بسم الله الرحمن الرحیم
گروه فرهنگی لب المیزان
به لب المیزان خوش آمدید.
گروه فرهنگی المیزان

موضوعات

دسته بندی: سایر موضوعات

تعداد نمایش
کتاب
جزوه
یادداشت ویژه
نمایش چاپی
شماره عنوان پرسش
32590
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد: در سوال شماره 7652 درمورد صحبت های آقای پناهیان در مورد نزدیکی ظهور فرموده بودید سخنان آقای پناهیان منطقی است وفرموده بودین خودتان عرایضی در این مورد داشتید می خواستم آن عرایض را پیگیری کنم لطفا بفر مایید منظورتان کدام عرایض بوده؟ ممنونم.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: عرایض بنده را می‌توانید در کتاب «بصیرت و انتظار فرج» که روی سایت هست، دنبال بفرمایید. موفق باشید

32569
متن پرسش

سلام استاد جان: خدا قوت! به فضل الهی قرار است دوره ای معرفتی برای نوجوانان برگزار کنیم. شروع دوره با کتابهای ۱. جوان و انتخاب بزرگ ۲. چه نیازی به نبی ۳. ده نکته ۴. نامه های بلوغ ۱ و ۲ باشد. سوال اول: بعد از این سیر کتاب ها شما چه کتاب های دیگری معرفی می کنید؟ سوال دوم: چون هر اندیشمندی عالَم خاص خود را دارد آیا ترکیب کتاب های شما با استاد صفایی و دیگر اندیشمندان عزیز، تداخل و چندگانگی ذهنی ایجاد نمی کند؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. به نظر می‌آید کتاب «فرزندم؛ این‌چنین باید بود» موجب حضور خوبی برای نوجوانان باشد وقتی در کنار آن‌ها جملات حضرت علی«علیه‌السلام» را به میان آوریم. ۲. فضای روحانی آثار استاد صفائی حائری و امثال ایشان در همان فضای توحیدی انقلاب اسلامی است  و همه به یک سو و به یک آینده نظر دارد، آینده‌ای که بشر سرنوشت خود را با آموزه‌های دینی دنبال کند. موفق باشید

32564
متن پرسش

سلام استاد گرامی: وقت عالی بخیر. نظر شما درباره واکنش ما به برنامه عصر جدید چیست؟ برنامه ای است که ظاهرا بیشتر آکروبات بازی و سرود و نقاشی و تئاتر نشان میده و ما بینش شاید یک اثر هنری ارزشی هم نشون بده. نمیدونم در مجموع اثر خوبی داره روی جوونا یا نه؟ فکر می‌کنم اشکالش این باشه که جوونا رو علاقه مند کنه به همین نوع کارها که بیشتر خودنمایی توش مطرح هست و اونها رو نسبت به فعالیت های عمیق مثل مطالعه و عبادات بی رغبت کنه. البته این استنباط من هست.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده به طور مستقیم هیچکدام از برنامه‌های عصر جدید را نتوانسته‌ام تماشا کنم مگر آن کلیپ‌های خوبی که رفقا به طور گزینشی از آن برنامه گرفته‌اند که عموماً کلیپ‌های خوبی بوده است. به نظر بنده باید همه جوانب موضوع را بررسی کرد و این‌که مسئولان تنظیم برنامه عصر جدید، مخاطب خود را چه کسانی قرار داده‌اند و آیا نسبت به آن مخاطب، چشم انداز و افقی مقابل او گشوده‌اند؟ هرچند که آن افق چندان هم آرمانی نباشد. ولی در هر صورت باید در راستای معنابخشی به انسان باشد و عبور از پوچیِ دوران. موفق باشید

32562
متن پرسش

با سمه تعالی. با سلام خدمت استاد طاهرزاده. متن ترجمه شده  به انگلیسی جلسه اول کتاب «آشتی با خدا» را ارسال می‌کنم تا چنانچه از کاربران محترم سایت «لُبّ المیزان» در این امر توانایی دارند، پیشنهادات خود را در جهت اصلاح متن مذکور بفرمایند. با تشکر

