باسمه تعالی: سلام علیکم: وقتی میفرمایند: «رَحِمَ اللّهُ امْرَءً عَلِمَ مِنْ اينَ وَ فى اينَ وَ الى اينَ»[1] خدا رحمت كند كسى را كه بداند در كجا بوده و در كجا هست و در چه مسيرى جلو مى رود. با چنين نگاهى است كه انسان مى تواند حقيقت و لايه هاى پنهان هرچيزى و هر حادثه اى را پيدا كند و ماوراء نظر به موضوعات جزيى، به جايگاه حادثه ها نظر نمايد. روايت فوق دو پهلو دارد، يك پهلويش همان هستى شناسى است كه حضرت علامه طباطبايى «رحمة الله عليه» تحت عنوان: «الإنسانُ قَبْلَ الدُنْيَا فى الدنيا و بعد الدنيا» مطرح مى كنند و يك نگاه تاريخى هم به ما مى دهد. بدین معنا که ما متوجه باشیم قبل از اسلام در جاهلیت بودهایم تا قدر موقعیت جامعهی اسلامی خود را بدانیم و متوجه باشیم اگر مسیر را درست طی کنیم به عالیترین جامعه خواهیم رسید. و میفرمایند رحمت خدا بر چنین افرادی سرازیر خواهد شد وگرنه مثل کسانی خواهیم بود که فراموش کردهاند حاکمیت نظام شاهنشاهی چه حقارتهایی بر ملت ما تحمیل میکرد. موفق باشید
[1] ( 2)- فيض كاشانى، الوافي، ج 1، ص: 116