متن پرسش
با سلام: می خواستم نظرتون را در مورد برنامه هایی که تمام سعی و همتشون فقط خنداندن صرف مردم است بدانم. آیا راهگشاست؟ برای مشکل اصلی امروز مردم؟!! ممنون.
متن پاسخ
باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر میرسد کار درستی نباشد، مگر آنکه قصد برتری نسبت به خنداندن در دلِ این نوع برنامهها در میان باشد. در این مورد عرایضی در جزوهی «قهقهه و جهالت، تبسم و حکمت» شده است. حضرت مولى الموحدين (ع) مى فرمايند: «كَفَى بِالْمَرْءِ جَهْلًا أَنْ يَضْحَكَ مِنْ غَيْرِ عَجَبٍ»[1]در جاهل بودن انسان همين بس كه بدون دليل بخندد. آنچه قوه ى وَهميه انسان را در كنترل مى آورد تا با اندك بهانه اى به خنده نيفتد قوه ى عاقله است و لذا انسانهايى كه عقل خود را رشد نداده اند توان كنترل خود را در خنديدن ندارند و اين را نبايد حمل بر گشاده رويى كرد. و اگر انسان متوجه چنين نقيصه اى در خود شد بايد با تدبّر در امور حِكمى آن را جبران كند. آن حضرت در راستاى آنكه انسان بايد زيادخنديدن خود را درمان كند، مى فرمايند: «كَثْرَةُ ضَحِكِ الرَّجُلِ تُفْسِدُ وَقَارَه»[2]
بسيارىِ خنده وقار مرد را از بين مى برد. پس اينطور نيست كه تصور كنيم دامن زدن به خنده ى زياد عمل بى ضررى است. موفق باشید
[1] ( 1)- تصنيف غرر الحكم و دُرر الكلم، ص 222.
[2] ( 2)- تصنيف غرر الحكم و دُرر الكلم، ص 222.