IN THE NAME OF GOD Reconciliation with God through reconciliation with the true self ASGHAR TAHERZADEH 1391 Page5 Table of contents Introduction………………...…………………………………………….…… 11 Introduction of author …………………………..………………………….… 15 The first session, why absurdity? Why anxiety? …………………………….. 19 The plague of neglect of inherent human poverty …………………..……….. 21 The plague of dependence and giving heart to anything other than God … . 23 The relationship between blasphemy and emptiness ………………………. 25 The root of despair and hopelessness ……………………………………..... 27 Discover the place of emptiness in the psyche …………………...………… 29 The blessings of faith in God ……………………………………………….. 31 Looking for a mirage or water? …………………………………………….. 33 To have but not to have …………………………………………...……….… 35 Session2, why did God create us? …………………………………..……… 39 Why do we say why? …………………………………………………..…… 41 The human soul seeks God …………………………………………………. 45 Page6 Psychological effects of paying attention to fashion……………………….. 46 God himself is the goal ……………………………………...……………… 50 God's purpose or created purpose……………………………...…………… 52 On the way to perfection……………………………………………………. 53 The meaning of being absurd……………………………………………….. 55 Blessings of achieving the true goal…………………………………………. 57 Obedience to God; the cause of the intensification of existence……………....59 The plague of neglecting the main house of life…………………………….. 61 Lost humans…………………………………………………………………. 64 Session 3; adherence to nature is the factor of soul vitality…………………. 69 Human nature is a capital within man…………………………………….…. 71 Paying attention to daily affairs and neglecting the remembrance of God… 72 Satisfaction of human nature and feeling of achievement…………………. 77 Nature human or me superior……………………………………………. 80 God is the deepest concept of man……………………………………… 84 All human beings want God…………………………………………….. 87 An example of encountering God……………………………………….. 90 Away from nature or away from yourself……………………………….. 92 The convenient of a spirits with God……………………………………. 95 Session 4; God is free from how…………………………………………. 101 Self-knowledge is a sure way in theology………………………………… 104 Eyes and ears are tools……………………………………………………. 106 All specific perceptions of the self are real, not virtual selves……………. 109 Page7 Being a man and a woman is related to the virtual self, the body………… 110 Self means just being……………………………………………………… 111 The surest way to reconcile with God…………………………………….. 112 Nihilism is not about the real self…………………………………………. 114 The relationship between the existence of a creature and the existence of a creator …………………………………………………………………… 117 A window to see God …………………………………………………… 119 The meaning of the presence of the heart and its blessing ……………… 122 Worship is the cause of the intensity of existence ………………………. 124 The cause of doubts ……………………………………………………… 128 Man is more truth than body ……………………………………………… 131 Belonging of soul to body …………………………………………………. 133 Session 5; human existence does not accept death ………………………… 137 Man sees that he is dying ………………………………………………… 139 The real self is the container of the emergency of my states ……………. 141 The face of the bodies in the resurrection …………………………………. 142 The disembodied human is more alive ……………………………………... 146 Journey to God ……………………………………………………………... 150 What is death and how and its types……………………………………… 152 The evolution of the soul through the body………………………………. 153 Where does the need for sleep come from? ………………………………. 156 The difference between sleep and anaesthesia …………………………… 158 Is the real self-more important or the body? ……………………………… 160 Crossing the world is a condition of reconciliation with God …………….. 162 Page8 The basis of austerities……………………………………………………... 167 How close to the real self…………………………………………………... 170 Man is wider than matter and material things…………………………… 173 The meaning of the placelessness of the soul………………………………. 179 Where is the pure gem, where is the world of soil? ....................................... 181 Communication with the absolute wise ……………………………………. 186 The breadth of the soul and the place of prophecy ………………………… 191 The place of the infinite human and soul in the universe ………………….. 193 Pests of unlimited soul attention to the limited world ……………………... 197 Humans only want God ……………………………………………………. 199 How to communicate with the absolute wise ……………………………… 201 How to be like a valuable prophet …………………………………………. 206 Manifestation of facts on the heart ………………………………………… 208 The difference between prophet and mystics ……………………………… 210 The blessings of prophecy and the law ……………………………………. 214 Session 8; All-round presence of God …………………………………….. 219 All-round presence of the real self in the body ……………………………. 222 The omnipresent presence of God in the universe ………………………… 224 Blessings of paying attention to the existential aspect of beings……………..229 How God is present in the material world?......................................................233 How God plans the world? …………………………………………………..234 How God appeared? …………………………………………………………234 Page9 Session 9; the human soul and its dispersion ………………………………..239 The meaning of losing yourself……………………………………………...241 The lost man, the reverse man ………………………………………………243 What are the humans missing? ……………………………………………...246 Meaning of identitylessness………………………………………………….249 Only one way ………………………………………………………………..251 What is stable in human personality? ……………………………………….253 When the real self becomes a virtual self? ………………………………….255 Virtual self instead of real self ………………………………………………256 Communication with god is the condition of salvation from the virtual self.. 259 Which self is useful ………………………………………………………… 264 Giving importance to the real self and achieving it ………………………... 266 A path from oneself to god ………………………………………………… 268 Eternal remorse ……………………………………………………………. 270 When man forgets himself? ……………………………………………….. 272 Man in his darkness ………………………………………………………... 274 23 points about reconciliation with God …………………………………… 277 Holy or unholy of man ……………………………………………………... 279 Understanding the grief of homelessness ……………………………………280 The way to enter the world of wisdom and solitude …………………………281 Reconciliation with God, reconciliation with everything ……………………282 Indifference why ……………………………………………………………..283 Be yourself, to be life ………………………………………………………...284 Page10 It is life that looks at life ……………………………………………………. 285 Face yourself, Look with your brightness ………………………………….. 286 Self- control means not losing yourself …………………………………….. 287 Rebellion and life …………………………………………………………… 288 When everything is lost? …………………………………………………… 289 When everything becomes familiar to us? …………………………………. 290 Endless Insider, in tune with the truth ……………………………………… 291 Life, the big life …………………………………………………………….. 292 Let's not be satisfied with becoming the best of the best …………………… 293 Companionship with life ……………………………………………………. 294 When man becomes meaningless ……………………………………………295 When life had a heart ………………………………………………………...296 Human suffering is due to atheism …………………………………………..297 Everything becomes meaningless ……………………………………………298 Paying attention to the real self is paying attention to God ………………….299 If you only pay attention to the body, it causes frustration …………………. 300 Let us be what got wants us to be ……………………………………………301 Page11 Introduction 1) We do not know why we decided to publish the issues of reconciliation with God. Each of the friends decided to listen to one of the sessions from the tape and turn it into text, and after converting all the sounds, we came to the conclusion that it would be good to collect them in book form. While we did not know why? Finally, we started the whole work with difficulty, and each of us, without any work experience, started the preparations for publishing the book, until finally, the book is now at your disposal. 2) The contents of the book were useful for us and really opened a new window on us to face unconquered, pristine and invigorating ways instead of stepping on repetitive and tedious roads, and to the homeland that is beyond these ordinary homelands. Let's take a step, let us take refuge in ourselves and go to the safest homeland, that is, in the arms of God, and let us free ourselves from any fear, and make God the guest of our hearts, and expand ourselves to the breadth of divine light, and at that time be us and God and everything we want to find whoever we are looking for there, Whoever did not know his true self and was driven away from himself, did not lose himself, but lost God, Page12 and not having God is the peak of identitiylessness and fruitlessness. Doesn't that mean helplessness? You can never run away from God, there is no other place, being with yourself and being with God Is love and nothing else makes sense, in the passion to reach God, if you do not give your life, they will take your life. 3) In the way of reconciliation with God, instead of buying God and God becoming yours, God buys you and you become valuable because you have become God's property and thus you give everything because you have been bought. You are so ruined that they can no longer build you. And you are made so that they can no ruin you. 4) Those who see nothing but appearances do not reconcile with God, and those who live by the wall of divine love. Reconciliation with God gives them indescribable warmth that they will never want to get out of. 5) The way of reconciliation with God is not closed, because before we reconciled with God, God reconciled with us. If love and reconciliation did not start from God, there would be no monotheism in the universe and the appearance of Satan everywhere. 6) Reconciliation with God brings love to our home so that we do not lose the way of love. It is not clear whether we are waiting for reconciliation to start from him or he is waiting for reconciliation to start from us. Reconciliation with God is the story of the end of waiting, an expectation that cannot be ignored. Everything can be given up, but the expectation of reconciliation with God cannot be given up. This is the beginning, the end of which is the beginning of the journey to infinite good. 7) In reconciliation with God, the intention to go and reach is completely in the light, and one cannot live except with light. Page13 8) If reconciliation with God started from him, which it is, then he has something to do with us, he wants to see himself in us. If you are not reconciled to God, hurry because God is always reconciled to you. 9) Reconciliation with God is the way in which the infallible Imams show that they are completely different from the God that philosophers introduce. Yes, reconciliation with God is the way and you have been invited to this way. The one who is not allowed will not be given anything and it will be impossible for him to walk. 10) Reconciliation with God is an invitation to return to oneself, but a self who has fallen in love with God and all hopes are ignited in him. We have reconciled with God since the day we were created, we have neglected ourselves, and as a result we have neglected God. So reconciliation with God is reconciliation with oneself. We have brought all our possessions to the stage to introduce ourselves to God. And we have nothing but being a slave. We have brought our non-existence in reconciliation with God to do this reconciliation. We hope to reconcile with God, considering our own shortcomings. Al-Mizan Cultural Group Page15 Introduction of the author Thou hast no need of rose wine: take leave of (its) rosiness, thou (thyself) art (its) rosiness. What can I say as an introduction? I do not know how my dear and compassionate friends, who are concerned about the confusion of young people of the same age, become interested in the topics of "reconciliation with God through reconciliation with the real self". They worked hard to transfer subjects that were audio files into text. After proofreading, typing, and a thousand other works that have to be done to get a writing to the stage, I am now asked to write an introduction to it. All I can say is that my introduction is to pay attention to the same motivation that these devoted young people feel they must somehow hear the voice of their soul and recognise it in their depths. They saw this as a means to an end. If you, dear reader, feel that you are stuck in the high walls that you have built for yourself and you think that you should break those walls and find yourself as well as your meaning, Page16 you may be able to find it through this article. Recognize your reality to some extent and slowly and find yourself in his mirror. Destroy the walls of illusion with the light of intellect and human nature and fly over it. And finally find the most real and familiar truths, that is, know God, yes God, but not the God who is understood by thoughts and has a place in thoughts, but the God whom souls find. Also meet the best human beings, the prophets of God in the sea of existence. And in your mirror, notice the dear acquaintances named Imams." the material desires of the body, like a veil on the real self of man, cause man to value only this material body and not to pay attention to his real self." if you want you can free yourself from time and place and from everything, yes from everything, see him in the vastness of eternity, and from there laugh at your beard about your past, how you have been. You will see that your existence is full of light, as if all the springs are boiling in your soul! Hafez said in his approach to his past story: A jewel that is beyond the shell of existence and of time, from those lost on the shore of the sea, search it made. Even the unbeliever had the support of God, though he could not see God's name would always hail. If you believe that man is a pit whose depth is infinite and it is easier to count his body hair than to count his feelings, and if you believe that most people are amazed by high mountains and the violent waves of the seas and the wide roaring's rivers and the vastness of the oceans and rotation of the stars, but they do not pay attention to their true selves and this is their main problem, maybe through this topics you will find the alphabet of conversation with yourself and start exploring the layers of your being and reading the book of your being. Page17 And that means reconciling with yourself, and if you reconcile with yourself, you will find God in existence like everyone else and you say: Truly, O God! When I love you, what do I love? It is not the body, not the self, not the beauty that is temporary, not the radiance of the light, not the pleasant song, not the fragrant flowers and plants...! The love God is not to love those things, yet when I love God, I love a certain light, a certain voice, and a certain smell, that is, my inner light and smell, which illuminates my soul! What does not fit in one place, you become aware that what is not in time but exists! This is what I love when I love my God, and when I want to reconcile with myself. Make a window of yourself and from that window without any veil, even without the veil of reasoning, look from the depths of your soul and just look, and find God! Tell him: God, loving you is free and at the same time you are the most precious thing and there is nothing more precious than you to give me. It is enough to open the window inside you to Him and free yourself from the dust of illusions and scattered thoughts and know that this look and this window that you have made for yourself is enough to have God. Yeah this; and God must be loved for free, and the best request of God is to seek God Himself. Hurry to please God and be watered by God that he is sufficient for you and there is not enough for you except Him. For a free man is not one who knows the good, but one who loves the "good", for knowing the good alone is not enough," which is the work of philosophers". Page18 The problem is that we do not reconcile with ourselves. And we knock on doors and walls to achieve illusory goals in the form of arrogance and pride. And then how can we travel with broken wings on the clear and crystalline sky of the on unseen world. And let us walk on the greenery of the purgatory world and be watered by the clear silence of that land! All day long, from the buffets of phantasy and from (thoughts of) loss and gain and from fear of decline, There reminds to eat (the soul) neither joy nor grace and glory nor way of journeying to Heaven. We must reconcile with our true selves to find the kingdom of heaven within us and walk there, where we must walk. And when one walks there, one will understand what the kingdom of heaven means! So you have to act to understand! Analyse these issues well, never read them just once. And search within yourself to see if these are not really your stories written on the wall of these papers? So by reading this book, try to read yourself and know yourself so that the doors will open for you! Finally I do not know what to write as an introduction! Dear reader, I suggest you ask these enlightened young people," whom I am very interested in", why did they turn this lecture into a book? I do not know exactly what they will answer. I may not tolerate hearing their answers. But accept what they have told you as the introduction to this book, and if they have not said anything, read the unwritten words they have not said! I do not know if are ashamed of not saying them or if they have unspoken things that cannot be said. Taherzadeh The first session why absurdity? Why anxiety? In the name of God Page21 The plague of neglect of inherent human poverty If man can evaluate himself correctly and know himself correctly, the meaning of many of the truths and instructions given by religion will be clear to him. This narration has reached us many times from innocent (Masoom) that: Whoever knows himself knows his God, so we can attain reliable theology through self-awareness, and through this we can clarify the truth of monotheism, prophet hood, resurrection and Imamate in our souls. The discussion of this session is about emptiness an anxiety and the reasons for their existence in humans. Sometimes people feel empty and anxious. In this case, if a person knows the cause, he can solve it, otherwise in order to escape from it, he entertains himself and does other things, and takes refuge from mirage to mirage and from pain to pain. It neglects the internal pain and its proper treatment. Page22 And the problem remains. For this reason, for proper treatment, we must know the main causes of emptiness and anxiety. It is a rule that whenever a person turns to himself, if he feels that his life and deeds are in vain, he feels emptiness, and as soon as this feeling touches him, anxiety also arises in him, which causes him anxiety and confusion, and what should I do? What should I do? Comes to him, whenever a person feels anxiety in himself, if he values and pursues it, he will reach emptiness or loss. If we evaluate deeply; The root of the feeling of emptiness goes back to the fact that man thinks that it is enough to achieve his goal, and therefore he wants to continue his affairs by relying on himself and having an independent option of "himself". God says: O ye men! It is ye that have need of Allah: but Allah is the one free of all wants, worthy of all praise "O people, you are inherently poor and have nothing of your own, and only God is rich and praiseworthy." so if a person looks at himself, he sees that he has nothing of his own, now if it stops in its nothingness, it reaches emptiness, and emptiness eventually causes anxiety. But if he looks at the truth while paying attention to his non-existence and uses the light of God, he realizes that everything belongs to God who is praiseworthy and needless and can be connected to the light of these attributes of God and reach richness and perfection; that is, Page23 to achieve peace and trust and get rid of emptiness and anxiety. The plague of dependence and giving her to anything other than God. Only God is rich and stable, and other than God is absurd and perishable. So attachment to a non-god means attachment to the absurd. For example: if a person closes his heart to his memory," because memory disappears with age", he is in fact closed to emptiness, and the result will be anxiety. Or if someone wants to build a building to create a better platform for serving God, he is no longer interested in emptiness. Otherwise, it means that if its goal is the building itself, it will become absurd in the absence of the building. Reliance on degrees, power, wealth, and the like ultimately leads to emptiness and anxiety. The "degree" loses its true power by forgetting what we have learned. "Wealth" runs out after a while, or we run out of life and no longer use it! Each of these is anxious and disturbing and takes a person away from peace. If man pays attention to something other than God and becomes attached to it, a kind of attachment to emptiness develops in the subconscious mind, although he does not seem to realize it. Someone may depend on his child and say: God willing, my child is young and staying, in fact, he states that he is unconsciously anxious to leave him. If someone is informed that he has been accepted in the entrance exam, he will be happy at first, but at the same time he is happy and has a kind of sadness in his heart. Because he knows that he will not be happy and he should be connected to something else, Because passing the entrance exam is not the whole goal of man. He is happy to go to university, but at the same time, he is anxious to spend the first and second semesters and the rest of the semesters. Page24 After passing the first semester, he has a joy and an anxiety, the joy of passing the first semester successfully, and the anxiety of how I will spend the next semester and etcetera. When he graduates, his heart is still passion and anxious; Going to the army, finding a job, thinking about getting a house and having a car and getting married ....and in short, being captured in bigger sorrows! Of course I do not mean that these things are bad, but I mean that any inclination towards non- God causes anxiety. It should be important to note that in the heart of everything ungodly is an anxiety, this is the nature and sex of the world.3 after finishing his education and reaching his wife and home, he just looks like his father! That is, he is still anxious; preparing his daughters for marriage, preparing his sons for marriage and completing the house, etcetera, then he grows old and the anxiety becomes more intense, because he feels empty. The language of the present is the old men and women who did not strive to reach God in the moments of life and were attached to other than God. "This world is woe to you." this means that they did not get what they wanted. That is, their lives have become meaningless. To be attached to a non-god, then, is to be attached to an absurdity and to face all kinds of anxiety. 3) Imam Sadegh (as) said: Whoever becomes attached to the world, his heart has three qualities: sorrow that does not end and desire not reach it and hope that does not reach it. Page25 The relationship between blasphemy and emptiness If you pay attention in the logic of the Quran, a disbeliever is one who is to be attached (has a heart) other than God! Therefore, it can be concluded that attaching oneself to emptiness is in fact a kind of infidelity.4 ' if infidelity takes someone's life, it has practically closed his heart to other than God. And there is no permanence other than God -even if it is achieved- the world is such that if someone does not have, he wants and if he has, he demands more. In other words, it does not have a fixed size to end.5 As the saying goes; The world is like a fish's tail in the water, even if a person tries to catch a fish's tail in the water, he cannot, and if he finally catches it with a lot of effort, he will immediately lose it with the shaking of the fish! Non-God is also unattainable because its essence of existence is such that it has no independence. If someone achieves it, he has two states: either he does not stay for it, or if he stays, he thinks that what he has is small for him. One who is attached to emptiness will surely be disappointed. Because despair occurs when a person either does something and does not benefit from it, or wants to do something but is not sure of the result. The whole world, because it is the world, has an absurdity, because it is not permanent. 4) The meaning is moral and behavioural infidelity and not jurisprudential infidelity that causes departure from religion. 5) Imam Sadegh (as) said: it is like the world like the salty water of the sea, whatever he eats from it increases his thirst until he kills him. Page26 So whoever intends the world- that is, other than God- will surely be disappointed. What is the result of despair? Said: In every company I uttered my wailful notes, I consorted with the unhappy and with them that rejoice. He imagines that his needs will be met by people and hopes for someone every moment and every day! Because he is desperate and wants to get out of despair, he runs, just like someone who is thirsty and runs in middle of the desert looking for water this way and that. He does not slow down for a moment, he can not stop, while he is not sure if there is water in the place he is moving. He is in doubt. Said: You see the mirage for away and run (toward it): you become in love with your own sight. He lives with his fantasies and when he wanted to have a real connection with them, he saw that there was nothing. Let him run on: the more he runs, the more remote does he become from the object of his heart's desire. That which you imagine to be the treasure- through that vain imagination you are losing the treasure. He lives with his fantasies and when he wanted to communicate with them seriously, he saw that there was nothing. Or a person who seriously and steadily focus all his attention on getting a university degree, but in a review finds that he has not met all his desires. Now he buys a garden to go to for fun on holidays. In fact, with that high university degree, he could not overcome his despair and reach peace. When he buys a garden, he is happy for a while, but again he sees that he is restless. He sells the garden and goes to one of the most important tourist cities in the world, where he can have fun and again encounters despair and emptiness. The reason he always decides to do different things to get rid of frustration and start a new job every moment is because he wants to escape from his frustration in away other than the real way. Page27 He does not know that he wealth and job position do not bring him peace, so his whole purpose in life is to earn more money and get a higher job position. He is unaware of what he does not have, and it does not take long for him to realize that he is at the same starting point and again encounters despair and emptiness. All of this example tell us that being attached to a non-god is tantamount to despair. The route of despair and hopelessness The Quran says: No one despairs of God's help except the disbelievers. The infidel is attached to emptiness, and attachment to futility is the same as attachment to other than God and despair of God's grace and help, and everything is the hands of God, and nothing can come from other than God. For this reason, the infidel suffers from emptiness and anxiety. And whoever relies on other than God has nothing at all because his heart and conscience are not satisfied with those things. And because those things do not last for him, he feels empty. It goes without saying that if man connects to God, everything will be reversed; one who loves God also builds a house, what to worship in it. Meanwhile, the house he has built will no longer lead him to emptiness. And more importantly, the events of the time do not determine the course of his life, and his life is not influenced by its creators, but by following the divine prophets. It becomes a factor in carrying out God's command and will on earth. Page28 That is, it enters the past that history makes, not that it falls into the dustbin of history. Anyone who wants to take the sunlight that has fallen on the wall of his house and make it his own property, sees that after a while the sunlight is gone. The wall itself did not have sunlight. This is the sun that has sunlight. It is the same if one is attached to the creature of God: because the creatures of God are to go, after a while he sees that his hand is empty and therefore he reaches emptiness and becomes disappointed. Most young people who fall in love with a non-God are frustrated. The reason for this disappointment goes back to them, if his heart wanted to get a degree and a doctorate and did not get it, he would have considered his life empty. On the other hand, if he did not like such things, it did not matter to him whether he reached them or not, and if he did not reach them, he would not suffer from emptiness and despair.7 Some people who are not accepted in the entrance exam say that if our father had sent us to the entrance exam class, we would have been accepted! And those who went to the entrance exam class and were not accepted, find another excuse. For example, they say that the neighbour's rooster sings a lot, I was distracted! Thus, everyone tries to find an excuse to justify his anxiety, 7)The prophet of Islam( peace and blessings of Allah be upon him) said: the best person is the one who loves worship and embraces it and accompanies it with his body and leaves himself to worship and does not worry about the hardships and easy of life. Page 29 but does not realize that these are not the true interpretation of his despair and anxiety. If one does not have God, he does not interpret the cause of his own absurdities correctly.as in light, heat and golden colour, sunlight is the original and it cannot be attributed to light, heat and golden colour on the wall of the house. This is evident as the sunsets and the light disappears from the wall of the house. He realizes this misconception of his own and this misconception embarrasses him. In the same way, the whole universe and man are there manifestations of the light of the divine names. The universe and man are like the light that comes to us from the sun, and the true sun is God. God said in the Quran: The heavens and the earth are the manifestation of the light of God and his names. If he falls in love with a non- God," because the non-God is not stable and perishes", he becomes ashamed and suffers in emptiness. Discover the place of emptiness in the psyche Everyone should be able to easily interpret their emptiness and anxiety. One of the reasons that people all over the world usually feel empty and depressed in the last hours of a holiday is that they have spent all their holidays in worldly affairs. But those who have lived in spirituality for a long time and have benefited from the spiritual bed of the holiday, are happy and cheerful on the evening of the holiday. They pray, worship, visit their families and visit the graves of the dead. In short, they are having fun in their spiritual state! Said: Page 30 That you are (spiritually) dead and decrepit-all this is because you have abandoned the chief. If one does not understand the cause of depression and despair in the last hours of the holiday, one thinks that the reason for one's grief is the lack of exciting entertainment! He says that if I had a game and entertainment device, I would play with it on holidays evening and I would not be tired and depressed anymore! But when he buys the same device, he gets tired of them after a while. Now, in fact, having that device, the device is no longer attractive to him! Just like the people of the world who, despite always seeking the world, are always wordless! And because they do not know the cause of depression, they are forced to replace it with something else from the same world. All this is because they do not realize that if someone wants to be at peace with other than God, he is always restless and distress. Said: The moment you are captivated by yourself, cloud of grief and sorrow surrounds you- and the breath (moment) that is ecstasy (when you do not pay attention to yourself), moon (beloved) come to you. The restlessness of human beings is due to the fact that they want to relax according to the desires of their world while they have to seek the truth. Like true believers who relax in connection with the truth, they are freed from the worries of the soul and join the truth. Therefore, he says:" The breath (moment) that is ecstasy, lover brings you drink (wined)" when you are free from your ego, you live whit the attributes of a friend (God) and look at him. When Imam Khomeini, May God Have Mercy on him, returned to Iran from Paris and apparently achieved the greatest victory and suppressed the Shah and the imperial system and the nation revolted at his invitation, generally should be very happy. The reporter asked him: Page31 Sir, how do you feel? Imam Khomeini said: nothing! This answer of the Imam shows that his restlessness and joy are achieved by God (and achieving God's pleasure), not worldly victory. The Imam has acquired" equanimity" from elsewhere. As he said:" the breath (moment) that is ecstasy, moon (beloved) come to you". God is with you. The Imam is happy because he has served (Servant of God), not because he has own over the Shah. Therefore, Rumi goes on to say: All your deprivation because of your sensual (fleet, low-value) requests- otherwise, all your wishes were given to you in full. As long as you pursue the desires of the world, you are always faced with deprivation, otherwise if you free yourself from the illusory desires of the world, you will find that you have everything you really wanted. All human beings seek peace, but no one achieves peace through the world, human beings attain peace through communication with God, and through communication with God all truth desire can be achieved. God says: O people! You are all looking for peace, know that this peace, trust and confidence can only be obtained with God. The blessing of faith in God The deceptive appearance and the apparent beauty of worldly affairs, which are in fact all absorbed and mortal, cause man to become atheist. The Infidel falls in love with emptiness and his life becomes fruitless. In lives where there is no faith, there is no fruit, and if someone's life is fruitless, he will have various worries! It is faith that connects man to God. And if man does not connect to God, he is practically connected to the world, that is, to the absurdities, whether he wants to or not. Page 32 If man trusts himself instead of trusting in God, he will suffer in emptiness. He who seeks to solve his problems with the help of his intelligence or with the help of his power will soon perish, because he is separated from God. If someone says with the help of God, God willing, I will do this tomorrow, there is no problem, God also commands in the Quran that: before doing anything, say to yourself ,"if got wills", remind yourself that it is God who helps you to do things. So if someone says: I do something by force, God actually shows him: you are poor, you are a shadow, you are nothing, you have to be connected to the truth in order to become something. Said: The shadow shows itself, but (in reality) it is nothing- we are like the shadow of nothing. Faith is a means of connecting man to the absolutely needless, that is, to a God who is needless and praiseworthy. And unbelief, because it is a separation from the absolute rich, is to remain in poverty and nothingness. And as a result causes confusion among the absurd. In fact, anyone who has not found the way to faith in God and does not believe in him, certainly be anxious. Sometimes a person does not know that he is anxious, as it often happens that a person does not know that he is angry, and if you tell him that you are angry at the moment, leave the matter for later, he says no, I'm not angry. For example drivers whose cars are jammed for some reason honk several times when a car is moving late, they have anxiety that they do not know. Page33 They must think at an opportune time to realize how much they have fought with themselves! Humans do not realize that their unbelief and anxiety are shattering them. Like a hand that is numb from the cold, in this case, if he puts his hand on the fire in such a way that it is possible to burn his hand, he will not feel any pain or burning, but when his hand comes out of the numb state, he will feel that his hand burnt. The desire for the world, great and jealousy, numb the true feeling of a person and do not let him understand what has happened to him. Anxious people often do not notice their severe anxiety, they think this is a normal way of life .When he wakes up, both in this world or in the other word, he realizes what evil he has done to himself, while believing in a perfect God is the cause of eliminating all these worries. Looking for a mirage or water? All human beings are thirsty for perfection, but some people go after a mirage. When someone goes after a mirage, he does not get water and loses the ability to return, and as a result, he is perished. The way to escape emptiness and despair is not to live life normally! If a person wants to reduce his emptiness and anxiety, he must know that his heart wants God and he must follow God. Rumi says: O people! If you want water, the water is inside the jar, why are you overwhelmed by the role of flowers on the jar?! Why are you fascinated by the beautiful appearance of the jar? Page34 When the water that is your real need is inside the jar and the flower on the jar does not help to meet your need? Know that the outward form passes away, (but) the world of reality remains for ever. How long will you play at loving the shape of the jug? Leave the shape of the jug; go seek the water. You have seen its (outward) form, you are unaware of the reality; pick out from the shell a pearl, if you are wise That is, man has come to this world to connect with God, and if he seeks the world in this world, it is as if a thirsty man wants to quench his thirst with a flower on a jar and ignore the contents of the jar. Preoccupation with the face and appearance of the world keeps man in the anxiety of disbelief and thirst for the truth. In the end, the world will not be attainable, God will remain, and the connection that man has been able to establish with God, and nothing. The only way to get rid of depression is to slowly get rid of it by connecting with God. If one wants his life to be fruitful and not absurd, his life must be a life of faith, and he must enter a religious life. When one evaluates the anxieties of oneself and others, one sees precisely that the root of all anxieties is the lack of connection to the right. And heartfelt faith is the only means of connecting to the truth that must be sought. To have but not to have Rumi has a story that is a good warning to human beings to make people understand that having the world is in fact equal to having nothing (more). He says; inside the big city, all the people of the world were gathered. The size of city was equal to one glass, there were no more than three people! Page35 These three people were also strange people. One of them was the far-sighted blind. He was blind, but far away, he saw far away, in addition to seeing near! One of them was deaf, but his ear was very sharp! One of them was naked and at the same time his clothes were very long! (Once) there was a city very huge and great 1, but its size was the size of a saucer, no more (than that). (It was) very huge and very broad and very long, ever so big, as big as an onion.2 The people of ten cities were assembled within it, but the whole (amounted to) three fellows with unwashed (dirty) faces. One (of the three) was very far sighted and blind eyed- Blind to Solomon and seeing the leg of the ant; some are such that they do not see a prophet as great as Solomon, peace be upon him, but they see the foot of an ant; they know the price of the dollar, but they do not know anything about God, religion and his prophet; In short, they do not pay attention to the lasting facts and are busy with the small things that go on it the world. And the second was very sharp of hearing and extremely deaf- a treasure in which there is not a barleycorn's weight of gold; Very sharp ears and sharp intelligence! He hears and knows everything about the world, but he has no a spiritual treasure, and he does not feel a shred of meaning in himself, and he is deaf to truths. And the other (the third) was naked and bare, pudendo patefacto, but the skirts of his raiment were long. Because he has the world, he considers himself to have everything, but he is actually naked because he has no piety- which is real clothing. 1. This is the children's tale 2. literally," extremely big, big- the size of an onion." Page 36 The blind man said," look, an army is approaching: I see what people they are and how many." The deaf man said," yes; I heard their voices (and know) what they are saying openly and secretly." the naked man said," I am afraid they will cut off (something) from the length of my shirt." The blind man said, "Look, they have come near! Arise and let us flee before (we suffer) blows and chains." "Yes," says the deaf man," the noise is getting nearer. Come on, my friends!" The naked man said," Alas, from covetousness they will cut off my skirt, and I am unprotected." The blind man said: O people! An army is coming from afar. I am so precise that I know which tribe they belong to and how many." the deaf man said:" I heard their voices and I hear their secret words." the naked man said:" what should I do if they will cut off from the length of my skirt now?" The blind man said:" let us flee (escape)". In short, these" very ignorant very smart", people got up and ran away. The story is very deep. These three people are symbol of those people whose lives and efforts are based only on achieving worldly desires. Rumi says that the blindness of the far-sighted means the blindness that does not see the truth, but is worried about the smallest financial gain and loss of his life and has a small account of them." sharp ear deaf" means someone who does not hear the truth but is very "sharp" about his financial and worldly benefits and losses. And" long dress naked" is one who is naked of spiritual perfection while having worldly wealth. But blind is greed; the greedy person sees everyone's fault but does not see his own fault. Deaf is wish; he hears the" death sound" of others but does not believe in his own death. Naked is the man of the world; while he has nothing, he thinks he has everything, and others plan for his wealth. Know that hope is the deaf man who has (often) heard of our dying, (but) has not heard of his own death or regarded his own decease. The blind man is greed: he sees other people's faults, hair by hair, and tells them from street to street, Page 37 (But) his blind eyes do not perceive one mote of his own faults, albeit he is a fault finder. The naked man is afraid that his skirt will be cut off: how should they (any one) cut off the skirt of a naked man? The worldly man is destitute and terrified: he possesses nothing, (yet) he has dread of thieves. He knows a hundred thousand superfluous matters connected with the (various) sciences, but that unjust man does not know his own soul. He knows the special properties of every substance, (but) in elucidating his own substance (essence) he is (as ignorant) as an ass, Thou knowest what is the value of every article of merchandise ;( if) thou knowest not the value of thyself,' tis folly. This, this, is the soul of all the sciences-that thou shouldst know who thou shalt be on the day of judgement. The result is that if one has no relationship with God, it is "far-sighted"blind, "sharp ear "deaf, and" naked covered"! The covered that fears nudity, and the deaf that is rightly deaf- and all its attention is on not losing a single rial -and the blind that is deprived of seeing the truth, these are always anxious, and this is the nature of the world. One who is blind to the truth, and is deaf to hearing the truth and does not seek meaning, is only engaged in emptiness and becomes anxious. Rumi says that they escaped and went to a village. There they saw a grilled chicken that had so much meat that it was the size of a bone! They ate and ate until they swelled and became so thin that they could no longer move because of obesity! Isn't that so?! Some are so big that they have dozens of buildings but no humanity at all! A person who does not have spiritual perfection has a lot of "nothing". Therefore, man must know himself correctly. And if man knows himself correctly, he will surely see that in the depths of his soul, he wants God. Page38 Man is godless, absurd and anxious. A person who knows himself realizes that he cannot be without God at all. A person can study, peruse well, have a home, have wife and not be absurd; provided that he wants everyone as the bed of" slavery" of God. Study to be a human being who has done his duty in this direction, not to study and be proud. May God help us to understand the "praiseworthy and need lessens" with all our "being" and to turn our "heart" and "soul' towards "him"(God) and to turn our souls to God through worship and servitude to God. Let us not our souls deviate, so that all the gardens of the world may flourish in our souls and bear the fruit of the bond of truth. "And peace be upon you and the mercy and blessings of God."

