باعرض سلام ودعای خیرخدمت استادگرامی جناب آقای طاهرزاده. این حقیرجنابعالی رادارای هندسه فکری منسجم وتفکری ناب ازجنس امام ورهبری عزیز شناخته ام ونظرشمارامهم واثرگذاربرای همه علاقمندانتان می بینم.ارائه نظرحضرتعالی دردفاع ازآقای جلیلی راباآنچه ازشمادرکتب ومباحث مختلف دریافته ایم متناقض یافته ام خواهشمندم جهت تنویراذهان دوستداران،مواردذیل را توضیح فرمائید. درکتاب سلوک ذیل شخصیت امام خمینی صفحه 48 به استنادسخنان رهبری عزیزدر24/7/90نوشته شده است (که ولایت فقیه مسئولیت اجرایی ودخالت درکارهانیست وبعضی دوست دارندبگویند؛فلان تصمیمهابدون نظررهبری گرفته نمی شود.نه اینطورنیست)این سخنان بامواضع آقای جلیلی وحسن روحانی که ازرهبری سپری برای عملکردضعیف خود درشورای امنیت ساخته اند،متناقض است. رهبری عزیزدرابتدای امسال فرمودند رئیس جمهور آینده بایدنقاط قوت دولت کنونی راداشته ونقاط ضعف آنرانداشته باشد،ودردیدار هیئت دولت فرمودند یکی ازنقاط قوت شمااین است که وابسته به هیچ جزیان وحزب وگروه نیستید.این درحالیست که آقای جلیلی درمناظرات درموضع یک اصولگرای حزبی تمام قد ظاهرشدودرمیدان پاسخگویی عملکرداصولگرایان حزبی قرارگرفت. امام خامنه ای در14خرداد90فرمودنداگربه نام انقلابیگری،اخلاق رازیرپابگذاریم ازخط امام منحرف شده ایم.واگر به نام عدالتخواهی به مردم مؤمن وکسانی که ازلحاظ فکری بامامخالفندامامیدانیم که به اصل نظام اعتقاددارند اهانت کردیم ازخط امام منحرف شده ایم.ودرجای دیگرفرمودندمسئولیت وتشخیص انحراف با رهبری است ودرصورت انحراف باید یقه رهبری راگرفت.این درحالیست که آقای جلیلی(که به گفته خودسربازرهبری است!) درگیلان اظهارداشت که احمدی نژاد دارای گفتمان انقلابی بود و اورا حب قدرت منحرف کرده است! حتی اگرازایشان بپذیریم که احمدی نژاد منحرف شده است(احمدی نژادی که دارای مسئولیتهای کلیدی ومهم بوده وبیش ازهمه انقلابی بوده وهنوزدارای حکم تنفیذرهبری معظم است)نظربه اینکه آقای جلیلی سابقه اجرایی قابل توجهی هم ندارد،احتمال منحرف شدن وگرفتاری درحب قدرت برای وی بیشتراست.ایشان نه ازجایگاه مردمی همانند احمدی نژاد برخورداراست نه علمدارگفتمان انقلابی همچون احمدی نژاد است ونه عملکردقابل ارزیابی داردکه خودرانمانیده گفتمان انقلاب میداندداحالیکه احمدی نژاد علیرغم برخورداری ازحمایتهای همه جانبه رهبری به علت قرابت گفتمانی،خودرانماینده گفتمان انقلاب مطرح نکرد. انتظارمیرفت استادمحترم همانگونه که بسیارخوب توصیه فرمودندکه افرادصاحب فعالیت فرهنگی ازآقای مشایی حمایت نکنند،ازخودبرای چنین شخصی سرمایه نمی گذاشتند وهمانگونه که رهبری نیزفرمودندرأی به هریک ازاین افرادرأی به نظام است.ظاهراًازنظررهبری نیزاین افرادلقمه دهانگیری نیستندوتفاوت چندانی باهم ندارند!
