متن پرسش
سلام باتشکر از جواب صریح استاد در جواب سوال یکی از طلاب در شماره 7398 که فرمودند : چه نیازی است که طلبه مبل داشته باشد ... چه به سزاست که در بین طلاب مخصوصا خواهران ساده زیستی فراموش نشود چون گاهی چنان با تجمل مواجه میشویم که دقیقا مشخص نیست مدرک حوزه با لیسانس دانشگاه تفاوتی دارد یا نه.اثری دارد یا نه؟... و ما به یاد جمله ایی از آیت الله مرحوم مشکینی در درس اخلاقشان افتادیم که در جمع طلاب فرمودند: دنیا داشتن بد نیست ولی تا جای ممکن برای رضای خدا از دنیایتان هم بگذرید، شما در چشم هستید...
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: در روایت داریم اگر اهل علم، طالب دنیا هستند، در عالمبودن آنها شک کنید. حضرت على علیهالسلام در خطبه 159نهجالبلاغه مىفرماید: روش پیامبر خدا صلىاللّهعلیهوآلهوسلم در این که به او تأسى و از او پیروى کنى براى تو کافى است، و رفتار او دلیل بر زشتى و نقص دنیا و بسیارى رسوایىها و بدىهاى آن مىباشد، زیرا دنیا بهکلى از او گرفته شد، و از همه سو براى دیگران مهیا گردید. او از پستان دنیا شیر ننوشید، و از زیب و زیور آن دورى جست.
محبوبترین بندگان نزد خداوند کسى است که به پیامبر او اقتدا کند، و به دنبال او گام بردارد. او لقمه دنیا را با اطراف دندان مىجوید؛ یعنى به خوراک کم بسنده مىکرد، و به دنیا توجهى نداشت.
از همه مردم دنیا بیشتر پهلویش از آن تهى، و شکمش از همگان گرسنهتر بود. نعمات دنیا به او پیشنهاد شد، لیکن از پذیرفتن آن خوددارى کرد. او آن چیزى را که خداوند دشمن داشته است، دشمن مىداشت، آنچه را خداوند حقیر شمرده او نیز حقیر شمرد و چیزى را که خداوند خرد و کوچک دانسته، او نیز خرد و ناچیز مىدانست.
پیامبر صلىاللّهعلیهوآلهوسلم روى زمین طعام مىخورد، مانند بردگان مىنشست، به دست خود بر کفش و جامهاش وصله مىزد، بر الاغ برهنه سوار مىشد، و یکى را هم در پشت سر خود سوار مىکرد. پردهاى بر در اطاقش آویخته دید که در آن تصویرهایى بود؛ به یکى از همسرانش فرمود: اى زن، این را از نظر من پنهان کن، زیرا هنگامى که به آن مىنگرم به یاد زیب و زیور دنیا مىافتم! او با تمام قلب خویش از دنیا رو گردانید، و یاد آنرا از خود دور ساخت، و دوست داشت که زیورهاى دنیا از نظرش ناپدید باشد مبادا از آن جامه فاخرى برگیرد، یا دنیا را جاى آرمیدن بشمارد، و امید درنگ در آن داشته باشد.
بنابراین، بیننده باید با چشم خرد بنگرد که آیا خداوند با این کار، محمد صلىاللّهعلیهوآلهوسلم را گرامى داشته و یا خوار ساخته است. اگر بگوید خوار کرده است، دروغ گفته و به خداوند بزرگ سوگند، بهتان بزرگى زده است، و اگر بگوید او را گرامى داشته، باید بداند که خداوند آن دیگرى را خوار داشته که دنیا را براى او فراخ و گسترده ساخته، زیرا آنرا از مقربترین کسان به درگاهش دریغ داشته است. بنابراین کسى که مىخواهد تأسى جوید باید از پیامبر خود پیروى کند و در پى او گام بردارد، و به هر جا او وارد شده به آنجا درآید. و اگر چنین نکند، از هلاکت ایمن نخواهد بود، زیرا خداوند، حضرت محمد صلىاللّهعلیهوآلهوسلم را نشانه قیامت و مژدهدهنده بهشت و بیمدهنده عقوبتها و کیفرها قرار داده است. آرى، او با شکم گرسنه از دنیا رفت. و با قلبى سلیم به دیار آخرت وارد شد. او تا آنگاه که به سراى باقى شتافت و دعوت پروردگارش را اجابت کرد، سنگى روى سنگى ننهاد. چه بزرگ است منت خدا بر ما که نعمت وجود چنین رهبرى را به ما عطا فرمود تا از او پیروى کنیم، و به دنبال چنین پیشوایى گام برداریم! به خدا سوگند، من به این جبه خود آنقدر وصله زدم که دیگر از وصلهزننده آن شرم کردم. کسى به من گفت: دیگر این لباس کهنه را از خود دور نمىکنى؟
گفتم: از من دور شو که راهیان شب در بامداد مورد ستایش قوم قرار مىگیرند.موفق باشید