متن پاسخ

باسمه تعالی:  کاربران محترم هر کدام که جهت امر فوق نظر یا پیشنهادی دارند، بفرمایند تا خدمت مترجم محترم ارسال شود. موفق باشید

32555
متن پرسش

با عرض سلام خدمت شما استاد عزیز و گرانقدر: ان شاءلله همیشه در پرتوی لطف روز افزون حضرت حق باشید. در راستای جایگاه خلاقیت و طریقت آن، راهنمایی بفرمایید لطفاً. خیلی ممنون. «فتبارک الله احسن خالقین». خلاقیت از حقیقت است و حقیقت خود خلّاق است. خلاقیت از روحی است که در خاک دمیده می شود و در راستای انسانیّت معنی می دهد. و انسانیّت از «فاذا سوّیته نفخت فیه من روحی» است و روح هم مقامی است نزد حقیقت. از آنجایی که تسویه کردن یعنی متعادل کردن، پس ابتدا باید تعادلی برقرار شود تا روحی از نور حقیقت به اثر تعلق گیرد. اما اختلاق نسبتی با حقیقت ندارد. خلقی که با امیال نفسانی صورت می گیرد و نه انسانیت. از طرفی روح بخشی بنیان هنر است و مصنوعی بودن صفتی است که هنرمند از آن دوری می کند، و چنین اثری اگر آراسته هم بشود، تکلّف است و زمینه ی روح بخشی نمی شود. آیه 86 سوره ی صاد می فرماید: «بگو: من از متکلفین نیستم که خود را به چیزی آراسته سازم که در من نیست. و از كسانى نيستم كه چيزى از خود بسازم و به خدا نسبت دهم.» و تکلّف یعنی آراسته شدن اثر به چیزی که حقیقتاً در اثر نیست. و اینکه چگونه سینما و انیمیشن می تواند از تکلّف به دور باشد و فقط تکلیفش را انجام دهد اهمیت دارد. وقتی رجوع حقیقی در مسیر فرایند وجود داشته باشد، خود حقیقت در صحنه است و خلاقیت تجلی اوست و در هر تجلی، غیر از خود او در صحنه نیست و هنرمند فقط تکلیفش را انجام می دهد. از طرفی تصاویر ضبط شده توسط دوربین واقعی نحوه ایی از حضور روح در جهان تکوین و تشریع را به نمایش می گذارد و دوربین «هست» را تصویر برداری می کند. اما دوربین در فضایِ نرم افزاریِ انیمیشن از «نیست» تصویر برداری می کند. دوربین با فضای کمیت گرا و اطلاعات محور نرم افزار درگیر است. و از جهان سراسر کمیّت و کد نویسیِ نرم افزار الهام می گیرد. هر چند می تواند از شبیه سازی تصویر برداری کند، اما با شبیه سازی کمّی نیز به دنبال روح بخشی و جان بخشی کیفی است و شبیه سازی می‌تواند، چشم اندازی بر ساحت تدبیر روح باشد. اما بر مبنای «لیس کمثله شیء» اثر هنری حقیقی فراتر از شبیه سازی است و تجلی و خلاقیت در جلوه ای نو، ظهور می کند. از طرفی یک اثر انیمیشن که بر مبنای کمیّت استوار است برای اینکه به بیان کیفیّت نزدیک شود، می تواند با صفت مبالغه ظاهر شود و در صفتِ بسیار و بی نهایت روح را تجسم بخشد، تا نور حقیقت در او تجلی کند. و همین صفت بی نهایت است که اغراق آمیز جلوه می کند. اغراق نه به معنای افراط و تفریط در ظاهر و باطن که نشان از عدم تعادل دارد، بلکه به معنای غرق کردن در وحدت و تعادلی بی نظیر، که ساحت مخاطب را از کثرت عبور می دهد و به وحدت می رساند. هر چند انیمیشن تلاش می کند از ضرب آهنگ شعر هم استفاده کند تا بر شدت وحدت بیافزاید، اما تعادل صفتی است که در انسانیت و جامعیت تجلی می کند. اغراق در تعادل، به معنی شدت بخشیدن به کمالات انسانی و غرق شدن در حضرت حق که غرق شدنِ حقیقی است. در حرکت شوقیِ عبودیت و حرکت حبّی حضرت حق، عبد فانی می شود و نور «یا خلّاق» تجلی می کند. نگاهی مستغرق در طلبِ تجلیات، افقی را برای خلاقیت حقیقی می گشاید. خلاقیتی از جنس محبّت. و انعکاس چنین محبتی، روح هنرمند را در بیان به جوشش در می آورد و جلوه ایی از حقیقت رخ می نمایاند. و جنس محبت یعنی آیات سوره ی انسان «سه روز روزه داری اهل بیت و اطعام یتیم، مسکین و اسیر با افطار در هر سه روز، فقط به خاطر محبّتِ حقیقت» و چنین محبتی خیال انگیز است و مصرعِ «خیالش لطف های بیکران کرد» از حافظ، نشانی از خلاقیت چنین خیالی است. از طرفی شدت و ضعف از خصوصیاتِ حرکت حبّی است. مانند تجلی حقیقت برای حضرت یعقوب در استشمام بویِ پیراهن از دور و ندیدن چاه کنهان. به هر صورت هنرمند از روحی که در خود می‌شناسد خلق می‌کند و وقتی با نور جامعیت در روح خود آشنا باشد خلاقیت حقیقی رخ می‌دهد. و غرق شدن ضرب آهنگ حقیقی به خود می گیرد. و مخاطب در مواجهه با اثر از خودِ جزئی و یا ناخودش عبور می کند و در جامعیتِ حقیقیِ اثر غرق می شود و خود حقیقی اش را به جامعیت می یابد. و خلاقیت روح بخش و نور بخش انقلاب اسلامی می تواند این چنین باشد.

