصلی این افراد نیست. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: در هر صورت اگر هم که سند آن روایت معتبر هم باشد چون رساله برای شخص خاص نوشته شده است و در شرایط خاص بوده است نمیتوان آن را به راحتی برای عموم تعمیم داد. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: روایات موجود در این رابطه متناقضاند و عموماً عایشه دختر ابابکر آنها را مطرح میکند، این است که رسول خدا«صلواتاللّهعلیهوآله» با ضعف شدیدی که داشتند خودشان به مسجد آمدند و نماز را اقامه کردند. خوب است در این مورد به سایت «پرسمان دانشجو» مراجعه فرمایید. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» در این مورد شروع خوبی باشد. آری! کتاب «فتح خون» شهید آوینی افق خوبی را در مقابل انسان میگشاید. 4- کتاب «اصول کافی» و «تحفالعقول» بسیار در این مورد ارزشمند است 5- در فضای راضیبودن به رضایِ الهی کار را به خدا وامیگذاریم، هرطور او خواست با ما عمل کند. موفق باشید
باسمه تعالی: سلام علیکم: با توجه به اینکه امامان خواستهاند برای هماهنگی با شخصیت متعالی آنها در غم آنها غمناک و در شادی آنها شاد باشیم و با توجه به اینکه تولد آن عزیزان زمانی است با ظرفیت خاص، که زمینهی اُنس با حق در آن فراهم است، شادی ما در تولد آنها یک نحوه عامل اُنس بیشتر ما با حضرت حق است، خوب است که شاد باشیم. ولی به شکلی که شئونات اسلامی و وقار ایمانی مدّ نظر قرار گیرد وگرنه نفس کفزدن چیز بدی نیست. موفق باشید