متن پرسش
سلام استاد:
یک راه و روش به ما نشان دهید که در مسیر رسیدن به کمال و کسب معرفت در این مسیر در مفهوم و تفکر نمانیم یا بهتر بگویم در علم الیقین نمانیم و بتوانیم به منزل عین الیقین و بعد از آن به منزل حق الیقین برسیم؟
بنده بعضی مواقع در راه شناخت و معرفت به حقیقت مخصوصا معرفت النفس آنچنان از شناخت و معرفتی که بدست می آورم شور و شعف دارم که نمی توانم وصف کنم اما وقتی خوب توجه می کنم می بینم هنوز در مرحله علم الیقینم و درگیر مفاهیم هستم و درک مفاهیم است که باعث شعف بنده می شود، که فهم این موضوع خود باعث نوعی غصه و اندوه در من می شود، بنده نمی خواهم در این مرحله و در حد مفاهیم و علم بمانم اما نمی دانم چه کنم و از چه راه و روشی از دنیای مفاهیم بیرون بیایم و به اصل و عین برسم و بعد از آن بتوانم به حق الیقین و....
لطفا استاد گرامی بنده را راهنمایی کنید.
التماس دعا
صلوات بر محمد و آل محمد
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: حرف همان است که در جواب سؤال شمارهی 11968 عرض شد. بعد از آن بحث کتاب «معاد» را با شرح آن دنبال کنید.
«کار ما از خلق شد بر ما دراز / چند از این مشت گدای بینیاز»
«تا نمیری از خود و از خلق پاک / بر نیاید جان ما از خلق پاک»
«محرم این پردة جان آگه است / زندة از خلق نه مرد ره است».
موفق باشید