متن پاسخ

 باسمه تعالی: سلام علیکم: آری! به گفته جناب مولوی: «غرق حق خواهد که باشد غرق‌تر». و در این رابطه می‌توان گفت در بستر انقلاب اسلامی شهدا مظاهر فرارفتنِ هرچه بیشتر به سوی حقیقت بوده‌اند هرچند که متهم به اغراق شوند. آری! این‌جا اغراق به معنای غرق‌شدن غیر از اغراق به معنای افراط است و در خلق اثر هنری وقتی که هنرمند اثری را در وجه نهایی آن خلق می‌کند می‌خواهد بنیان‌های آنچه ما در پیش رو داریم را به ظهور آورد، هرچند که مانند شهدا متهم به اغراق شود. نه! این اغراق نیست، این همان بیشتر حضوریافتن است و همان‌طور که متوجه‌اید شعر و یا انیمیشن و یا داستان، بنای توجه به آن حضورِ بیشتر را دارا هستند و اگر شاعر فرمود: «در شعر مپیچ و در فنِ او/ چون اکذب اوست احسن او». همین مطلب را که به یک معنا نفی شعر است با سرودن شعر به ما می‌رسانند و البته شاعر وقتی در حضوری برتر سخن خود را به میان می‌آورد سخن کذبی نگفته است، بلکه وجه متعالی و باطنی موضوع را با ما در میان گذاشته است تا خیال ما را بپروراند همان خیالاتی که «عکس مه‌رویان بستان خدا است». موفق باشید        

32550
متن پرسش

سلام: آیا انجام کار تربیتی توسط مربی و مبلغ برای کودکان و نوجوانان واجب است؟ اگر مربی گری در بسیج و انجام امورات فرهنگی باعث مشغولیت ذهنی شود و بدنبال آن منجر به عدم تمرکز در عبادات بخصوص نماز گردد، اهم و مهم کدام است؟ و وظیفه من چیست؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: به این نکته فکر کنید که انسان در وسعت توحیدی خود می‌تواند در شرایطی قرار گیرد که کاری از کاری بازش ندارد. بنابراین جمعِ دو امر فوق برایتان پیش می‌آید إن‌شاءالله. موفق باشید

32543
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرانقدر و با تشکر از شما به خاطر مطرح کردن مباحث «حکمت جهان بین دو جهان» در راستای فتح تکنیک انیمیشن توسط انقلاب اسلامی لطفا راهنمایی بفرمایید. «آدمی در عالم خاکی نمی آید به دست عالمی دیگر بباید ساخت و از نو آدمی» در چنین عالمی صحبت از حقایقی حی و حاضر است که آدمی را در شأن حقیقی خودش یعنی انسانیت گمشده حاضر می‌کند. و انیمیشن تلاش می کند چنین عالمی را برپا کند و انسانیّت را از نو بسازد. در همین راستا با برپایی عالمی خیال انگیز قوانین ذهنی مخاطب را در هم می شکند و در آن، معانی را دوباره بازیابی می کند تا حقایقی مثل دوستی، انسانیت، وفاداری، قدرشناسی که در دنیای روزمره مورد غفلت واقع می شوند، برای گشایش در جریان داستان به صحنه بیایند و ارزش آنها دوباره توسط مخاطب کشف شوند. روح و جانِ انیمیشن بر تکنیکِ اغراق استوار است. تکنیکی که تلاش می کند با ایجاد جذابیت به ادراک مخاطب وضوح ببخشد و با غرق کردن مخاطب، او را از ظاهر عبور دهد و به باطن برساند. اما در انقلاب اسلامی که داستان ها در عالمِ نور برپا می شود و عالم خیال راهی به سوی حقایق نورانی عقلی دارند، جایگاه تخیّل فراتر است و اشاره به حقایق دارد. عالم انقلاب اسلامی نه به گذشته رجوع دارد و نه به خیالِ دنیای مدرن، بلکه جهانی است بین دو جهان و مناسبات و ارتباطات خاص خود را دارد و نشان می‌دهد این نحوه از ارتباطات خبر از حقیقتی می‌دهد که در عالم جاری است. به همین خاطر وقتی نحوه ی حضور اولیاء الهی را در کتاب ها می خوانیم و نوع ارتباطاتی که با افراد و محیط پیرامون خود برقرار می کردند در عرصه خیال خود با صورت حقایق مانوس می شویم. به همین منظور عالم انقلابِ اسلامی گمشده ی صنعت انیمیشن است. عالمی سراسر نور که خیال انگیزترین و حقیقی ترین است و پر است از ظرائف که فقط با زبان استعاره می شود به آن اشاره کرد. عالمِ رؤیت حقیقتِ غیب در جلوه ی زیباترین، که فقط از راه عشق ممکن است. عشق حواس ظاهری را مستغرق می کند و انسان را از ظاهر به باطن عبور می دهد. جذبه های عشق و تجلی توحید، عالم خیال انگیزی را برای شخصیت داستان رقم می زند و او را با حقایق مأنوس و مرتبط می کند. از طرفی عشق به حقیقت، که در پرتو نور انقلاب اسلامی در جان ها تابیده شده، خبر از اَحسنُ القصص و زیباترین روایت ها می‌دهد. عشق همیشه به حسن تعلق می‌گیرد و به قبح تعلق نمی‌گیرد. انقلاب اسلامی عالم اَحسنُ القصص است و قصه های آن بهترین نوع بیان عشق هستند. عشقی که از فراق خانواده ها و وصال امام و بسجی ها در جبهه ها و جذبه های معشوق ازلی و ابدی در حضور شهادت گونه روایت می کند. و پُر است از «اذا السماء النشقت»، از لحظات اضطراری که آسمانِ قلب ها شکافته می شود و نور حقیقت به قلب می تابد. اما چنین عالم غیبی چطور در انیمیشن رؤیت می شود؟ غیبی که دیده نمی شود ولی شخصیت داستان تلاش می کند با نحوه ارتباطاتِ نو و پاکی که با خودش، خدا و خلقِ خدا برقرار می کند، از حضور در حریم کبریایش محروم نشود. تکنیکِ اغراق در انیمیشن و خلاقیت در آن می تواند مسئولیت ظهور زیبایی چنین حریمی را بر عهده بگیرد، زیرا که حریم، نحوه ی ارتباط وجودی انسان است با حقیقت از درون تا بیرون. جنس چنین اغراقی بسیار مهم است زیرا در خلقِ فرم و حرکت، جهت گیری و حدود چنین اغراقی در نسبتِ با حقیقت، خود را می یابد و معنی می شود. چنین اغراقی که شیفتگی است و از جوشش عشق درونی نسبت به حقیقت ظهور می‌کند، نه تنها بر کثرت بیان نمی افزاید بلکه وحدت اثر هنری را تشدید می کند. و تکنیک و جنسِ اغراقِ شاعرانه در جایگاه حقیقی خود قرار میگیرد. از طرفی خلاقیت و جستجوی فرم در طراحی چنین عالمی، با معرفت نسبت به مناسباتِ آن ظهور میکند. و امید است تکنیک انیمیشن در آرزوی بیان" ما عرفناک حق معرفتک " باشد. و وجودِ هنرمندان، در پرتوی ایجاد چنین خلاقیتی متعالی می شود. برای مثال در چنین عالمی شخصیتِ داستان، در ارتباط با مادر، با شأن و مقامِ مادر در هستی مرتبط می شود. خلاقیت در فرمِ ظهورِ شأن در این ارتباط، خودِ معنا است. یا به عبارتی خلاقیت ظهورِ معنا است. و بیان در حفظ احترام آن هر چند اغراق آمیز می نمایاند اما از بیان حقیقت درمانده است. مانند خم شدن فرزند در بوسیدن دست مادر. اینکه اغراق باعث توجه به اهمیت مساله شود، خود، حقیقت است. وقتی نماز ظهر عاشورا در هجوم حمله ی دشمن اقامه می شود. و یا عبارت «هل من ناصر ینصرنی؟» برای در معرض هلاکت شوندگان ظهور می کند. حقیقت است خودش در اغراق (برای مستغرق کردن) تجلی می کند. و این همان توحید است. همان حرکت حبّی است. این مساله که آیا «تقوی باعث اغراق در تصویر می شود؟» نیز تفکر برانگیز است. نحوه ی سجده کردن امام خمینی در بستر بیماری حسی از اغراق در پرستش را منتقل می کند. و چه اغراق قشنگی زمانی که به پیشگاه بزرگی چنان با حس پرستش خود را به سجده می اندازند. بیننده خوش توفیق هم که از تصاویر دوربین مدار بسته می بیند، مستغرق می شود و به شهود می رسد. الحمدلله رب العالمین و در هر صورت همین که حقیقتی هست که در نسبت با او رفتار ها خیال انگیز می شود جایگاه اغراق را مشخص می کند. در نهایت نحوه ی اغراق و جهت گیری اغراق و باطنی که به سوی او اشاره دارد همگی می تواند مخاطب را مستغرق در عبودیت جاری در صحنه کند و از ارزش ها صحبت کند.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: خداوند می‌فرماید: «وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ»(حجر/21) هیچ چیزی در این عالم که ما با آن روبه‌رو هستیم، نیست مگر آن‌که اصل و حقیقت آن نزد خداوند می‌باشد که همان وجه فوق حسّی و گشوده آن چیز است، وجهی که با اشارات می توان با آن روبه رو شد و جهان کمّی خود را به جهانی کیفی تبدیل نمود. و حقیقتاً همان‌طور که فرموده‌اید این زبان استعاره است که در این رابطه معجزه می‌کند و صنعت انیمیشن می‌تواند از طریق صحنه‌هایی خاص، اشاره‌کننده به چنین جهانی باشد. در بحث خود به خوبی جایگاه انقلاب اسلامی و رسالتی که در دل این انقلاب برای ساختن انسانی نو مدّ نظر است را به میان آوردید تا به گفته خودتان انسانیتی نو مطابق طلب انسان آخرالزمانی به میان آید. موفق باشید.