- باسمه تعالی: سلام علیکم: 1- با اینهمه در آن مناظره در آن قسمت خاص که مربوط به مذاکرات هستهای بود چون جریان به رهبری مربوط بود یک کمی با سایر امور اجرایی متفاوت است 2- نمیدانم چرا از سخنان آقای جلیلی در مناظره چنین برداشت کردید که ایشان اصولگرای حزبی است؟ چرا برداشت نکردید که پایبند به اصول ارزشی است که طرف مقابل به آن اصول و ارزشها مقید نیست؟ 3- اگر این سؤال مطرح شد که آقای احمدینژاد چرا در دورهی دوم ریاست جمهوری مثل دورهی اول عمل نکردند و حرکاتی از ایشان ظاهر شد که ما مجبور شدیم برای دفاع از آن به زحمت بیفتیم، این موضوع پیش میآید که علت آن چه بوده؟ به همین جهت نظرات مختلفی مطرح میشود که یکی از آنها این است که آقای جلیلی فرمودند و یکی از نظرات آن است که آیتالله مصباح میفرمایند و دهها نظر دیگر که شما حتماً شنیدهاید. بنده به این نتیجه رسیدهام که شیفتگی بیش از حدّ اقای احمدینژاد نسبت به آقای مشائی حکمت ایشان را تحت تأثیر احساساتشان قرار داده و لذا حرکاتی از ایشان سر زد که قابل قبول نبود 4- اما اینکه میفرمایید چرا از یک طرف توصیه میکنم آقایان از نامزدی آقای مشائی حمایت نکنید و از طرف دیگر از نامزدی آقای جلیلی برای ریاست جمهوری حمایت کردم؛ علت آن را در همان نکتهای بدانید که بنده وظیفهی خود دیدم از آقای احمدینژاد تا آنجا که ممکن است دفاع کنم تا راهی که از طریق آقای احمدینژاد در انقلاب اسلامی گشوده شد مسدود نشود. عنایت داشته باشید وقتی بنا نشد از آقای احمدینژاد عبور کنیم و تنها از اشتباهات ایشان عبور کنیم و مسئولیت اشتباهات شخصی ایشان را بهعهده نگیریم و وقتی متوجه شدیم آقای جلیلی بر همان گفتمانی تأکید دارد که آقای احمدینژاد تأکید داشت، پس نباید در مقابل آقای جلیلی ساکت باشیم. در حالیکه ملاحظه کردهاید اگر آقای جلیلی انتقادهایی از عملکرد اقای احمدینژاد دارد از اصل گفتمان آقای احمدینژاد دفاع میکند و اگر انتقاد دارد به حاشیههای آقای احمدینژاد است و نه به متن گفتمان او. ما هرگز از گفتمانی که بر سادهزیستی و خدمت به محرومین و تأکید بر طرح انقلاب در سطح جهان تکیه دارد و عبور از فرهنگ غرب و استکبار را جزء کار خود میداند و پس از شانزدهسال ما را از سکولاریسم پنهان نجات داد، عبور نمیکنیم. ما هرگز گرفتار توطئهای نمیشویم که میخواهند به اسم عبور از حاشیههای آقای احمدینژاد از سیرهی او عبور کنند و کاری کنند تا ما از شعارهای اصلی انقلاب دست برداریم. بنده در مقایسه با سایر نامزدها با نظر به طرز فکر آنها به آقای جلیلی نظر دارم چون معتقدم از طریق او میتوانیم راهی را ادامه دهیم که در سوم تیرماه سال 84 جریان اصلاحطلب و اصولگرای حزبی را حیران کرد و از این جهت در شرایط بسیار حساسی بهسر میبریم چون از یک طرف دولت قبول ندارد که آقای جلیلی ادامهدهندهی همان راهی است که آقای احمدینژاد شروع کرده واز طرفی ما معتقدیم به همان دلیلی که آقای احمدینژاد را پذیرفتهایم و از همان جهت که او را پذیرفتهایم میتوانیم آقای جلیلی را بپذیریم و ملاک ما شخص آقای احمدینژاد نیست ملاک ما آن چیزهایی است که آقای احمدینژادرا با آن ملاکها در سوم تیر 84 پذیرفتیم. آیا این پارادکس کمی گیجکننده و حساس نیست؟ بنده معتقدم راه دقیقی در شرایطی بسیار حساس در مقابل عزیزان است که نمیتوانند به طور عادی فقط ناظر صحنه باشند در این صورت با آن بنبست سیاسی که در عرایض قبلی خود برای بعضی از عزیزان پیشبینی کردم روبهرو خواهید شد. با کمی تواضع دست و آستین را بالا بزنید و خود را وارد تاریخ جدیدی بکنید که انقلاب وارد آن شده است. تشکیلاتی و گروهی تصمیم نگیرید که نسبت به همدیگر در محذورات باشید. موضوع جدّی است و نمیتوان نسبت به آن بیتفاوت ماند وگرنه ناخواسته به سرنوشتی دچار میشوید که انجمن حجتیه در مقابل با انقلاب اسلامی به آن دچار شدند و عملاً از سیر تاریخ به سوی مهدویت بیرون افتادند. کمی تواضع و آزادشدن از تفکر گروهی راه را میگشاید. موفق باشید