32542
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرامی: از آنجایی که در راستای رسیدن سینمای انقلاب نحوه ی شروعِ فرم روایت بسیار اهمیت دارد، نگاهی تلاش گرانه جهت روشنایی را خدمتتان می‌فرستم لطفا راهنمایی بفرمایید. لحظات ابتدایی فیلم تولدی است برای یک روایت، اما اینکه برای نحوه ی ورود به روایت داستانی و سینمایی با زبان فطرت، آیا می شود از هر جایی داستان و تصویر را شروع کرد؟ مورد سوال است. از نظر فیزیولوژیک، هورمون های مربوط به ادراک هر احساسی در عرض چند ثانیه در بدن پخش می شوند و تا چندین ساعت در بدن باقی می‌مانند، در نتیجه ادراک مخاطب از فیلم، تحت تاثیر احساس اولیه می باشد. و در احساسات شدید ترس و وحشت و عصبانیت و... ادراکات منطقی مختل می شود. احترام به ادراک و شخصیت مخاطب احترام گذاشته نمی شود. در روایتی از پیامبر آمده است: همین بدی برای انسان بس كه برادر مسلمان خود را بترساند. پیامبر فرموده اند من شهر علم هستم و علی دروازه ی آن، هر کس می‌خواهد وارد شهر من شود باید از در اصلی " باب الله" وارد شود. و یا در روایتی داریم هر کس از در اصلی وارد نشود، دزد است. برای ورود به ساحت فطرت در اصلی کدام است؟ در مورد سینما این مسأله مهم است و در سینما کودکان که خود به فطرت نزدیکترند مهمتر هم می‌شود وقتی می بینیم انیمیشن های سینمایی مثل شاهزاده ایی از روم (داستان مادر امام زمان) و فیلشاه (معجزه سال تولد پیامبر) از دنیای حیوانات آغاز می شود. و فیلم بچه های آسمان از مسئولیت پذیری علی شروع می شود. زیرا احساسی که مخاطب در لحظات ابتدایی فیلم تجربه می‌کند، ادراک او را از کل فیلم تحت تاثیر قرار می‌دهد. همچنین در مورد فضای معماری اگر از در اصلی وارد شویم فضا با احترام، و هندسه ی فضا خوانا است و اگر از درهای فرعی وارد شویم فضا ناخوانا می‌شود و حریم فضا شکسته می‌شود. همانگونه که برای حفظ حرمت مسجد، ورودی های خاصی را طراحی می‌کنند. در طراحی ورودی مسجد امام و مسجد شیخ لطف الله این مسأله به اوج خودش می‌رسد و احساس وجودی فضای مقدس مسجد را چند برابر می‌کند. نقشه ی رفتاری در این مساجد بدین صورت است که بعد از ورود، با حرکت در راهروها تغییر جهت می‌دهیم، به طوری رو به قبله وارد فضای مسجد شویم. و در فضای مسجد عبودیت است. آیا نقشه های رفتاری فضای مسجد و تغییر جهت به سمت قبله و عبودیت هم می‌تواند تناظری برای فضای داستان باشد. روایت مؤدبانه شأنی از حقیقت را برای مخاطب آشکار می‌کند و خبر از سلسله مراتب وجودی در داستان می‌دهد.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: آری! ورود از درِ اصلی در سینما نیز همان افقی می‌باشد که در ابتدای هر فیلمی باید مقابل تماشاگر گشوده شود و آن این است که ما بدانیم چه انسانی را باید مخاطب خود قرار دهیم و ورود از درِ اصلی به نظر می‌آید مخاطب قراردادنِ انسانیت انسان‌ها است و محبّتی که باید بین آن‌ها در میان باشد تا انسان آخرالزمانی در چنین فضایی به ظهور آید. فضایی که می‌فرماید گرگ و میش در یک آخور غذا می‌خورند. موفق باشید.      

32501
متن پرسش

به نام حق استاد دلسوز سلام علیکم: استاد بنده یک روز در هفته شرح مقالات را گوش می دهم که الان جلسه ی نهم هستم و یک روز کتاب مقالات را مطالعه می کنم و یک روز هم (یک ساعت) سیر مطالعاتی را با نکته برداری پیش می روم. دعاهای کمیل و ندبه و صباح و عهد را مداومت دارم ولی غالبا حواسم پرت می شود. برای چهار روز باقی مانده از هفته چه پیشنهادی دارید تا به لطف خدایمان بهتر در این راه پیش بروم؟ و استاد امان از این زبان که دیوانه ام کرده گاهی اصلا انگار نه انگار که عضوی از بدن من است و باید از من فرمان ببرد چکار کنم که انقدر حرف نزنم؟ خدا روحتان را به خودش نزدیک کند و لبخند امام زمان روزیتان ان شاءالله

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: ۱. از اُنس با قرآن از طریق تفسیر، غافل نباشید و پیشنهاد بنده آن است که ابتدا صوت‌های سوره آل‌عمران که در سایت هست را دنبال فرمایید. ۲. از ورزش و فعالیت‌های بدنی غفلت نفرمایید. موفق باشید

32499
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرامی، و با تشکر از زحمات شما، لطفا در راستای رسیدن به «سینما، ایوان نظر» در انقلاب اسلامی راهنمایی بفرمایید. می‌دانیم بیان سینمایی حال مخصوص به خود را دارد و حال حسی است که در نسبت با وجود صورت می گیرد. فرم، جهت و نحوه ی حرکت در رجوع به حقیقت در بیان سینمایی، اگر با نظر به مقام جامعیت صورت گیرد، مظهر اسم «الصمد» یعنی «به سوی او» می شود. و اگر در فیلمنامه و کارگردانی رجوع به حقیقت در مقام جامعیت نباشد و اگر حیات حقیقی دیده نشود، شرّ ما خلق (آنچه فیلمنامه و کارگردانی خلق کرده) مخاطب را گرفتار می کند، زیرا هر حقیقتی در مقام جامعیتش خودش است و اگر هر چیزی از جامعیت جدا شد از حقیقتش خارج می شود. وقتی فیلمنامه و کارگردانی وجود خاصی نباشد، نه خودش را ببیند و نه غیر را، و فقط حق ببیند. خدا خودِ رجوع به حق «الصمد» را به او می دهد. و تا وقتی بقیه چیزها را حس می کند و وجود برایشان قائل است، توحید اش کامل نیست. از طرفی صحنه های فیلمنامه اشاره ایی است به پایگاه وجودی ایی که فیلمنامه نویس در خود، آن پایگاه را می شناسد. پایگاه قرب به حق. و فیلمنامه نویس برای نوشتن صحنه ها در عالم خیال، عقل و یا قلب خود مستقر شود و مخاطب را با خود در همان لایه از وجود حاضر می‌کند و با حرکت بین صحنه ها مخاطب را در لایه های وجودیِ حس، خیال، عقل و قلب عبور می دهد تا به جامعیت برساند. مبنای این حرکت در لایه های وجودی، جاذبه و کششی است که در معنا و حقیقت داستان وجود دارد و در تطبیق با جذابیت های تکنیک سینما به تصویر در می آید. رسیدن به نوع و جنس چنین جذابیتی در تصویر بسیار اهمیت پیدا می کند زیرا جذابیت سینمایی تحریک ایجاد می کند و این تحریک منشا حرکت می شود و اگر دقت نشود جذابیت در بیان تصویر به سمت تحریک غرایز و یا تحریک احساسات می رود. در صورتی که جذابیتی از جنس انقلاب اسلامی که بر جامعیت قلب استوار است خودش محرّک است و ریشه در محبت انسانِ کامل دارد، چنین حرکتی، حرکت شوقیِ شخصیت داستان و حرکت حبّیِ حضرت حق را تعریف می کند. از آنجایی که با حرکت حبّی، تجلی حقیقت رخ می دهد، جامعیت نشانه ها و جاذبه های چنین حرکتی در تصویر بسیار اهمیت پیدا می‌کند. محبت به جنبه ی وحدانی در عالم حاضر است و اگر در قلبِ فیلمنامه و کارگردانی نور محبت انسان کامل (مقام جامعیت) باشد، جذبه های چنین نوری در بیان سینمایی، قلب مخاطب را تسخیر می کند و محرّک او برای عمیق شدن در لایه های وجودی می شود. ظهور محبت به انسان کامل با اجتناب از صفاتی که متضاد با این محبت است صورت می‌گیرد. سفر شخصیت اصلی داستان در ابعاد وجودی او در عالم حس، خیال و عقل می گذرد تا در حیات انقلاب اسلامی به قلب برسد. اینکه حضور در هر کدام از این ابعاد وجودی، منجر به رفتارهای مخصوص به خود از شخصیت می شود، فیلمنامه و کارگردانی را هدفمندتر می کند و مستقل ندیدن شخصیت ها و حرکات و تاکید کردن بر حالات وجودی نه بر حالات نفسانی از ویژگی هایی است که در نظر گرفته می شود. از طرفی شخصیت اصلیِ تنها وجود ندارد. شخصیت اصلی به نور جامعیت در صحنه است. هویت شخصیت اصلی که در نسبت حق و خلق تعریف می شود در گفتار و رفتار و حالات او منعکس می شود. او که مأوایی در حقیقت یافته، برای اینکه همواره خودش را در آن مأوا بیابد، ایستادگی و مقاومت می‌کند. او که به علم حضوری می رسد، هم رجوع دارد و هم تحقق. مخاطبی که با شخصیت اصلی (مجلای کمالات الهی) همراه می شود، هر لحظه خود را در عین ربط بودن، محتاج بودن، فقیر بودن و مضطر بودن به حق احساس می کند و از طریق وجود او به همه ی حقیقت منتقل می شود. وقتی رجوع به حقیقت در فیلمنامه و کارگردانی باشد، کثرت ها شخصیت دار نمی شوند و ترکیب بندی صحنه چشم ها را به حضور حق می اندازد و بر ماهیات تأکید نمی کند. زیرا صورت ماهیات که در ذهن واقع می شود، سایه علم حق است که از طریق حق در کارگردانی اشراق می شود. و تصاویر آن طور که هستند جز برای قلبی که به حقایق منور شده و حجاب ها بر طرف شده محقق نمی شود. و اگر کارگردانی خلوص قلب نداشته باشد و مقصدش حق نباشد، عالم داستان چهره اش را به او نشان نمی دهد. زیرا نفس با "واهب صُوَر" صورت ابداع می‌کند و کارگردانی از تعلقات عقلی، خیالی (ذهنی) عبور می کند و با تمام وجود به حق رجوع می کند و از واهبِ صور طلب می کند که صورت های داستان را که اصالت دارد به او نشان بدهد تا جزئیاتی که متصل به مقام کلی است در تصویر ظهور کند. زیرا عالم مثال، علم است و انسان را با حقیقت مرتبط می کند و از آنجایی که وجود علمی همان وجود ذهنی است، سینما باید بر بنیان علم باشد، علمی که با قرب به حضرت حق آشکار شود تا بتواند وارد عالم مثال شود و شهود صورت گیرد. نفس با مقام علمی آنچه می بیند متصل می شود و با نازل شدن در عالم مثال صورت وجودی را در موطن خیال می بیند.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: حقیقتاً در تاریخی هستیم که با تصاویر و صحنه‌های سینمایی اموری را می‌توانیم به مخاطبان‌مان بنمایانیم و گوشزد کنیم که مقصد و مقصود انبیای الهی بوده است چیزی که ملاحظه کردید اخیراً آقای شهاب حسینی متذکر آن شدند. و البته نباید وقتی می‌خواهیم معانی قدسی را در قالب داستان و فیلم آوریم، به صورتی سطحی و حالت مستقیم اخلاقی درآوریم؛ بلکه باید آن مفاهیم حالت «اشارت» داشته باشد و نه صراحت.

آنچه در متن جنابعالی مطرح است، امری است که خواهی نخواهی باید در این تاریخ مدّ نظر فیلم‌سازان ما باشد هرچند همه آن محقق نشود. ولی نباید به صرف آن‌که این امور به قول آن‌ها «انتزاعی» و قابل تحقق نیست به‌کلّی از تحقق آن‌ها منصرف شد. سینمای فاخر نیاز ما جهت ارائه اهداف انقلاب اسلامی می‌باشد. موفق باشید     

32464
متن پرسش

سلام علیکم و خدا قوت: ۱. می‌خواستم بدونم به نظر شما دیوان اشعار امام خمینی تا چه حد حاوی و دارای مباحث عرفانی و سلوکی هست یعنی آیا مثلاً اون مراحل سلوک و مباحث غلیظ عرفانی رو میشه در این دیوان پیدا کرد ؟ ۲. به نظر شما برای سلوک و افزایش حب خداوند انس گرفتن با اشعار و دیوان کدام یک از عرفا بهتر هست؟ مثلا بیشتر اشعار (حافظ) رو توصیه می‌کنید یا اشعار (امام خمینی) یا (علامه حسن زاده آملی) قاعدتاً افراد مذکور شعرهای غنی و عرفانی دارند اما می‌خواستم بدونم اگر قرار باشه یک کدامش رو توصیه کنید کدوم رو توصیه می‌کنید؟ ممنون

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: هرکدام ارزش خود را دارند. آری! واقعاً دیوان حضرت امام خمینی «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» نکات عرفانی خوبی دارد ولی عنایت داشته باشید زبانِ عرفان در شعر، زبان خاصی است با اصطلاحات خاص. پیشنهاد می‌شود اگر فرصت کردید مباحث «ما و حافظ» که در سایت هست را دنبال بفرمایید. امید است که شروع خوبی باشد. https://lobolmizan.ir/hafez  موفق باشید

32454
متن پرسش

سلام: وقت بخیر، عیدتون مبارک. استاد بهتره کتاب قیدار رو بخونید، اگه خوندید، دوباره مطالعه اش کنید خدا آگاهِ خواست خداست که به یاد شما افتادم در حالیکه چند سالی ست نه کتابهایتان را خوانده ام نه دیگر صوتی شنیده ام. حتما راهگشای شما بوده کار خدا با کارهای ما توفیر دارد.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: والأمر الیکم ان شاء الله در روحیه جوانمردی که نیاز امروز ما می باشد. بیش از بیش موفق باشید. موفق باشید

32432
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرانقدر: برای رسیدن به شهود جمعی در فیلمنامه نویسی لطفا راهنمایی بفرمایید. فیلمنامه نویسی گزارشی است که مخاطب در روحانیتش قرار می گیرد. فیلمنامه نویس باید صفات بشری (کثرتی که اصیل نیست) را دفع کند تا حقیقت را تصدیق کند و روح تزکیه بر کل فیلم حاکم باشد زیرا هر کثرتی که به وحدت نرود سایه و دروغ است. ما به جای اینکه صُوَر ذهنی خودمان را به قصه تحمیل کنیم، می خواهیم با فیلمنامه و کارگردانی صُوَری که از ذات صحنه یا رفتار و یا قصه برمی خیزد را مشاهده کنیم و از آنجایی که وزن از خود حقیقت است، صفتی که ذاتی هر صحنه است، میزانی برای فیلمنامه و کارگردانی محسوب می‌شود. در سه گام طراحی صحنه؛ انتظار تجلی، رویت تجلی و رجوع به تجلی می تواند، حس وجودی صحنه را روشن تر کند. و خروجی تقوی پیشه ایی را برای ورود به صحنه ی بعد محقق کند؛ خروجی از ظلمت به نور در تقوی پرهیز، تقوی گریز و تقوی ستیز. همچنین شروع و پایان با حقیقت است. هو الاول و الآخر و الظاهر و الباطن. و اگر قرار باشد باطنی تجلی کند، در صورت ظاهر می‌شود و عبودیت صحنه جایگاه تجلی و یا به عبارتی مجلای حقیقت می‌شود. اینکه روح حاکم بر صحنه به چه اشاره می کند، چقدر عبودیت دارد و چگونه با فیلمنامه نویسی می شود بندگی کرد اهمیت دارد. و به فیلمنامه نویس در زمان انتخاب عناصر کمک می کند که از نفس اماره عبور کند و با نفس مطمئنه پیش برود. در گام های اولیه ی فیلمنامه نویسی باید روحانیتی از داستان برای جمع ایجاد شود تا جهان کثرت فیلمنامه نویسان در آن به وحدت برسد و آن فراتر از طرح کلی سفر شخصیت است. و نگاه به احوالات حاکم بر داستان است که می تواند حتی اگر حلقه های زنجیر تقدیر در داستان هنوز شکل نگرفته است زیباییِ نگاه شهود آمیزی را به تصویر بکشد. عبودیتی که در ترکیب هر صحنه، توسط شبکه ی عناصر داستانی ایجاد می‌شود، پیوندی اصیل با ربوبیت عالم داستان دارد. به همین خاطر گزارش فیلمنامه نویس از شهود حقیقت در تطبیق با نسبت حضرت محمد (ص) با حقیقت که اصل است، می تواند در نظر گرفته شود. کشف در فیلمنامه نویسی رجوع به حقیقت است و اگر در خارج واقع نباشد شیطانی است. زیرا وقتی یک سایه سنگین از افکار و افق بر روی داستان می اندازیم احساسات سنگین می شود و نمی تواند با حقیقت بالا برود. وقتی فکر می سازیم و بر اساس دستگاه فکرمی کنیم، توقف و حدود پیش می آید. در فیلمنامه، یک حقیقت وجودی است که ظرفیت های مختلف آن، در عناصر داستان به ظهور می‌رسد. و فیلمنامه نویسی و «حسِ وجودیِ نوشیدن» از حقیقت به نحوه ی رجوع به حقیقت مرتبط می‌شود. و تنها با نگاه جامع محمدی می‌تواند جمعیتی از نویسندگان را وحدت ببخشد. زیرا در برزخیت کبری که صفتی بر صفتی غلبه نکند و در تعادل باشد، چنین جامعیتی وجود دارد. ترجمه ی وجودی تک تک عناصر صحنه، رجوع وجودی فیلمنامه به حقیقت را مشخص می کند و توافق گروه را میسّر می کند. و عقل تکنیکی آهسته آهسته به ظهور می آید و شاعرانگی فرم از وجود برمی خیزد. در فیلمنامه نویسی گروهی نباید متن طرف دیگر را در متن خود ترجمه کرد. بلکه باید وجهی از قضیه که متن می خواهد به آن اشاره کند را یافت. و آن وجه را با وجوه اشاره شده توسط متنی دیگر، در صحنه به جامعیت رسانید. اشاره ی متن که ترکیب صحنه آن را ایجاد می‌کند، مهم است و ملاک ارزیابی قرار می گیرد. در هر صورت باید در نظر گرفت ذهنِ دیگری، محدوده ی ناشناخته است که از خود چیزی در آن نمی شناسیم. و با کوچکترین بحث و جدل عالم شهود از میان بر می خیزد. همین که فیلمنامه نویس و کارگردان خود دارد، نسبتش با صور خیالیه نسبت محروم شدن از حقیقت است. همین که در نفس خودش و و نسبت با نفس خودش ببیند، فیلمنامه از حقیقتش می افتد. حق و اتصال به حق همه چیز است و نگاهی که در آن فقر ذاتی هر صحنه از فیلمنامه و اتصال به غنی مطلق اصالت داشته باشد، به صحنه ها وجود می بخشد و تجلی رخ می دهد. فیلمنامه نویسی صاف کردن دل است، نباید رجوع به خلق باشد. اصلا رجوع به خلق نداریم. رجوع به خلق باید از رجوع به خالق شروع شود و در دل رجوع به حق، رجوع به خلق نهفته است. جنس نشانه ها در فیلمنامه، آدرس حقیقتی است که به آن رهنمون می شویم و معرفت در این راستا بسیار اهمیت دارد. برای فیلمنامه نویسی از درون به بیرون باید اول به محضر حقیقت داستان برویم، نه اینکه با خودمان در داستان او قدم بزنیم. باید بی خود باشیم، تا آنجا باشیم. آن وقت است که داستان حقیقت درونش را نشان می‌دهد. در فیلمنامه نویسی و حرکت دوربین نسبتی را می جوییم که خدا در میان آن نسبت حضور داشته باشد و هر آن او را شهود کنیم. به همین دلیل فیلمنامه و کارگردانی با خودش درگیر می‌شود تا از مرتبه ی مادون به مافوق برود، زیرا اگر بازاری شود دیگر نمی تواند حقیقت را تصدیق کند. فیلمنامه نویس اگر در فیلمنامه خودش را بخواهد نشان بدهد، غیر پیدا می شود، تا همه ی خودش را نفی نکند رجوعش حقیقی نیست. به اندازه ایی که الله را می شناسد خودش را نفی می‌کند. او جویی که به دریای حقیقت می‌رسد، را کشف می کند و خودش را در آن می اندازد. قدرتِ فیلمنامه به احقاق حق است. زیرا در هر صحنه حقی باید رعایت شود و ترکیب بندی بر اساس آن صورت می پذیرد تا به تعادل برسد. و رعایت حقوق در همه ی مناسباتِ صحنه در نظر گرفته می‌شود. اینجا سیاست به میدان می آید. سیاست یعنی رعایت حقوق (حق خدا، حق خلق و حق نفس). سیاست نحوه ی ارتباطات است. اینکه در فیلمنامه با چه سیاستی صحنه ها چیده می‌شود، بسیار مهم است. سیاست خودش رجوع الی الله و حرکت حق مدارانه است، موضع گیری به جا، شایسته و مناسب. سیاستِ دوربینِ فیلمنامه نویس، جاذبه و دافعه ایجاد می کند. زیبایی سیاست، زیبایی وجودی است. و عبارت «سیاست ما عین دیانت ماست» جمعیت فیلمنامه نویسان را برای تدبیر به تفکر می برد.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر بنده متن جنابعالی تذکری است برای فیلمنامه نویسانِ امروزینی که بنا دارند خود را  دوباره در فیلمنامه‌های‌شان پیدا کنند و بسط دهند. آری! ما به فلیم‌نامه‌هایی نیاز داریم که می‌فرمایید. فلیم‌نامه‌هایی که ناگفتنی‌ها را در قالب فلیمنامه به زبان آورد و ابعاد متعالی انسان بدون واژه‌های به ظاهر اخلاقی مدّ نظر آورده شود، ابعادی که وجه فطرت توحیدگرایِ انسان را با او در میان می‌گذارد.

در فلیمنامه، صحنه، صحنه جاری‌بودن روحی است در تن بی‌جانِ بازیگران تا تن‌هایِ بی‌جانِ مخاطبان را جانِ دوباره بخشند. این‌جا است که بازیگران می‌توانند متوجه نقش عظیم انسانی خود باشند و در نقش خود رسالتی را احساس کنند که انبیای الهی در خود احساس کردند. دائماً باید در هر صحنه‌ای از فیلم به رسالت خود نظر داشته باشند و کار فلیم‌نامه‌نویس در این فضا، کارِ خلقِ انسانیتی است که گم شده است.

 بنده در کار خوب شما تحت عنوان «صدایی از اعماق اقیانوس» چنین رسالتی را احساس کردم به طوری که نوعی آدرس‌دادن به حقیقت بود.

چه خوب می‌فرمایید که سیاست یعنی رعایت حقوق «خدا» و «خلق» و «نفس»، و این وظیفه فلیمنامه‌نویس است که با اشاره به این حقوق در قالب تصاویر، متوجه زیبایی چنین سیاستی شود که عین دیانت است. امید است رفقایی که بنا دارند از «دوربین» و «تصویر» در این تاریخ بهره‌های انسانی و ایمانی بگیرند، از متن جنابعالی غفلت ننمایند. موفق باشید 

32430
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرامی، در جستجوی مبحث حق الیقین دوربین هستیم. لطفا راهنمایی بفرمائید. فرم مجلای حقیقت است و صداقت در فرم، زمانی رخ می دهد که با ادب و حضور به حقیقت تقرّب بجوئیم، تا فرم و تکنیک را در تجلی خود حقیقت بیابیم. زیرا می‌خواهیم با حقیقت و جنبه های پایدار هر چیز به سر ببریم. به همین خاطر حقیقت، از نحوه ی فیلمنامه نویسی و کارگردانی جدا نیست. اگر وجود در فیلمنامه و کارگردانی باشد حتما ظهور دارد. حتما تجلی دارد. تجلی مال وجود است. تجلی یعنی تعین و اگر حضور تاریخی و وجودی در فیلمنامه و کارگردانی نباشد تجلی ندارد. پس در فیلمنامه نویسی و کارگردانی باید تلاش بر این باشد که وجودی حرکت کنیم. وجودی حرکت کردن یعنی عین ربط به حق حرکت کردن. این عین ربط بودن در فیلمنامه و کارگردانی چگونه منعکس می شود؟ زیرا امکانِ دوربین به او اختیار می‌دهد. اما هر چقدر دوربین به حقیقت نزدیک شود بی اختیارتر می شود. زیرا حقیقت است که مختار است و دوربین در تکوینش از حقیقت حکم می‌گیرد. دوربین در داستان با خودش یک روح می برد. اگر فقط تماشاگر باشد به نتیجه نمی رسد. باید اهل عمل باشد تا بیابد. این راه تدبر دوربین را می خواهد. دوربین باید اهل ریاضت و تقوی باشد. و تقوی دوربین یعنی آزاد شدن از دنیا و نه گیرافتادن در دام اعتباریات که منجر به گوشه نشینی دوربین و عدم حضور می شود. تقوی یعنی نزدیک ها را نزدیک دیدن و حقیقت نزدیکترین است و وجود به اعتبار حق بودن از همه چیز به همه چیز نزدیک تر است. و دورها را دور دیدن زیرا که مشغول شدن به جزئیات، دوربین را از حقیقت غافل می‌کند. فیلمنامه نویسیِ دوربینی، ترکیب حقیقی تری را از نیّت انتخاب صحنه ها ارائه می دهد. از آنجایی که رسیدن به حق الیقین اولین شرطش نفی خود است. و در تاریخ حق الیقین انقلاب هر جا طرف خودش را نفی کرد، بیشتر اراده ی الهی را در خودش حس می‌کند. آیا یگانگی دوربین با شخصیت اصلی می‌تواند با حذف شخصیت اصلی از تصویر حق الیقین را به تصویر بکشد؟ و دوربین به جای شخصیت ببیند، بشنود، تیر بیاندازد. با این نگاه هویت قاب بندی و حرکت دوربین در هر مرحله از علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین شخصیت اصلی می‌تواند متمایز ظاهر شود. یگانگی دوربین با شخصیت و یا عناصر مختلف، ارزشی از جنس حضور به آنها می دهد. در نگاهِ دوربین ماهیت نباید غلبه کند. در ساحت رجوع به وجود با وجهی که در قلب هست و برعکس حس، سریع از کثرت به وحدت منتقل می‌شویم. دوربین بر مبنای ملکوت داستان حرکت می‌کند و تحت تأثیر ملکوت داستان به انکشاف می‌رسد. نه بر اساس اتفاق ها و حادثه ها. دوربین می‌خواهد از طریق شریعتِ فیلمنامه وارد عالم تکوین شود و می‌خواهد ملکوت را بالفعل کند. دوربین باید با رفتارش وارد یک عالم بشود و عالم یعنی آنچه حضرت حق را با آن ببینیم. با رؤیت تجلی اسمائی در هر صحنه، دوربین تلاش می‌کند حس وجودی مربوط به آن را تداعی کند. حقیقت نسبت به دوربین در اسمائش تجلی می‌کند. اسم ها اشاره به هم دارند و حجابی هستند که نورَند و می‌خواهند ما را به جایی ببرند نه اینکه بیرون نگه دارند. اسماء، نیروها و ملائکه و کارگزاران هستی هستند. در رجوع اسماء به اعتبار جامعیت، عناصر داستانی و شخصیت ها در مظهریت تعریف می شوند. حق می خواهد حضوری را به دوربین بدهد، دوربین باید دریابد و عقب نکشد و اگر با معرفت دوربین حس عبودیت از فرم گرفته شد، آن وجه با انسان کامل شناسایی شود.

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: آری! آنچه چشم‌های گرفتار عقل مدرن دیگر نمی‌توانند ببینند، این دوربین‌ها هستند که توان اشاره به آن‌ها را می‌توانند به عهده بگیرند و بحمدلله این اتفاقی است که با حضور در تاریخ انقلاب اسلامی در حال رخ‌دادن است تا از آن به بعد، سینما خانه به خودآمدنِ انسان‌ها باشد و نه خانه بی‌خودشدن و غفلت انسان‌ها.

جنابعالی در نوشته خودتان به خوبی می‌فرمایید دوربین باید کجاها را نشان دهد تا آنچه مدّ نظر قرار می‌گیرد حقیقت باشد در آینه تصویر. و این غیر از آن است که با حجاب‌شدنِ تصاویر، حقیقت گم شود.

امروزه با سیطره کمّیت باز باید هنر درست‌دیدن به یاری بشر آید و صحنه‌هایی آفریده شود که انسان در دل تصاویر، چیزهایی را بنگرد که بنده آن را معجزه دوربین در این دوران می‌دانم همان‌طور که پیامبران نگاه‌ها را از ظاهر به باطن بردند و ظاهر را آینه باطن قرار دادند. کاری که شهید آوینی عزیز نیز از آن غافل نبود.

توصیه بنده آن است که کاربران محترم متن جنابعالی را چندین مرتبه بخوانند تا به جای فرار از سینما، به سینمایی که در بستر انقلاب اسلامی در حال تولد است فکر کنند و اگر حضرت روح الله «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» فرمود: «درِ میخانه گشایید به رویم شب و روز» آن میخانه در این زمانه می‌تواند سینما باشد. موفق باشید

32424
متن پرسش

با سلام و عرض خسته نباشید: استاد آیا شما توصیه می کنید که افراد فیلم های غربی را با مفاهیم اخلاقی و ارزشی و معرفتی نگاه کنند ( مثل فیلم تلقین)؟ منظورم فیلم هایی است که بعضا خود جامعه غرب را هم نقد می کنند و فیلم های عمیقی هستند که از فضای ابر قهرمانی و تخیلاتی سینمای غرب به دور هستند. نکته ای رو که باید در نظر گرفت این هست که فیلم قابلیت ها و اقتضائاتی را دارد که بعضا یک کتاب یا یک سخنرانی ندارد. با این همه آیا شما دیدن این فیلم ها درست می دانید؟ ( از لحاظ شرعی و فقهی منظورم نیست.)

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده فیلم مذکور را ندیده‌ام و بنده هم متأسفانه فرصت دنبال‌کردن فیلم‌های غربی را ندارم. ولی همان‌طور که صاحب‌نظران این قضیه از جمله جناب آقای طالب‌زاده و رفقایی که بنده می‌شناسم؛ می‌فرمایند افراد متعهد و متفکر حاضر در جهان غرب با دغدغه‌های انسانی که دارا هستند، فیلم‌های فاخری را به میدان آورده‌اند که حتی اساس تفکر غربی را به نقد مبنایی کشیده‌اند. موفق باشید

32392
متن پرسش

سلام و ارادت محضر استاد گرامی: در ارتباط با رویکردتون در جوابگویی به دو سوال ۳۲۳۶۰ و ۳۲۳۶۳ بسیار سپاسگذارم، لذا به خودم جرئت دادم که کمی بیشتر وقت گرانبهای شما رو بگیرم. از آنجایی که به تعبیر آیت الله میرباقری که فرمودند کرونا پدیده ایی تمدنی است و نه صرفا پزشکی و می‌خواهند با آن جهان را بازسازی کنند لذا بنا بر حوالت تاریخی ما مبنی بر نگاه تمدنی پیگیر این پدیده شدم. حقیقتا خیلی ذهن من درگیر شده و تا الان به جرات بالای پنجاه ساعت سخنرانی از اساتید و متخصصین در رشته های مختلف گوش داده ام، فیلم، کلیپ، لایو و کتاب و مقالات مختلف خوانده ام اوایل فقط از سر حس کنجکاوی و تردید بود ولی الان تقریبا به یقین رسیدم که  کلاهی یا بهتر بگم فاجعه ایی به عمق همان فاجعه کنترل جمعیت بلکه از جهاتی بیشتر در حال  شکل گیری  بر سر ملت ها علی الخصوص ایران است و جالب اینکه توسط همان تیم و افرادی که بواسطه آن کار حتی جایزه هم از سازمان ملل گرفته اند رخ می‌دهد بعد از تقریبا دو سال فریاد و تضرع ما بالاخره تلویزیون مستند «برنامه کرونا» را راجع به ماهیت ویروس کرونا پخش کرد، هر چند در چرایی پخش همچین مستندی با این تاخیر و در این برهه زمانی جای حرف هست اما باز روشن کرد که ویروس دست ساز هست و دقیقا همان افرادی که در راس سازمان های جهانی و بهداشتی آمریکا قراردارند و الانه پروتکل ها و داروهای مختلف را برای مردم جهان تجویز می‌کنند همانها متهم اصلی در ساخت این ویروس هستند! پس آیا نباید شک کرد؟ هرچند در مورد واکسن و طب مدرن انتقادات بسیاری وارد است مثل همان که شهید آوینی معالجات طب مدرن را مضحک خواندند و یا همین استاد میرباقری که فرمودند اگر واکسن را بخواهیم بالکل نفی کنیم از ما نخواهند پذیرفت لذا حداقل باید بپذیریم که آن چیزی حقی است که در این موضوع دارند از آن اراده باطل می‌کنند. ولی جناب استاد در حال حاضر بحث من بر سر دو قطبی های طب مدرن و سنتی یا موافقان و مخالفان واکسن نیست، بلکه همه بحث سر اعتماد کردن یا اعتماد نکردن به دشمن است به گفته صریح وزیر اسبق بهداشت دکتر طریقت منفرد در برنامه عصر شبکه افق بین نزدیک به دویست کشور جهان فقط سی کشور پروتکل های WHO را پذیرفته و انجام می‌دهند و ایران در بین این سی کشور نه تنها اول است بلکه خیلی اول است و در فاصله بسیار زیادی از کشور دوم قرار دارد! آیا مسولین ماهیت WHO را نمی‌دانند؟! یا چرا بگفته دکتر ملک زاده ایران در مسئله تست و کارآزمایی بالینی داروهای کرونا که در سطح جهان تحت عنوان سولیداریتی انجام شد نه تنها شرکت کرده بلکه بيشترين افراد شرکت داده شده در این کارآزمایی یعنی در حدود نصف آنها! از ایران بوده است و حدود ۴۰ درصد از این شرکت داده شدها هم فوت کرده اند؟ آیا رواست شیعه خانه امام زمان اینطور موش آزمایشگاهی سازمان های جهانی یا بهتر بگم آمریکایی صهیونیستی باشد؟ آیا اینها به فرموده رهبری که در همین سخنرانی اخیر خود با مردم تبریز مقابله با استکبار رو جزو اهداف انقلاب شمردند عمل کرده اند؟ چرا به عنوان اینکه رهبری به اصرار دیگران واکسن زدند و اینکه ما الان دولت و مجلس انقلابی داریم چشممون رو روی همه این قضایا بسته ایم؟ آیا رهبری نفرمودند که مطالبه کنيد؟ نفرمودند در مواجه با حوادث مختلف که پیش می آید تنها به فعل من به عنوان رهبری نگاه نکنید؟ نفرمودند تحقیق و تفحص کنید؟ آیا رهبری موضوع نفوذ جدی را مطرح نکردند؟ آیا نفوذ جدی یعنی نفوذ در چهارتا اداره و شهرداری یا ارگان بالاتر؟ چرا ما به تعبیر رهبری جنگ بیولوژیک و ترکیبی حال حاضر را قبول نداریم؟ مگر رهبری نفرمودند که ورود واکسن آمریکایی و انگلیسی ممنوع است؟ پس چرا از مبدا هر کشوری که در آن استرازنکا ممنوع شده است ما واردات انجام دادیم؟ کافیست شما لیست کشورهایی که در آن این واکسن ممنوع شده است را در فضای سایبر جستجو کنید دوست و دشمن دلسوز ما شده و واکسن به ما اهدا می‌کند! چرا کسی توافقنامه کوواکس را برای واردات واکسن بررسی نکرده است؟ مگر نباید هر پیمان نامه و قراردادی با نظارت مجلس انجام شود! این قرارداد ننگین که از برجام برجام تر است بدون گذر از هیچ نهاد نظارتی امضا شده است کاش راهی بود که مستندات عرایضم را محضرتان ارسال کنم از جناب نظری خواهش کردم پل ارتباطی جهت ارسال فایل و فیلم خدمتتون معرفی کنند فرمودند خدمت خودتون بگم در صورت صلاحدید خوشحال میشم آیدی یا شماره ایی را معرفی کنید. در آخر از اینکه وقت گرانبهای شما را گرفته ام عذر میخوام ولی این حس تاریخی طوری مرا در برگرفته که تقریبا بیشتر وقت روزانه من رو به خودش اختصاص داده و امیدوارم که به دعای شما خداوند من را نیز در خیل جهادگران تبیین که مد نظر حضرت آقاست قرار دهد ان شاءالله

متن پاسخ

 باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده در جریان کانال‌ها و سایت‌هایی که می‌فرمایید هستم. عمده آن است که با توجه به حضور مقام معظم رهبری در این میدان و مشاورانِ کارآزموده‌ای که دارند و همچنان تأکید بر رعایت دستوراتی را می‌کنند که همین مشاوران تأکید دارند؛ این میدان، میدانی نیست که امثال بنده وارد شویم. اشکال بسیار اساسی که به سخن شما و بعضی از دوستانی که مانند جنابعالی فکر می‌کنند دارم، این است که می‌فرمایید: «رهبری به اصرار دیگران واکسن زدند». و متأسفانه رفقا آن‌قدر این جمله را تکرار می‌کنند که باورشان آمده راست می‌گویند. در حالی‌‌که این یک تهمت بزرگ است به کسی که تا خودش به حقّانیتِ یک عمل نرسند، اقدام به آن عمل نمی‌کنند. موفق باشید

32375
متن پرسش

سلام استاد گرامی: پیشاپیش عذرخواهم در مورد همچین موضوعی سؤال می‌پرسم. در قشر جوان ما چنان که در مطلب زیر از کانال خرمگس اشاره شده ظاهرا یک حالت عقده به لذت طلبی افراطی و شهوت رانی ایجاد شده است. ظاهراً از بعضی جهات قشر جوان ما دارد از امریکایی ها جلو می‌زند و کلا پدیده عجیبی است که در خاورمیانه ما شهره شدیم به این که از لحاظ فرهنگ عمومیِ مردم، ما آمریکایی ترین کشور خاورمیانه هستیم و شاید از آمریکایی ترین کشورهای دنیا. این غیر از این است که در این سی سال سبک معماری و شهرسازی و حتی سیاست های توسعه مان هم از آمریکا گرفته شده و شاید یک علت این فرهنگ عمومی همین سیاست های آمریکایی باشد (نمونه ای از الناس علی دین ملوکهم). سؤالم این است آیا این را فقط پدیده ای باید بدانیم که ناشی از سیاست های لیبرالی کارگزاران و اصلاح طلبان و تاثیر ماهواره ها و شبکه های اجتماعی ولنگ و باز ما است یا سیاست های دینی و تبلیغی ضعیف ما هم نقشی داشته؟ ظاهراً دقیقاً عکس آن چیزی که مد نظر امام و رهبری بوده در جامعه ما اتفاق افتاده و این تناقض خیلی آزاردهنده است. البته بالا رفتن سن ازدواج هم ظاهرا در اینها دخیل است اما این فرهنگ تجرد هم بی ارتباط با سیاست های فمینیستی و جذابیت زندگی شهری و فرهنگ عیاشی فارغ از مسئولیت خانوادگی نیست. خلاصه اوضاع وانفسایی است و واقعا باعث سرافکندگی حکومت دینی است. [Forwarded from خرمگس] [ Photo ] فکر نمی‌کنم هیچ کشوری در دنیا بتوان یافت که در آن به اندازه ایران بازیگران پورن و افراد عیاش، شهرت داشته باشند. امروز نگاهی به صفحه اینستاگرام و کامنت های زیر پست های این شخص (با نام بلیزریان) که تنها هنر او قمار و زندگی در کاباره ها است داشتم. مسئله باور نکردنی آن بود که بیش از نیمی از کامنت های زیر تصاویر و عکس های عیاشانه این فرد به زبان فارسی است که همگی حسرت سبک زندگی او داشته و به حال او غبطه خورده اند. (جالب آنکه یک کامنت به زبان چینی یا هندی که بیش از یک میلیارد جمعیت دارند دیده نمی شد) در صفحات مربوط به بازیگران پورن، کیم کارداشیان یا دختر و همسر ترامپ هم شرایط به همین گونه است. "ناخوداگاه بیرون است" ایرانیان به قهرمانان صفحات پورن و ابتذال تبدیل شده اند و با افتخار آن را فریاد می زنند. و این عبرتی برای ماست. درس عبرت برای جامعه ای که با اعدام و آتش زدن خانه روسپی ها می خواست سردمدار اخلاق و معنویت در جهان باشد. @kharmagaas

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: آری ای برادر! شرایط، شرایطِ آخرالزمانی است آن‌هم در امّ القرایی که مهد ظهور نور آن حضرت است و به همین جهت در این کشور نور کامل ایمان از یک طرف و ظلمات غلیظ آخرالزمانی در حال ظهور است و همین امر موجب شده تا بنده کراراً عرض کنم در شرایطی نیستیم که با آموزه‌های دینی متوسط بتوانیم این نسل را در مقابل آن ظلمات قرار دهیم. آیا این‌که حضرت روح الله «رضوان‌الله‌تعالی‌علیه» در سال‌های آخر عمر مباحث عرفانی سوره «حمد» را مطرح کردند، بی‌حساب می‌دانید؟ جالب است که اتفاقاً این نسل در مواجهه با ظلمات آخرالزمانی است که متوجه ظرفیت‌های بس بزرگ حق‌الیقینی خود می‌شود. موفق باشید

32373
متن پرسش

استاد: با پسری ۱۷ ساله که نماز می‌خوانده حالا نماز نمی‌خواند دلیل هم نمی آورد وارد بحث نمی‌شود مهربانی هم می‌کنیم ولی نمی‌دانیم دردش چیست چه کنیم تا کی مدارا کنیم؟ دعا کنید برای همه جوانانی که گرفتار مکر لیل و نهارند. دلم گرفته چه کنم؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: به هر حال باید سخت‌گیری نکرد. این جوانان وقتی مزه خوبی‌های مسلمانیِ مسلمانان را چشیدند، آرام‌آرام به آداب اسلامی نیز متخلق می‌گردند. موفق باشید

32339
متن پرسش

سلام خدمت استاد بزرگوار: دخترم ۱۲ ساله شون هست چه کتابهایی رو می توانند مطالعه کنند تا از همین سنین نوجوانی بتوانند به این درک و فهم برسند که همه چیز بدن و مادیات نیست؟ اصل انسان فطرت و روح است. سپاسگزارم

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: إن‌شاءالله کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» را اگر در کنارشان با همدیگر بخوانید و سپس این کار را با کتاب «چه نیازی به نبی» انجام دهید مفید خواهد بود. کتاب «داستان راستان» مرحوم شهید مطهری نیز افق خوبی را در مقابل نوجوانان می‌گشاید. موفق باشید

32333
متن پرسش

عرض سلام و وقت بخیر خدمت شما استاد عزیز: بنده در مورد انسان کامل از نگاه عرفان دارم پژوهش می‌کنم توی کتاب انسان کامل منتصب به جناب محی الدین به شدت گیر کردم و خواستم ببینم شما شرحی مد نظر دارید؟ و اینکه هر اندازه بتونید بنده راهنمایی کنید ممنون میشم. التماس دعا

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: به نظر می‌آید کتاب «مبانی معرفتی مهدویت» که روی سایت هست، بتواند در موضوع انسان کامل کمک کند. موفق باشید

32326
متن پرسش

با عرض سلام خدمت استاد گرامی، در جستجوی زبان فطرت سینما و ظهور عقل تکنیکی در دوربین انقلاب اسلامی، لطفا راهنمایی بفرمایید. چنین دوربینی چه می بیند؟ و ما را به کجا دعوت می کند؟ و چگونه حضوری را برای ما رقم می زند؟ همانطور که دوربین سنتهای جاری در عالم را می بیند و ضبط می کند، وجود انسان هم ضبط کننده است. و همین ویژگی ذاتی به دوربین هویتی زنده از جنس حضور تاریخی می دهد. دوربین اگر چه ظاهری را ضبط می کند ولی با نحوه ی ضبط کردنش باطنی را نشان می دهد. دوربین در دل صحنه ها به دنبال معنا و مأوا به حرکت در می آید و از طریق حرکت و سکون در مواجهه با آنچه در برابرش قرار گرفته است، با ما صحبت می کند و با جهت گیری و زاویه ی نگاه و قاب تصویر، ارزش گذاری و حس وجودی اش را بیان می کند. دوربین حسِ بودنی را بیان می‌کند و نسبت به داستان در موقعیتی قرار می گیرد و تصاویری را به نمایش در می آورد که جهت گیری وی را نسبت به تجلیات حق آشکار می کند. دوربین اگر ایمان و قدرت ایمان را بشناسد می‌تواند حیات حقیقی را در ایمان قوی عبودیت نشان بدهد. اینکه دوربین تلاش کند چیزی را شریکِ حق نگرداند و نگاهش پیوسته وحدت وجود را بیان کند، ایمان و عرفانِ دوربین را می‌خواهد. عرفان نسبت ها و رابطه هایی را در میدانِ دید قرار می دهد تا هویتی از جنس تجلی آشکار شود. این نسبت ها در تکنیک سینما با داستان، حرکات دوربین، شخصیت ها و مکان ها تعریف می شود. از آنجایی که انسانیّت شاعرانگی است، در یک اثر سینمایی که می خواهد به شعر نزدیک شود، همگیِ این عناصر شعور دارند و حریم انسانیّت را نگه می دارند و البته بیشترین انسانیّت باید در نگاه دوربین باشد. قلب تپنده ی دوربین با جاذبه و دافعه زنده است. دوربین در داستان جذب زیبایی ها می شود، و چه چیزی زیباتر از قلبی که با ایمان زینت یافته است. ایمان و استقامت ورزیدن در آن به قدری جذاب است که بر طبق آیات قرآن فرشتگان را به طرف خود می کشاند. از این رو فیلم های مختلفی در سراسر جهان با استفاده از این تکنیک و به تصویر کشیدن ایمان قهرمان، مخاطبان را جذب کرده اند. زیرا فطرتاً ایمان زیباست. از طرفی زیبایی قلب مؤمن از عرش رحمان است و مقام تدبیر عالم قدس. و انسان مؤمن برای حفظ حریمِ نور مقدسی که در قلبش تابیده است تا عرصه شهادت به پیش می‌رود. پس برای نشان دادن این زیبایی، دوربین حفظ حریم ها را نشان می دهد. چرا که حریم نسبت ارتباط ابعاد وجودی انسان با حقیقت است، از درون تا بیرون. پس برای رسیدن به حرم امن الهی در تکنیک سینما، صحبت از شعور می شود، و شاعرانگی در حرکات دوربین و تصاویر ظهور می کند. تصویری که دوربین نشان می‌دهد. همان نگاهی است که کثرت را به وحدت می برد. از طرفی اگر چه نشان دادن تصویر به صورت دو بعدی به فضای نقاشی و خیال نزدیک تر است و نشان دادن آن به صورت سه بعدی، دنیای مادی و ظاهری را بیشتر تداعی می کند. ولی از آنجا که حقیقت بی نهایت بعد دارد و یا به عبارت بهتر بی نهایت وجه و در دعای جوشن کبیر حقیقت، با بی نهایت اسم خوانده می شود، فرم حقیقی می تواند از سه بعد عبور کند و ماوراء سه بُعد یعنی بی نهایت بُعد را نشان دهد. از آنجایی که باطن عالم صورت حق است، دوربین به جای اینکه گوش نشان دهد، شنیدن را نشان می‌دهد و در حالت خلوص مظهر «السمیع» می شود. در هر صورت حرکات دوربین حالی را منتقل می کند که در آن اسم «الباعث» به صحنه می آید و بر انگیختگی در مخاطب پدیدار می شود. «یا باعث و یا وارث» و دوربین می تواند به قدری بی گناه به عالم بنگرد، که مخاطب را وارث فضای پاک فیلم کند. دوربین جامع تر و ملکوتی تر می بیند و با جزئیات بیشتر، ظرافتی را نشان می‌دهد که فراتر از ادراک حضور لحظه ایی انسان در صحنه است. دوربین چشم خداست. پاک است. زیبا می بیند. و جایی که چشم گناه می کند، دوربین در چشم بازیگر قرار نمی گیرد و زاویه دید او را نشان نمی دهد. دوربین خطاپوش است و نواقص را دنبال نمی کند و فقط برای عبرت متذکر می شود. دوربین مومن است می‌خواهد خودش را در نور مومن دیگر ببیند و هر کجا کمالات می بیند تأمل می کند. هر جا انسانیت، بندگی و عبودیت می بیند، محو تماشا می شود و «ما رأیت الا جمیلا» می گوید. و دوربین نیروی حرکت الهی است، که در صحنه جاری است آنگاه که ظالمی را متوقف می‌کند. و از طرفی ظهور زیبایی حقیقی در تکنیک سینما بر حرکت استوار است؛ و حرکت معقولی است که به حس در می آید، چه حرکت وضعیِ دوربین و حرکت انتقالی بین صحنه ها و تصاویر به کمک تدوین. حرکت ریشه در حس وجودیِ موجودات دارد، که در خاصیت های مختلف به ظهور می آید. و دوربین با نوع حرکتش مخاطب را در حس وجودی مربوط به همان حرکت حاضر می‌کند. حس کشیده شدن، پاره شدن، در هم تنیده شدن، تحمل کردن فشار و معلق بودن در هوا. حرکت حتی می‌تواند حس پرستش گونه ایی را به تصویر بکشد و مانند پروانه ایی که به دور شمع می‌گردد به دور تجلیات حق بگردد و حس شوق و طلب آسمانی شدن را منتقل کند و مظهر اسم «الواسع» شود. از طرفی حرکت صورت فیض حق بر طبق استعداد تعینات است. و در صحنه هایی از داستان، نحوه ی حرکت دوربین می‌تواند صورت فیض حق باشد. و رعایت قاعده ی عمل و عکس العمل، دعا و اجابت دعا، طلب و افاضه ی فیض، نوع حرکت را تکمیل می کند و معنا را حقیقی تر منتقل می کند. و هر چقدر حرکات دوربین پیچیده تر باشد معانی متفاوت تری را منتقل می کند و حرکت ساده ی دوربین در کنار حرکات پیچیده و منحنی می تواند هندسه ی حرکتی غنی تری را در کنار معنای عمیق تر ارائه کند. حرکت و سکون دوربین می‌تواند معنای معیّت و تقابل را هم القا می کند و متناسب با معنای تصویر و حرکت آن، هم راستا بودن و غیر هم راستا بودن، سازگاری و ستیز، پذیرش و گریز، جاذبه و دافعه را هم مطرح کند. از طرفی چه حرکت دوربین نوع حضور فیزیکی را می تواند منتقل کند. اما حرکت دوربین شوق و نگرانی های دل هم است. در روایت آمده است که هر کجا چشم برود، دل هم می رود. بنابراین دوربین تنها حضور چشم نیست، حضور دل است. همچنین هندسه و سرعت حرکت اگر متناسب با دستگاه ادراکی انسان باشد، حس امنیت و تعادل و اگر نامتناسب با آن باشد حس عدم امنیت و عدم تعادل را منتقل کند. هر چند که دوربین باید از حرکات نمایشی و خودنمایی پرهیز کند و با تقوی باشد و خروجی از تاریکی به نور داشته باشد.

متن پاسخ

- باسمه تعالی: سلام علیکم: نکات بسیار خوبی را در رابطه با «دوربین» متذکر شدید وقتی به گفته جنابعالی دوربین از حرکات نمایشی و خودنمایی‌ها پرهیز کند. آری! همچنان‌که در متون دینی خود داریم حضرت عیسی«علیه‌السلام» به یاران خود فرمودند: «به دندان‌های سفید آن لاشه بنگرید» و افق دیدها را به سویی راهنمایی کردند که نگاه بر زیبایی‌ها است؛ می‌توان جایگاه دوربین را نیز در این تاریخ و در این زمان آن‌طور معرفی نمود تا انسان‌ها با چشمِ دوربینی که بر شانه سالکی چون شهید آوینی است، واقعیت‌ها را بنگرد. و این رسالت بزرگی است که افراد می‌توانند در این تاریخ از طریق دوربین به نمایش بیاورند و به یک معنا «وقت»، وقتِ دوربین در فضای مجازی است تا حقیقت در آینه همین صحنه‌ها به نمایش آید. مهم آن است که متوجه شویم تا کجاها می‌توان از دوربین متذکر اموری شد که در عین ظاهربودن، باطن هستند و این معجزه «دوربین» است وقتی در اختیار شهید آوینی‌ها باشد. بهتر می‌دانم که رفقا همین متنی را که نوشته‌اید، دوباره بخوانند و در باره آن فکر کنند تا معلوم شود در کجا می‌توان ایستاد و در آن‌جا دوربین را بر دوش گذاشت که آن‌جا، هر جایی نیست و متفکران اصیل امروز جهان متوجه چنین امری شده‌اند، هرچند شیطان نیز در فهم استعداد دوربین بیگانه نیست و راه ما راهی است که از چشم شیطانی عبور کنیم و با چشمی که در دل واقعیات، حقیقت را برجسته می‌کند؛ عالَم را بنگریم و این از توانایی‌های امروزین دوربین در تکنیک سینما خواهد بود. پیشنهاد می‌شود بحث «نگاهی پدیدار شناسانه به تکنیک سینما»https://eitaa.com/matalebevijeh/9541 ملاحظه گردد. موفق باشید 

32314
متن پرسش

با سلام: آیا برای شرکت در مسابقات مختلف نیازی هست که حتما آن عملکرد درجهت خاصی باشد یا اینکه بر اساس تشخیص خود می توانیم شرکت کنیم؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: در این مورد صاحب‌نظر نیستم. آنچه لازم می‌دانم که در کلیت ورزش رعایت شود، مطالبی است که در قسمت آخر کتاب «جوان و انتخاب بزرگ» عرض شد. موفق باشید

32305
متن پرسش

سلام و درود خدا خدمت شما ان شاءالله سالم و تندرست باشید. با توجه به اینکه جامعه اسلامی بایستی در همه ارکان خودش روح اسلامی داشته باشد لذا سوالی دارم: طبی که چند سالی است از طرف آقای تبریزیان و امثالهم بنا شده است از لحاظ نظام عالم مورد انتقاد است: لازمه خلقت موجودات، تفاوت آنها با هم است پس هر بدنی در طبیعت خود تفاوتهایی با سایر بدنها دارد (نه از نظر نوع بلکه از نظر فی صنفه) لذا تدابیر خاصی برای هر فرد لحاظ می‌شود و برای یک بیماری، شاید به تعداد افرادی که دچار آن هستند داروی خاص فردی موجود باشد. اما در طبی که به اسلام شریف منسوب کرده اند ما چنین عقیده ای را نمی بینیم! و در موضوع کرونا دیدیم که برای همه عالم، داروی امام کاظم علیه السلام و... تحویز کردند بدون توجه به اقلیم، سن، جنسیت، شرایط خاص افراد، مزاجهای گوناگون و...؛ و اینکار از منظر عقل قابل پذیرش نیست. چنانچه در طب سنتی (طب جناب بوعلی و امثالهم) این مورد کاملا رعایت می‌شود. لطفا راهنمایی بفرمایید و اگر مقدور هست سخنرانی یا پادکستی در این باره منتشر بفرمایید. ممنون از وقتی که می گذارید🌹

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: بنده متخصص این امور نمی‌باشم. ولی رویهمرفته نظر شما را اطباء سنتی می‌پذیرند. می‌ماند که در مورد داروی مشهور به داروی امام کاظم «علیه‌السلام» می‌توان گفت محتوای آن طوری است که با طبع  بسیاری از افراد که از آن استفاده کرده‌اند؛ هماهنگی دارد. موفق باشید

32249
متن پرسش

سلام: گرایشهای عقل گرا کی در امامیه ظاهر شد و آیا اصیل بود؟ می‌دانم در زیدیه ازتباط با معتزله زیاد بوده اما چرا امامیه با ظاهریه و حدیث گرایان خیلی مرتبط بودند؟ آیا جریان اصحاب امام صادق حدیث گرا بودند؟ کتاب منبعی هست؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: این موارد از عناوین تحقیقیِ بنده نبوده. موفق باشید

32231
متن پرسش

با سلام و عرض خسته نباشید: بنده مدتی است طی نرم افزاری با افراد خارجی ارتباط گرفته ام و با زبان انگلیسی با آنها در ارتباط هستم. به نظر شما با توجه به شرایط کنونی جهانی با آنها چه مباحثی را در میان بگذارم؟

متن پاسخ

باسمه تعالی: سلام علیکم: شاید مباحث «خود شناسی» به همان معنای معرفت نفسی آن بتواند باب گشوده‌ای باشد برای فهم بیشتر معاد و پیرو آن درک دقیق نقش انبیاء در آبادکردن ابدیتِ انسان. موفق باشید

نمایش چاپی
متأسفانه هیچ نتیجه ای در رسانه ها پیدا نشد!